คือว่า เหงานะเหงามากด้วย แต่ไม่กล้าคุยกับใครสักที เพราะลึกๆในใจเราอยากคุยกับใครแล้วใช่เลย ไม่ต้องไปทำความรู้จักกับใครใหม่อีกหลายๆครั้ง ง่ายๆกลัวความผิดหวังหรือเสียใจนั่นแหละ แต่ในความเป็นจริงมันไม่เป็นอย่างนั้น คือถ้าไม่ลองคุย ไม่ลองทักไปทำความรู้จัก ก็ไม่รู้อีกว่าใช่หรือไม่ใช่ ถ้าจะรอให้ ผญ ทักมาคงไม่มีทาง ถึงจะรู้อย่างนี้ว่าเราต้องทักไปทำความรู้จักนะ ต้องทักไปคุยนะ แต่มันก็ไม่กล้าอยู่ดี ได้แต่บ่นในเฟสไปวันๆ จนเพื่อนๆรำคาญแล้ว5555555

ปล.อาจเพราะไม่เคยคบกับใครเป็นแฟนด้วยแหละ เคยแต่แบบคุยกันไปวันๆแล้วก็หายไป ครั้งแล้วครั้งเล่า5555555 และแค่คิดภาพเวลาตัวเองเสียใจแบบหนักๆก็กลัวแล้ว เลยปิดกั้นตัวเองมาตลอด เห้อออ