เรามาตั้งกระทู้นี้เตือนเพื่อน ๆ ที่กำลังจะมีงานรับปริญญาว่าให้ตกลงกับช่างกล้องให้ดี ว่าจะได้รูปวันไหน ถ่ายกี่ชั่วโมง เพราะเหตุการณ์เราคือเลวร้ายมาก ไม่แสดงความรับผิดชอบ เราก็จ่ายเงินเต็ม เราไม่ผิดแต่เราต้องตามง้อตลอด(เพราะอยากได้รูปมาก ๆ ของเราเอง ก็นะ มันวันสำคัญของเราอ่ะ ) วานช่างกล้องทั้งหลายช่วยแถลงด้วยคะว่าเหตุการณ์นี้เรียกว่ารับงานซ้อนรึป่าว ?
เรื่องคือหาช่างกล้องถ่ายรูปในวันรับปริญญาทั้งวันซ้อมและวันจริง ขั้นตอนการจองและการมัดจำนี้ไม่ต้องเล่ามากก็คือปกติ จองโอนมัดจำ แต่คือช่างกล้องเราจะแทนว่า พพ.นะ พพ.นี้เพื่อนเราแนะนำมา เราเป็นคนที่เรื่องเยอะคือเราชอบถ่ายรูป แล้วก็แบบมุมนึ่งก็เป็น 10 ชอตอ่ะ 55555555 แบบจนกว่าฉันจะสวย พี่กดมาเลยรัว ๆ คะพี่เราเลยอยากได้คนที่แบบสามารถอดทนกับความเยอะของเราได้ แล้วเพื่อนเราก็เฟิมมาว่าคนนี้แหละ the best เราก็โอเคตามนั้น เป็นเพื่อนกันคงเยอะได้
พอจะถึงวันซ้อมใหญ่ เราก็คุยกันเรื่องมากี่โมง เจอที่ไหนบลา ๆ เราก็บอกว่าเราถึง 7 โมง พพ.จะมากี่โมงนางก็บอกว่า 7 โมงเราก็โอเคตามนั้น ตอนเช้าเราไปถึงเราก็ทักแชทหานางก็ไม่ตอบ เราก็โทหานางบอกถึงแล้วกำลังเดินมา มาถึงเราก็ถ่ายรูปกับเพื่อน ๆ ไปก่อน เพราะอุปกรณ์นางยังไม่พร้อม พอนางพร้อมก็คือมาถ่ายให้ เราก็แบบพี่ไม่มีมุมเผลอ ไม่มีมุมแบบเราคุยกับเพื่อนหรือไรเลย แบบต้องหันมาจิกกล้องละนางก็ถึงจะถ่าย แล้วอารมว่าชอบให้แอคแบบอะไรอะ แอคท่าอ้าปาก อีบ้า ประสาทป่ะเนี่ย เรากับเพื่อนแบบท่าไรอ่ะพี่ เอ่อะ ….ก็ไม่ทำ เสร็จก็ถ่าย ๆ เราก็รู้ตัวเราคึกมาเดินไปถ่ายรูปคนนั้นคนนี้ พพ.นางก็คงเหนื่อยเสร็จก็มาพัก แม่เราก็ซื้อข้าวซื้อน้ำให้ เราก็บอกพี่กินเลย นางบอกไม่เป็นไร ๆ เดี๋ยวพี่หาซื้อกินเอง เราก็เกรงใจเค้าเหนื่อยแล้ว เราก็เลยให้แม่ซื้อมาเผื่อ ถ้ากินก็กิน ไม่กินแม่ก็เก็บ ทีนี้พอเรานั่งกินนางก็ - - “ งงมากกกกก อีที่บอกไม่เป็นไรเมื่อกี้คือมารยาทมั้ง ก็ไม่ว่ากัน แล้วแม่ก็ก็จะเดินไปซื้อน้ำ แม่ก็ถามเราเอาไร (คือบนโต๊ะก็มีน้ำเปล่าอยู่แล้ว2 ขวดแต่ไม่เย็น และแม่จะซื้อของแม่ เราก็เลยบอกเอาน้ำเปล่าเย็นนะแม่ นางบอกขอโค้ก เอ่อะ!!! คือไรอ่ะสั่งแม่ฉัน ??? พีคมากกกกกกกก แบบข้าวก็ซื้อมาให้ น้ำยังซื้อให้อีก ตอนนั้นเราก็ไม่คิดไรแม่เราก็ไม่คิดไรแม่ก็ไปซื้อมา เราก็บอกพี่ไปพักเถอะ ตอนนั้นเกือบเที่ยง นางก็บอกเดี๋ยวอยู่แถวนี้เสร็จก็รีบเดินไปเลย ในขณะที่ช่างกล้องเพื่อนเรานี้ตอนกินก็ถ่าย ตอนทำไรก็ถ่าย แต่ของเราคือเราต้องบอกพี่ค่ะพร้อมยัง พี่ค่ะได้ยัง ตลอดเวลา แถมยังช่วยยกแฟชให้นางด้วย สงสารนางแบบหน้าตาจะเป็นลม (รึว่าหน้าเป็นงั้นอยู่แล้วไม่รู้) ก็ข้ามๆไปละกันนางคงเหนื่อย ในใจเราตอนนั้นสงสารนาง คงจะเหนื่อย เดี๋ยวเย็นนี้คงจะพาไปกินข้าวด้วยก่อนกลับ ทำงานกับคนก็ต้องคิดถึงใจเขาใจเราถูกปะ แต่มันก็พังไงพี่!!!!!
เพราะเราก็เข้าหอประชุมไป เสร็จแล้วเราก็แชทหาว่าเรากำลังออกจากหอประชุมแล้ว พพ.อยู่ไหนจะได้เจอกันถูก นางก็ไม่ตอบ ไม่อ่าน เราก็โทรหานางก็ไม่รับโทรศัทพ์ เราก็เริ่มอารมณ์เสียละ เพื่อนจากโรงเรียนเก่าเราก็มารอถ่ายรูป ก็แบบถ่ายรูปเล่นกันไปก่อนเพราะติดต่อช่างกล้องไม่ได้ ผ่านไปไม่รู้กี่นาทีนางก็มาแบบลก ๆ เราก็บอกเคพี่มาถ่าย เราก็เรียกเพื่อนเรามา ๆ ช่างมาละ นางมาถ่ายให้เรา 2 รูป แล้วก้พูดว่า “เดี๋ยวพี่มานะ น้องคิวบ่ายรออยู่ แปบเดียว” เรา...... เห้ยยย อะไร ดีออกกกกกกกก นี้งง คิวบ่ายคือไร นี้จ้างเต็มวันนะเหว้ยยยยยย!!! เราก็สตั้นไปหลายวิ จนพพ.นางเดินกึ่งวิ่งหายไป นี้ก็งงเป็นไก่ตาแตกบวกกับอารมณ์เริ่มมาละ หน้าหงิก โทรจิก จิกไปที่เพื่อนที่แนะนำมา แบบไปตามมาเดี๋ยวนี้ คือไรคิวบ่ายคือไรวะ?!แล้วเราก็ทักแชทเร่งตลอด นางก็ไม่ตอบ ผ่านไปเกือบ ชม. นางบอกว่ากำลังไป คือกำลังมาหาเรา เราก็คือหงุดหงิดมากแล้วตอนนั้น แล้วระหว่างรอก็คือเพื่อน ๆ เราก็พยายามแบบใจเย็น ๆ ช่างกล้องคนอื่นก็มาหาเราบอกเดี๋ยวพี่ถ่ายให้ก่อน ไม่ต้องหงุดหงิด คือ ณ ตอนนั้นเราโมโหมาก คือวันดี ๆ ของนี้ต้องมาพังเพราะคนไม่มีจรรยาบรรณ ไม่รัก ไม่ซื่อสัตย์ในอาชีพของตัวเอง คนไร้ความรับผิดชอบแบบนางหรอ ? พังหมดเลยวันดี ๆ ของอรรรรรรร ….. ที่เค้าหายไปบวกกับคำพูดเค้าบอกว่าน้องคิวบ่ายรอ เราแบบคิวบ่ายอะไร เราจ้างเต็มวันนะ ฟีลแบบจับได้ว่าแฟนมีคนอื่น 555555555 แบบทำแบบนี้กับน้องได้ยังไง น้องทำไรผิด บอกน้องที พอ ๆ เริ่มเพ้อ 55555555555
ช่างกล้องตัวร้ายกับนิสัยรับคิวซ้อน (เรื่องจริงยิ่งกว่านิยายมาอ่านกันเถอะ!)
เรื่องคือหาช่างกล้องถ่ายรูปในวันรับปริญญาทั้งวันซ้อมและวันจริง ขั้นตอนการจองและการมัดจำนี้ไม่ต้องเล่ามากก็คือปกติ จองโอนมัดจำ แต่คือช่างกล้องเราจะแทนว่า พพ.นะ พพ.นี้เพื่อนเราแนะนำมา เราเป็นคนที่เรื่องเยอะคือเราชอบถ่ายรูป แล้วก็แบบมุมนึ่งก็เป็น 10 ชอตอ่ะ 55555555 แบบจนกว่าฉันจะสวย พี่กดมาเลยรัว ๆ คะพี่เราเลยอยากได้คนที่แบบสามารถอดทนกับความเยอะของเราได้ แล้วเพื่อนเราก็เฟิมมาว่าคนนี้แหละ the best เราก็โอเคตามนั้น เป็นเพื่อนกันคงเยอะได้
พอจะถึงวันซ้อมใหญ่ เราก็คุยกันเรื่องมากี่โมง เจอที่ไหนบลา ๆ เราก็บอกว่าเราถึง 7 โมง พพ.จะมากี่โมงนางก็บอกว่า 7 โมงเราก็โอเคตามนั้น ตอนเช้าเราไปถึงเราก็ทักแชทหานางก็ไม่ตอบ เราก็โทหานางบอกถึงแล้วกำลังเดินมา มาถึงเราก็ถ่ายรูปกับเพื่อน ๆ ไปก่อน เพราะอุปกรณ์นางยังไม่พร้อม พอนางพร้อมก็คือมาถ่ายให้ เราก็แบบพี่ไม่มีมุมเผลอ ไม่มีมุมแบบเราคุยกับเพื่อนหรือไรเลย แบบต้องหันมาจิกกล้องละนางก็ถึงจะถ่าย แล้วอารมว่าชอบให้แอคแบบอะไรอะ แอคท่าอ้าปาก อีบ้า ประสาทป่ะเนี่ย เรากับเพื่อนแบบท่าไรอ่ะพี่ เอ่อะ ….ก็ไม่ทำ เสร็จก็ถ่าย ๆ เราก็รู้ตัวเราคึกมาเดินไปถ่ายรูปคนนั้นคนนี้ พพ.นางก็คงเหนื่อยเสร็จก็มาพัก แม่เราก็ซื้อข้าวซื้อน้ำให้ เราก็บอกพี่กินเลย นางบอกไม่เป็นไร ๆ เดี๋ยวพี่หาซื้อกินเอง เราก็เกรงใจเค้าเหนื่อยแล้ว เราก็เลยให้แม่ซื้อมาเผื่อ ถ้ากินก็กิน ไม่กินแม่ก็เก็บ ทีนี้พอเรานั่งกินนางก็ - - “ งงมากกกกก อีที่บอกไม่เป็นไรเมื่อกี้คือมารยาทมั้ง ก็ไม่ว่ากัน แล้วแม่ก็ก็จะเดินไปซื้อน้ำ แม่ก็ถามเราเอาไร (คือบนโต๊ะก็มีน้ำเปล่าอยู่แล้ว2 ขวดแต่ไม่เย็น และแม่จะซื้อของแม่ เราก็เลยบอกเอาน้ำเปล่าเย็นนะแม่ นางบอกขอโค้ก เอ่อะ!!! คือไรอ่ะสั่งแม่ฉัน ??? พีคมากกกกกกกก แบบข้าวก็ซื้อมาให้ น้ำยังซื้อให้อีก ตอนนั้นเราก็ไม่คิดไรแม่เราก็ไม่คิดไรแม่ก็ไปซื้อมา เราก็บอกพี่ไปพักเถอะ ตอนนั้นเกือบเที่ยง นางก็บอกเดี๋ยวอยู่แถวนี้เสร็จก็รีบเดินไปเลย ในขณะที่ช่างกล้องเพื่อนเรานี้ตอนกินก็ถ่าย ตอนทำไรก็ถ่าย แต่ของเราคือเราต้องบอกพี่ค่ะพร้อมยัง พี่ค่ะได้ยัง ตลอดเวลา แถมยังช่วยยกแฟชให้นางด้วย สงสารนางแบบหน้าตาจะเป็นลม (รึว่าหน้าเป็นงั้นอยู่แล้วไม่รู้) ก็ข้ามๆไปละกันนางคงเหนื่อย ในใจเราตอนนั้นสงสารนาง คงจะเหนื่อย เดี๋ยวเย็นนี้คงจะพาไปกินข้าวด้วยก่อนกลับ ทำงานกับคนก็ต้องคิดถึงใจเขาใจเราถูกปะ แต่มันก็พังไงพี่!!!!!
เพราะเราก็เข้าหอประชุมไป เสร็จแล้วเราก็แชทหาว่าเรากำลังออกจากหอประชุมแล้ว พพ.อยู่ไหนจะได้เจอกันถูก นางก็ไม่ตอบ ไม่อ่าน เราก็โทรหานางก็ไม่รับโทรศัทพ์ เราก็เริ่มอารมณ์เสียละ เพื่อนจากโรงเรียนเก่าเราก็มารอถ่ายรูป ก็แบบถ่ายรูปเล่นกันไปก่อนเพราะติดต่อช่างกล้องไม่ได้ ผ่านไปไม่รู้กี่นาทีนางก็มาแบบลก ๆ เราก็บอกเคพี่มาถ่าย เราก็เรียกเพื่อนเรามา ๆ ช่างมาละ นางมาถ่ายให้เรา 2 รูป แล้วก้พูดว่า “เดี๋ยวพี่มานะ น้องคิวบ่ายรออยู่ แปบเดียว” เรา...... เห้ยยย อะไร ดีออกกกกกกกก นี้งง คิวบ่ายคือไร นี้จ้างเต็มวันนะเหว้ยยยยยย!!! เราก็สตั้นไปหลายวิ จนพพ.นางเดินกึ่งวิ่งหายไป นี้ก็งงเป็นไก่ตาแตกบวกกับอารมณ์เริ่มมาละ หน้าหงิก โทรจิก จิกไปที่เพื่อนที่แนะนำมา แบบไปตามมาเดี๋ยวนี้ คือไรคิวบ่ายคือไรวะ?!แล้วเราก็ทักแชทเร่งตลอด นางก็ไม่ตอบ ผ่านไปเกือบ ชม. นางบอกว่ากำลังไป คือกำลังมาหาเรา เราก็คือหงุดหงิดมากแล้วตอนนั้น แล้วระหว่างรอก็คือเพื่อน ๆ เราก็พยายามแบบใจเย็น ๆ ช่างกล้องคนอื่นก็มาหาเราบอกเดี๋ยวพี่ถ่ายให้ก่อน ไม่ต้องหงุดหงิด คือ ณ ตอนนั้นเราโมโหมาก คือวันดี ๆ ของนี้ต้องมาพังเพราะคนไม่มีจรรยาบรรณ ไม่รัก ไม่ซื่อสัตย์ในอาชีพของตัวเอง คนไร้ความรับผิดชอบแบบนางหรอ ? พังหมดเลยวันดี ๆ ของอรรรรรรร ….. ที่เค้าหายไปบวกกับคำพูดเค้าบอกว่าน้องคิวบ่ายรอ เราแบบคิวบ่ายอะไร เราจ้างเต็มวันนะ ฟีลแบบจับได้ว่าแฟนมีคนอื่น 555555555 แบบทำแบบนี้กับน้องได้ยังไง น้องทำไรผิด บอกน้องที พอ ๆ เริ่มเพ้อ 55555555555