ตามหัวข้อกระทู้เลยครับ คือแฟนจะลาออกจากงานเพราะเบื่องานที่ทําอยู่  เราก็อยากลองค้าขายเล็กๆน้อยๆอยู่แล้วผมเลยเตรียมของให้แฟนขายลงทุนหมดไป5หมื่นกว่าๆ สุดท้ายแฟนไม่ลาออก ทั้งๆที่ก่อนจะลาออก3-4เดือนถามยํ้าแล้วยํ้าอีกว่าออกชัวร์เหรอ ขายของเองเหนื่อยกว่าเป็น10เท่านะ ก็ได้รับคําตอบว่าเหนื่อยกายดีกว่าเหนื่อยใจ สุดท้ายมีการเปลี่ยนแปลงในองค์กร หัวหน้าที่เหม็นหน้ากันมานาน ย้ายไปที่อื่นแบบไม่คาดฝัน เลยอยู่ต่อแล้วสถานการณ์ดีขึ้น  ของที่เตรียมไว้ขายแรกเลยกองไว้อย่างนั้น  แฟนสัญญาว่าจะช่วยขายให้ ผ่านไปแล้วหลายอาทิตย์ เพิ่งจะเริ่มออกขายให้ผมได้แค่ครั้งเดียว แล้วก็บ่นๆๆว่างานหนักเหนื่อยๆๆๆ  เออ..แล้วเงิน5หมื่นguล่ะ  ก่อนหน้าพูดซะดิบดี

เนื้อเรื่องยาวไปนิด ขอถามสั้นๆแค่ว่า  ขอวิธีที่มองโลกสวยๆไม่ให้โกรธไม่ให้เกลียดแฟนผมหน่อยครับ ขณะพิมพ์อยู่มือสั่นมาก โมโหโกรธเกลียด เพราะการขาดความกะตือรือร้นจะออกไปขายของของแฟน ของเป็นของกินมีวันหมดอายุ ทิ้งไว้นานมีแต่เน่าเสีย  แต่นี่ไม่ใช่เงินเค้าไง ตอนนี้กลายเป็นว่าเราต้องง้อให้เค้ามาขายของเพื่อเอาทุนคืน ผมเองอยากไปขายเองด้วย แต่อยากดัดนิสัย เรื่องพูดอะไรชุ่ยๆ เลยกึ่งๆกดดันให้แฟนออกไปขายของด้วยตัวเอง