ลองหาคำว่า สิมอีสาน แล้วเดินทางตามมันไป จะเห็นความสวยงาม อัตลักษณ์ จะรู้ว่าไม่เหมือนหลวงพระบาง ไม่เหมือนภาคกลางนะครับ ยังคงรักษาวัฒนธรรมเดิมไว้ยิ่งกว่าภาคไดๆ ภาคอีสานเป็นภาคที่เปลี่ยนแปลงช้าสุดครับ ด้วยว่าความเริญมาช้าสุดนั่นเอง ถามว่าทำไมเห็นโบสถแบบภาคกลางเยอะ ความเห็นบนๆกล่าวไว้แล้ว แต่โบสถเก่าๆ แบบดั้งเดิมก็มีมากครับ

ไผว่าอีสานฮ้างสิจูงแขนพาไปเบิง วัฒนธรรมยังโจ้โก้ มันสิฮ้างได้จังได๋

อีกอันนะครับ จขกท ที่บอกว่าลาวอีสานทำไมรักษาวัฒนธรรมได้น้อย จริงๆมันเปลี่ยนแปลงตามยุคสมัย เราอยู่ในเราจึงไม่รู้ว่ากำลังเปลี่ยน ในขณะที่คิดว่ากำลังรับวัฒนธรรมเมืองหลวงมา จริงๆแล้ว เมืองหลวงอาจกำลังถูกเปลี่ยนด้วยวัฒนธรรมรอบนอกก็ได้ครับ วัฒนธรรมเป็นของไหล ไม่ใช่เหล็กที่จะอยู่คงที่ ขนาดเหล็กยังหลอมใหม่ได้ครับ จริงไหมครับ ลองเปิดเพลงฟังสิครับ ลองเดินไปกินข้าวข้างทางสิครับ มันเปลี่ยนทุกอย่างครับ ดังนั้นเมืองเล็กๆที่วัฒนธรรมไม่เข้มแข็งยิ่งเปลี่ยนง่าย

ผมไม่รู้เรื่องประวัติศาสตร์เลยครับ  แต่ชอบโบสถ์เก่า (สิม) แบบต่างๆ ในภาคอีสาน
หน้าที่ผม ที่พอจะทำได้คือไปถ่ายรูปเก็บไว้ให้มากที่สุด  เพราะบางโบสถ์ก็เก่ามาก ไม่ได้รับการบูรณะ
มีทุกจังหวัดในภาคอีสาน มากบ้างน้อยบ้าง  ยกตัวอย่าง เช่น
ขอนแก่น




อุบลราชธานี



บุรีรัมย์



ว่างเสาร์-อาทิตย์ ไปภาคอืสานประจำ เป็นการบันทึกไว้กับรูป บางวัดโบสถ์ (สิม) ถูกรื้อไปแล้ว
บางสิมบูรณะแล้วเปลี่ยนไป บางสิมก็บูรณะดูดีอยู่ เช่น
วัดโพธิ์กลางดงช้าง - รื้อไปแล้ว


วัดสว่างอารมณ์ ขอนแก่น ก่อน-หลังบูรณะ


วัดเอกสัตย์บำรุง ร้อยเอ็ด ก่อน-หลังบูรณะ