สวัสดีค่ะ อันนี้กระทู้แรกเน้อ ผิดพลาดยังไงอย่าว่ากันเนอะ เราอายุ 25 แล้ว ไม่เคยมีแฟนเลย มีแต่มาคุยเฉยๆ เป็นที่ปรึกษา เป็นคนคั่นเวลาบ้าง แอบชอบเค้าข้างเดียวบ้าง จนมาวันนึง ได้คุยกับ ผช คนนึงเค้าอายุห่างกะเรา 3 ปี ตอนแรกเฉยๆนะ ไม่อยากรู้สึกดี เพราะคิดว่าเด๋วเค้าก็หายไปแบบคนอื่น คงไม่มีใครชอบคนอย่างเราหรอก เค้าเป็นคนดีนะ ให้เกียรติเรา แคร์เรา ใส่ใจเรา แบบที่ไม่เคยได้รับจากใคร เค้าจำรายละเอียดของเราทุกๆอย่างได้หมด รู้สึกดีใจนะที่มีคนแคร์เรา เป็นความรู้สึกที่ไม่เคยได้รับจากใคร เราคุยกัน จนเราเริ่มรู้สึกดีกับเค้ามากขึ้นเรื่อยๆ แบบไม่เคยอยู่กับใครแล้วเป็นตัวของตัวเองแบบนี้มาก่อนเลย จนมาวันนึง เราต้องรู้ความจริงบางอย่างจากเค้า ตอนรู้ความจริงของเค้าแทบทรุดแน่ะ คือเรารู้สึกรักเค้าไปแล้ว ความจริงที่เค้าบอกคือ เค้ามีแฟนอยู่แล้ว เค้าบอกว่าเค้าจริงใจกับเราจริงๆจนเค้าไม่อยากปิดบังอะไร แล้วเค้าก็บอกว่า พอเรารู้ความจริงแล้วเราจะหายไปใช่มั้ย ตอนนั้นด้วยความที่เราก็รู้สึกรักไปแล้ว เค้าเคยบอกเราว่าเค้าจะเลิกกับคนนั้น เค้าขอเวลา เราก็เหมือนเราก็กลัวตัวเองจะเสียใจเลยตัดสินใจคุยกันต่อไป เราก็ตัดสินใจรอ ถ้าเราใช่จริงๆเค้าคงจะเลือกเรา เชื่อแล้วว่ามันไม่จริงเลยที่เราจะคุยไปโดยที่เราจะไม่รู้สึกอะไร เรารู้สึกดีกับเค้ามากขึ้น รักเค้ามากขึ้นทุกวัน จนลืมนึกไปว่าสิ่งที่ทำอยู่มันเป็นสิ่งที่ผิด นี่เราจะไปแย่งแฟนคนอื่นนะ เราปล่อยให้ความรู้สึกตัวเองมาก่อนความถูกต้อง เราคบกันจนเรารักเค้ามากๆ มากๆจนไม่อยากขาดเค้าไป จนวันนึงวันที่เราเริ่มรู้สึกไม่อยากเสียเค้าไป มันเป็นวันที่เค้ารู้สึกกับเราไม่เหมือนเดิมแล้ว มันเป็นวันที่เราเสียใจที่สุดใจสลายสุดๆ ร้องไห้ฟูมฟาย ตื้อ ยื้อ ขอร้องให้เราคบกันต่อ ยอมรับเลยตอนนั้นเสียใจสุด รักเค้ามากไปแล้ว ไม่อยากขาดเค้าไป ขาดสติมากๆ แต่เค้าก็ไม่กลับมา พอเวลาผ่านไปซักพัก เราได้อยู่กับตัวเอง คิดเรื่องที่ผ่านมา เราก็คิดได้ เรื่องของเรามันเป็นแบบนี้อ่ะดีแล้ว ยังไงวันนี้ก็ต้องมาถึง เค้าไม่มีทางทิ้งคนของเค้ามาหาเราหรอก ดีแล้วที่เราเลิกกัน เราจะได้ไม่เป็นคนเลวที่ไปแย่งแฟนใครมา เราปล่อยให้ความรู้สึกของตัวเอง มาอยู่เหนือความถูกต้อง จนทำให้เราทำสิ่งที่ไม่ถูกต้อง พอเริ่มคิดได้ก็เริ่มรู้สึกแย่กับตัวเองที่คิดจะไปแย่งแฟนคนอื่น รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นคนไม่ดี รู้สึกผิด ทั้งๆที่เคยสัญญากับตัวเองไว้ว่าจะไม่เป็นแฟนกับคนที่มีแฟนแล้ว รู้สึกแย่กับตัวเองไปเลย ความรักมันไม่เข้าใครออกใครจริงๆ เสียใจกับตัวเองมากๆ และก็ยังเสียใจที่เจอคนที่เรารักเค้าแล้วเค้าก็รักเรา แต่เรารักกันไม่ได้ ทุกวันนี้ก็ยังเสียใจ ยังเค้าไปดูรูปเค้ากับแฟนเค้า อีกใจก็เสียใจที่ไม่ใช่เรา อีกใจก็คิดดีแล้วให้เค้า2คนรักกันไปนานๆ แต่เรา2คนไม่ได้หายจากกันไปไหนนะ แค่ลดความสัมพันธ์เป็นแค่เพื่อนแค่พี่น้องกัน แค่นั้นเอง
ความรักไม่ผิด ผิดที่เรารักเค้า ความรักไม่ใช่แค่เรื่องของความรู้สึก เราต้องมองถึงความจริงและความถูกต้องด้วย