เรื่องมีอยู่ว่า สมัยตอนเราเรียนม.4 ที่ร.ร.แห่งนึง เราได้คบกับรุ่นพี่คนนึงสักพักแล้วเลิกกันไปด้วยสาเหตุที่เราไม่เข้าใจกัน ด้วยความที่เราเด็กมาก อายุห่างกันหลายปี ตอนนั้นเรานอยมาก เหงา เลยลองเล่นเฟสบุ้คดู ช่วงนั้นในเฟสบุ้คกำลังนิยมเล่นควิสกัน เป็นคำถามต่างๆแล้วแท็กชื่อเพื่อน จู่ๆ ก็มีเฟสบุ้คนึงซึ่งเจ้าของคือรุ่นพี่ที่เป็นครูฝึกหัดที่ร.ร.เรา เค้าเป็นคนสนิทกับแฟนที่เราเพิ่งเลิกไป แล้วคำถามที่ส่งมานั่นก็คือ"ใครที่ชอบนอกใจแฟน"คำตอบคือ"ชื่อเฟสบุ้คเรา" เราคิดไปต่างๆนาๆ ว่าเข้าใจเราผิดมากไปแล้ว เราไม่ใช่คนแบบนั้น เลยตัดสินใจทักเฟสบุ้คพี่คนนั้นไป
แล้วนี่ก็คือจุดเริ่มต้นของเรื่องนี้ หัวข้อนี้ที่เราจะเล่าต่อ...
เราทักพี่เค้าไป จะถามเรื่องควิสที่ส่งมา แต่คุยไปคุยมา เรื่องมันชักเลยเถิด เรากลับมีความรู้สึกดีๆให้กับเค้า กลายเป็นการสานสัมพันธ์แทน แบบที่เราก็ยังงๆ แต่อยู่ในข้อตกลงคือ"เราเป็นพี่น้องกัน" แต่มันก็ดำเนินไปด้วยความสับสน ความอึดอัดในใจ เพราะสิ่งที่เราทำเป็นประคือ เลิกเรียนตอนเย็นเราแวะหาข้าวกินกัน แล้วก็ไปส่งบ้าน ทำแบบนี้เป็นประจำ จนวันนึง ความสัมพันธ์มันมากกว่าคำว่าพี่น้องไปแล้ว..........
ถ้าคนที่เคยเป็นมากกว่าคนรู้จักแต่ไม่ใช่แฟน กลับมาคุย บอกว่าคิดถึง นัดเจอกัน ต่างคนต่างมีแฟนแล้ว หมายความว่าเค้าคิดยังไง
แล้วนี่ก็คือจุดเริ่มต้นของเรื่องนี้ หัวข้อนี้ที่เราจะเล่าต่อ...
เราทักพี่เค้าไป จะถามเรื่องควิสที่ส่งมา แต่คุยไปคุยมา เรื่องมันชักเลยเถิด เรากลับมีความรู้สึกดีๆให้กับเค้า กลายเป็นการสานสัมพันธ์แทน แบบที่เราก็ยังงๆ แต่อยู่ในข้อตกลงคือ"เราเป็นพี่น้องกัน" แต่มันก็ดำเนินไปด้วยความสับสน ความอึดอัดในใจ เพราะสิ่งที่เราทำเป็นประคือ เลิกเรียนตอนเย็นเราแวะหาข้าวกินกัน แล้วก็ไปส่งบ้าน ทำแบบนี้เป็นประจำ จนวันนึง ความสัมพันธ์มันมากกว่าคำว่าพี่น้องไปแล้ว..........