หนูเป็นเด็กม.6 คนนึงที่เคยมีความคิดที่ว่าจบม.6จะไปต่อปวส.เพราะฐานะทางบ้านไม่ค่อยดี ในความคิดที่ว่าอยากเรียนให้จบไวๆมีงานทำไวๆอยากช่วยเหลือแม่ มีอยู่วันนึงอาจารย์จากสถาบันการจัดการปัญญาภิวัฒน์ได้มาแนะแนวที่โรงเรียนเขาบอกว่ามีทุนนู้นนี่นั่นตอนแรกได้ไม่ได้สนใจเพราะในใจคิดไว้อยู่แล้วว่าอยากเรียนให้จบไวๆไม่อยากให้แม่เสียเงินเยอะ พออาจารย์พูดขึ้นมาว่าเรียน3เดือน ฝึกงาน3เดือนได้ตังระหว่างฝึกงานด้วยแถมได้ทุนอีก พอหนูได้ยินก็สนใจขึ้นมาทันทีเพราะหนูอยากได้เงิน อยากได้เงินก็คืออยากแบ่งเบาภาระแม่คะไม่ได้หน้าเงินนะคะ กลับมาบ้านหนูได้ปรึกษาคุณแม่คุณแม่ก็ตกลงเห็นด้วยพอหลังจากวันนั้นหนูก็ศึกษาข้อมูลของทุน PIM แล้วหนูก็ไปสอบชิงทุนของ PIM ที่โรงเรียนเสาไห้วิมลพิทยานุกูล จ.สระบุรี แต่หนูลงคณะบริหารธุรกิจ สาขาการจัดการธุรกิจการค้าสมัยใหม่ เลยไม่ได้ไปสอบเหมือนคณะสาขาอื่น หนูสัมภาษณ์อย่างเดียว ตั้งแต่ไปถึงโรงเรียนเห็นเด็กที่ลงสาขาการจัดการธุรกิจการค้าสมัยใหม่เยอะมากกกกกกกก ตอนแรกพกความมั่นใจไปเกินร้อยคะพอเจอคนความมั่นใจถอยเหลือ30เลยคะ พอเข้าห้องสัมภาษณ์ บอกก่อนเลยว่าหนูเป็นคนน้ำตาตื้นระหว่างรอสัมภาษณ์น้ำตาไหล3-4รอบเลยคะ คือความรู้สึกตอนนั้นอยากได้มากสนใจมากจริงๆหนูคิดว่าหนูเป็นคนสู้งานคะไม่เกี่ยงงาน ที่ร้องไห้เพราะคิดว่ายังไงก็ไม่ได้ชัวคนเยอะขนาดนี้คนเก่งกว่าเราก็มี นั่งร้องไห้เสียใจรอเลยคะ พอถึงคิวหนูพี่เค้าก็ให้แนะนำตัวเองถามนู้นนี่บลาๆๆ เยอะคะจำไม่ได้ สิ่งที่จำได้คือเวลาพี่เค้าแนะนำหนูยิ้มรับอย่างเดียวเลยคะ ตามองแต่สมองไม่รับฟังคะตื่นเต้นมากคิดในใจว่าไม่ได้ชัว พอตอนสุดท้ายพี่เขาถามว่าคิดว่าจะได้มั้ย หนูตอบไปมั่นใจมากว่าคะว่า "ได้" พี่เขาก็บอกว่างั้นพี่ให้ผ่านนะครับ อารมณ์ตอนนั้นแบบว่าดีใจสุดๆเพราะหนูสนใจจริงๆคะ หลังจากที่มั่นใจว่าตัวจะได้ศึกษาต่อที่สถาบันการจัดการปัญญาภิวัฒน์แล้วก็เริ่มศึกษาข้อมูลเพิ่มขึ้นไปอ่านตามพันทิปว่าคนที่เรียนเขาเป็นยังไง ในใจหนูคิดว่าสถาบันนี่ดีมากได้ความรู้ได้ประสบการณ์ได้ทุนได้เงิน หนูมั่นใจว่าถึงเหนื่อยขนาดไหนหนูก็จะสู้สู้ให้ได้เพื่อตัวหนูเองเพื่อนครอบครัว อีกประเด็นคือตามเว็บต่างๆที่มีคนมาตั้งกระทู้ว่าเรียนปัญญาภิวัฒน์ดีมั้ยหนูก็ตามอ่านคอมเมนท์ คือหนูรู้สึกไม่โอเคกับคอมเมนท์ที่ว่าเรียนไปก็ทำงานเซเว่น คือทำงานเซเว่นมันผิดยังไงมันแย่มากเลยหรอส่วนตัวหนูคิดว่าทำเซเว่นแล้วไงไม่ขอใครกินนิไม่ทำใครเดือดร้อนทำเซเว่นก็คนคะ หนูว่าทำงานระหว่างเรียนดีออกได้ประสบการณ์ได้เงิน  หนูรู้สึกภูมิใจมากคะที่จะได้ไปศึกษาต่อที่ปัญญาภิวัฒน์ขนาดยังไม่ได้ไปเรียนหนูยังรักขนาดนี้ถ้าได้ไปเรียนคงภูมิใจมากคะ


ปล.นี่เป็นกระทู้แรกของหนูบางวรรคบางคำอาจจะดูไม่เป็นทางการสักเท่าไหร่พิมพ์ผิดตรงไหนขอโทษด้วยนะค้าาหนูพิมพ์ไม่ค่อยน่าอ่านเท่าไหร่หรอกน้าา ใครที่ทนอ่านมาถึงตรงนี้ต้องขอบคุณเป็นอย่างมากอิอิมีอะไรแนะนำหนูด้วยน้า รุ่นพี่ที่ปัญญาภิวัฒน์มีอะไรช่วยแนะช่วยแนวหนูด้วยนะคะ ขอบคุณล่วงหน้าคะ