เรามีแฟนอายุเท่ากันเรียนมัธยมด้วยกันแต่เรียนมหาลับไกลกันมากๆเราพยายามไปหาแฟนเดือนละครั้งเพื่อไม่ให้ไกลกัน

เราคบกับแฟนมาอีกไม่กี่เดือนจะครบ4ปีแล้ว ปีแรกก็รักกันดี ปีที่2เราไปเรียนซัมเมอร์ที่ออสเตรเลีย 6เดือน เรากับแฟนก็รักกันดีนะ แต่เราจะหึงแฟนกับเพื่อนของเขามากขึ้น พอเรากลับมาจากออสแฟนเราก็บอกว่าเราเปลี่ยนไป ดื้อ หัวแข็ง เอาแต่ใจ อันนี้เราก็ว่าจริงนะ เพราะเราได้ไปชีวิตต่างประเทศมาแล้ว แล้วต้องพึ่งพาตัวเองหมด เหมือนเป็นผญ.เก่งขึ้น เราแค่ต้องการอิสระตรงที่ว่าอยากไปเที่ยวต้องได้ไป ไม่ใช่เที่ยวกลางคืนนะคะแบบไปต่างจังหวัดไปต่างประเทศแบบนี้ค่ะ แต่แฟนเราดันไม่ชอบเที่ยว และไม่ชอบให้เราเที่ยว นี่แหละค่ะคือประเด็นสำคัญที่ทำให้เรากับแฟนทะเลาะกันมาตลอด

ครั้งหนึ่งเรารู้สึกว่าเราอึดอัด เราต้องการอิสระเพราะเราทะเลาะกับแฟนด้วยสาเหตุที่ว่าจะไปดวียดนามกับเพื่อน และไปฮ่องกงกับป้า (คือขออนุญาตแฟนไว้ก่อนทั้งๆที่ยังไม่แน่นอน) แต่แฟนก็บอกว่าเขาทนไม่ไหวแล้ว ถ้าจะไปก็ต้องเลิกกับเขา เราเลยตอบไปด้วยความโมโหว่า "ชีวิตตรูไม่ต้องมายุ่ง" แล้วเราก็เลิกกันนาน1เดือน ปกติเรากับแฟนทะเลาะกันไม่ถึงอาทิตย์ เราก็เป็นฝ่ายง้อ แฟนไม่ค่อยง้อเราเลยแต่ครั้งนี้เราไม่ง้อ ก็เลยนานเป็นเดือน สุดท้ายเราทนไม่ได้กลับไปง้อ อ้อนวอนแทบจะบ้า เขาก็ยอมดีกับเรา แต่อะไรๆ มะนก็เปลี่ยนไป เค้าเย็นชาสุดๆ เขาบอกเรานะว่าเขาโกรธเราที่เราเลือกเที่ยวมากกว่าเลือกเขา เราก็ได้แต่ขอโทษ ดีกันยังไม่ถึงเดือน สาขาที่มอของเราจัดงานเลี้ยงจบปี4 เราก็ขออนุญาตแฟนไป และแฟนบอกเราว่าห้ามใส่ชุดโป๊เราก็โอเค เพราะติดราไม่ใส่สายเดี่ยวอยู่แล้วเพราะแขนใหญ่แต่วันนั้นเราไม่มีชุด เราเลยใส่ชุดสายเดี่ยวแล้วใส่เสื้อคลุมไป แต่ตอนถ่ายรูปเราภอดเสื้อคลุมออก แฟนเราเห็นก็เลยบอกเลิก และบอกเราว่าไหนสัญญากันแล้วไง เรายอมรับผิด และขอโอกาสเขาอีกครั้ง ครั้งนี้เราขอร้องถึงขั้นจะทำลายชีวิตตัวเอง คือเรารับไม่ได้ที่จะเลิกกันเพราะสาเหตุนี้เราเอาใส่เสื้อคลุมนะ ทำไมไม่ฟังเหตุผล ซื้อดอกไม้ไปให้ หาวิธีง้อสารพัด จนสุดท้ายยอมให้โอกาสเราอีกครั้ง เขาย้ำกับเราว่านี่จะเป็นโอกาสสุดท้ายของเรา เราสาบานกับตัวเองเลยว่าครั้งนี้เราจะเลือกแฟนมาก่อนเพื่อน และมาก่อนเที่ยว แฟนไม่ให้คือไม่ เราจะพยายามเติมเต็มรักที่หายไปให้มากที่สุด เราโทหาแฟนตลอด ไปเรียนไปไหน แชร์โลเคชั่นให้ตลอด จะไม่ชวนทะเลาะ ทั้งๆที่แฟนผิด เราก็ยอม เราจะไม่หาเรื่องทะเลาะเลย

แต่หลังจากนั้นยังไม่ถึงเดือนเลย เมื่อวานนี้เอง เราขอแฟนไปเกินตลาดหน้ามอกับเพื่อน เราขอแฟนไป19.15 น. เราไปเดินตลาดกับเพื่อน7คน ต่างคนต่างซื้อเสื้อผ้า ลองชุด หาของกิน มันก็เลยนาน เราก็ไม่ได้สนใจโทรสัพคิดว่าไม่น่าจะเป็นอะไร เพราะเราก็บอกก่อนมาแล้ว แต่มันคงนานเกินไป แฟนส่งไลน์มาตอน 21.15 น. ว่าทำไมยังไม่กลับไม่ต้องโทมาอีก แต่เราเห็นตอน 21.35น.  เพราะเราเพิ่งถึงห้อง เราก็ไม่คิดว่าใะนจะร้ายแรงอะไร แต่เขาบล๊อคเบอร์เรา ไม่ตอบไลน์เราก็ตกใจมากๆ คือมันไม่น่าถึงขั้นนี้ที่เราพยายามมาทั้งหมดกำลังจะเป็น0หรอ




เราเห็นข้อความพวกนี้เราตกใจมากๆไม่คิดว่าคำพูดแรงๆพวกนี้จะออกมาจากคนที่เรารักมากๆแล้วทำให้เราคิดอีกส่าที่เขากับมาดีกับเราเขาไม่ได้รักเราแล้วหรอ พอเราเห็นเขาตอบเรามาแบบนี้เราก็คิดย้อนไปว่าตั้งแต่กลับมาดีกัน เขาไม่เคยโทหาเราเลย ตอบไลน์คำ2คำ นานๆตอบครั้ง ไม่มีเวลาคุยโทสัพด้วย พอชวนคุยนานๆก็โมโหใส่ ขอไปหาก็ไม่ให้ไป ขอให้เขามาหาเราก็บอกว่าเดี๋ยวค่อยคุย คือก่อนหน้านี้คิดว่าเค้าคงยังไม่เชื่อใจเรา แต่ตอนนี้เรารู้คำตอบแล้ว เรายอมเขาทุกอย่างจิงๆนะ ยอมจนเราไม่เป็นตัวเอง จนสุดท้ายระเบิดออกมา แต่เขาก็ยังคิดว่าเราเลือกเที่ยว เค้าตีกรอบเรา แต่เขากลับบอกว่าเราไม่เห็นค่าของเขา เราให้เขาไปหมดทุกอย่างแล้วจริงๆ ไม่เหลืออะไรที่เป็นตัวเองเลย แต่ทำไมเขาไม่เห็นมันบ้าง ทำไมเขาทำกับเราแบบนี้ เขามีคนอื่นหรือเปล่า

คนอื่นอาจจะมองเป็นเรื่องเล็กๆนะแต่แฟนเราไม่เคยแคร์เราเลย เราทำผิดจะเล็กน้อยหรือเรื่องใหญ่เขาก็คอยบอกเลิกเราตลอด และต้องเป็นเราที่เป็นฝ่ายง้อ เพราะเวลาที่เขาทำผิดเราไม่เคยบอกเลิกเขาเลยสักครั้ง อย่างเช่นเขาโกหกเราไปเที่ยว เราได้แต่งอนและดีเอง พอเราทำเขาก็บอกเลิกเรา ที่เราต้องโกหกเพราะเขาไม่ให้เราเข้าร้านเหล้าเลย แต่เราอยากเจอเพื่อนมัธยมบ้างเราเลยต้องโกหก โกหก2ครั้ง จับได้ทั้ง2ครั้ง เราโทหาเค้าเค้าไม่รับ เราก็ได้แต่บ่นๆแต่พอเราไม่รับบ่อยๆ เค้าบอกทนไม่ไหวแล้วนะ เลิกกันดีกว่า คือเค้ารอเราผิดและบอกเลิกเราทุกครั้งไม่ว่าเรื่องเล็กเรื่องใหญ่ คือเอาเป็นว่าเราต้องตามใจเขาทุกอย่าง เราคิดว่าตัวเราเองดีเกินพอสำหรับเขาด้วยซ้ำ เพราะแฟนคนก่อนๆทั้งเที่ยวกลางคืน แต่งตัวโป๊ แต่เราไม่ใช่เลย แต่ทำไมเขาถึงไม่พอใจในตัวเราเลย เราต้องเป็นคนวิ่งตามเขาตลอด ทำไม

ถ้าเป็นคุณ จะง้อเขาไหม หรือจะยอมจากไป ทั้งๆที่เรารักเขามากๆ แต่เขาไม่รักแล้วเราควรทำยังไง และสุดท้ายเราผิดมากไหม เราดีไม่พอขนาดนั้นเลยหรอ

**เราพิมพ์ไปตามความรู้สึกที่อยากเล่าไม่ได้ลงรายละเอียดอะไร ตั้งใจจะมาเล่าหลายครั้งแล้วเพราะอึดอัดมากจริงๆ เราอาจจะเขียนงงๆนะ เพราะคิดอะไรออกก็พิมพ์เลย มันมีรายละเอียดที่ทำให้เราคิดมากมาตลอด อยากเล่าให้คนในพันทิพฟังแต่ไม่มีโอกาสสักที**