คือตอนนั้นเราเรียนรด.ปี2 ก็จะมีการยิงปืน และก็ต้องมีคู่ยิงปืนช๊ะ แล้วคือเขาใช่วิธีการนับเลข เราก็อยู่คนที่4 ผญ.โรงเรียนเราก็ต้องไปคู่กับผช.อีกโรงเรียนนึง พี่เขาก็เป็นคนเฟรนลี่ขี้เล่นนะ  เราก็เป็นคนสนิทกับคนง่าย เราก็หวั่นๆกับพี่เขานิดนึงแหละ หลังจากนั้นเราก็คุยกันตามประสาคนรู้จักไม่นาน พี่เขาก็หายไป และก็มาทักเราตอนจะไปเขาชนไก่ และพี่เขาก็หายไปอีกรอบ พอช่วงใกล้สงกรานต์ช่วงนั้นเราก็มีแฟนพอดี เลยไม่ค่อยอะไรกับพี่เขา เราก็คุยกันมาเรื่อยๆประมาณ2เดือนกว่าๆ พี่เขาเคยบอกเราว่ามีอะไรไม่สบายใจก็ระบายให้เขาฟังได้ พี่เขาชอบหยอดคำหวานๆล่นมุขเสี่ยวๆ ทำให้เรายิ้มได้นะ พี่เขาเคยพิมมาอยู่ประโยคนึง แต่ก็นะเราไม่อยากคิดไปเอง "Do you like me ?" ตอนนั่นเรา งง ไปเลย 555 และพอเราเลิกกับแฟนเราก็ไปแอบชอบรุ่นน้องที่โรงเรียน แต่พี่เขาก็ยังทักเรามาทุกวันนะ บางวันเขาไม่ทักมา เราก็ทักไปเพราะความเคยชินมั้งที่คุยบ่อยๆ วันนึงเรารู้สึกอกหักจากน้องเขา เราเกิดอารมณ์อะไรไม่รู้ ไปถามพี่เขาว่า คิดไงทักมาทุกวัน พี่เขาบอกว่าเหงามั้ง คุยกับแกสนุกดี ตอนนั่นเราก็เฉยๆนะ พอพี่เขาหายไปเกือบเดือน เราก็เหงาทัเข้าไป บอกว่าคิดถึง พี่เขาก็บอกคิดถึงเหมือนกัน เราก็คุยกันแบบปกติ ไม่ทุกวันเท่าไหร่ ก็มีหยอดคำหวานๆเสี่ยวๆตามประสาพี่เขาคนขี้เล่น ม่อนิดๆ จากตอนนั้นถึงตอนนี้ก็รู้จักกันมาปีกว่าๆ แต่เรารู้สึกดีกับพี่เขาเกือบปีล่ะ เราแค่อยากรู้ว่าพี่เขาจะรู้สึกยังไง แต่เราชอบพี่เขานะ  อยากบอกพี่เขา แต่ไม่กล้า ตอนนี้ก็มีเบอร์กันล่ะ ยอมรับว่าเป็นคนขอเพราะตอนนั่นมีเรื่องเครียดมาก จนต้องโทรคุย คนอื่นๆคิดยังไงกันบ้างค่ะ