สมรภูมิติ่ง - ดราม่าหลังป้ายไฟ อีก 3 ตอนรวด

กระทู้สนทนา
ครั้งเดียว..ไม่เคยพอ

    คุณอาจไม่เชื่อ ดิฉันเองก็ไม่อยากเชื่อว่าจะตัวเองจะพูดออกมาแบบนี้เหมือนกัน.. คือ เจอแล้วติดใจ อยากเจออีกๆๆ (ไม้ยมกอีกล้านตัว) ทางการแพทย์อาจวินิจฉัยว่านี่คืออาการแฟนคลับมือใหม่ อาการหลงใหลพร่ำเพ้อ หรืออาการเสพติดอะไรก็เอาเหอะวะ.. ส่วนหนึ่งเพราะไอ้รอยยิ้มที่เขาส่งให้เมื่อวันแถลงข่าวนั่นแหละ ดูกันเองเหลือเชื่อ อบอุ่นโรแมนติกมาก Too good to be true คือดีงาม พระราม 4 5 6 7 8 9 โน่นเลย พูดไม่ถูก  (แบบนี้มั้ง ที่วัยรุ่นเขาเรียก “ฟิน”) ..คราวนี้กะว่า ถ้าเจออีกต้องตั้งสติ เอาดีวีดีหนัง เอาตั๋วหนัง ที่มีไปให้เซ็นให้ได้วะ  ขออีกทีเหอะ..

    โชคช่วยที่เขาตกลงรับงานโชว์ตัวหรือที่เดี๋ยวนี้เขาเรียกกันติดปากกว่าอีเวนท์ให้กับร้านอาหารแห่งหนึ่งเพื่อช่วยหาทุนช่วยเหลือเด็กด้อยโอกาสร่วมกับองค์การที่ไม่แสวงหากำไรแห่งหนึ่ง (คำว่า “หนึ่ง” จะตัดออกยังไงได้นี่) งานนี้มีการประกาศให้ทราบโดยทั่วกันบนเว็บไซต์แฟนคลับของเขาค่ะ ซึ่งดิฉันก็ไม่รู้ว่าใครเป็นคนจัดทำหรอกนะคะ แต่ก็ดูจะให้ข้อมูลที่น่าเชื่อถืออยู่ ได้ชื่อว่าเป็นเว็บไซต์แฟนคลับของนักแสดงคนนี้อย่างเป็นทางการ เป็นที่พึ่งของแฟนคลับตัวน้อย (อย่างเรา) ที่เพิ่งเริ่มติดตาม แถมแอดมินเคยบอกว่าพระเอกรูปหล่อยังเป็นคนเล่นเองในบางครั้งด้วย ..กลับมาที่งานอีเวนท์นี้ค่ะ สถานที่จัดงานหรือร้านนั้นก็อยู่ในห้างใหญ่ย่านเดิม และงานนั้นจัดวันเสาร์ค่ะ   งานนี้พาคุณน้องสาวไปเป็นเพื่อน ไปช่วยดึงสติหน่อย และกะให้นางช่วยถ่ายรูปให้ด้วย

    งานจัดตรงร้านที่ซึ่งเป็นที่โล่ง ในห้าง คนไม่เยอะเท่าวันนั้น เพราะงานนี้มีเพียงเขาคนเดียวที่ทางร้านจ้างมา ไม่มีนักแสดงคนอื่นๆ เห็นเลยว่าแฟนคลับร้อยละ 90 เป็นผู้หญิง (ก็คงเป็นธรรมชาติเนอะ ถ้าผู้ชายมาปลื้มผู้ชายด้วยกันและหน้าตาดีแบบนี้ ก็อาจจะต้องคิดนิดนึง..) วันนั้นดิฉันใส่กางเกงยีนส์เสื้อยืด และเขาโบกมือทักทายประหนึ่งจำได้  (อันนี้น้องสาวยืนยัน ไม่ได้มโนเอง) เฮ้ย  ประทับใจสิคะ... งานวันนั้นดิฉันสามารถมองเห็นเขาอยู่ระยะไม่ไกลมากตลอดงาน ใช้กล้องจากโทรศัพท์มือถือถ่ายรูปเขาไว้ได้เยอะ และชัดเจนโดยไม่ต้องซูมอะไร จนกระทั่งงานเลิก ก็ยังมีแฟนคลับพากันเข้าไปขอถ่ายรูปคู่กับเขาไม่หยุดหย่อน ผู้จัดการหรือคนดูแลที่มากับเขา ต้องคอยบอกให้เขาเดินไปด้วย ถ่ายไปด้วย แจกลายเซ็นไปด้วย คราวนี้ดิฉันได้ลายเซ็นเขามาบนกล่องดีวีดีหนังค่ะ (ตอนยื่นให้เซ็นก็มือสั่นอีกแระ)

    วันนั้น มีกิจกรรมสาธิตทำขนมเค้กชิ้นเล็กๆ ซึ่งเขาลงมือทำเองแล้วมีการจับฉลากผู้โชคดีจากใบเสร็จที่ซื้อขนมในร้าน ถ่ายรูปตอนแจกของรางวัล ไม่มีการแถลงข่าว ไม่มีพิธีรีตรองหรือให้สัมภาษณ์อะไรกับสื่อมวลชน บรรยากาศเลยเป็นไปอย่างกันเอง ไม่เร่งรีบ ได้เห็นมุมน่ารักๆ ของเรา ที่ทำให้รู้สึกปลื้มเขาเพิ่มขึ้นอีก ที่สำคัญคือ เวลาที่แฟนๆ ขอถ่ายรูป อีตาพระเอกคนนี้ไม่หงุดหงิดเลย ไม่ทิ้ง ไม่เดินหนี ขนาดผู้จัดการกับคนดูแลบอกให้รีบไป เพราะมีงานต่อ เขาก็ยังไม่ไป ส่งสายตามุ้งมิ้ง ออดอ้อนแฟนคลับ วันนั้นเห็นบรรดาแฟนคลับกลุ่มใหญ่เดินตามไปส่งเขาลงลิฟท์ เขาก็ยังหันมายิ้มโบกมือให้ทุกคนด้วย.. อันนี้ได้ใจจริงๆ ค่ะ

    ถ้าถามว่า พอหรือยัง อยากจะเจอเขาอีกไหม ตอบเลย ไม่พอค่ะ ยังอยากเจออยู่อีก
แสดงความคิดเห็น
อ่านกระทู้อื่นที่พูดคุยเกี่ยวกับ  แต่งเรื่องสั้น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่