อองกอร์ ล่าบันทึกวีรบุรุษสุดขอบโลก: การเดินทางของเรนกับเซียวเหล่งนึ่ง*3


http://www.phanpha.com

ในอดีตได้มีบุรุษคนหนึ่ง นักดาบที่เก่งกาจที่สุดเท่าที่เคยมีมาในประวัติศาสตร์มนุษยชาติ ได้ปรากฏตัวขึ้น
ยิ่งใหญ่ ไร้เทียมทาน สยบสิ้นซึ่งผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดทั้งสามแดน
มังกรแห่งผืนดิน
เทวดาแห่งสรวงสวรรค์
ปีศาจแห่งขุมนรก
หลังจากเค้าและสหายศึกจาก3แดนได้หยุดยั้งการต่อสู้ที่เกือบจะทำให้โลกสูญสิ้นได้สำเร็จ

เอลไรน์ ได้รับการยกย่องให้เป็นวีรบุรุษ ตำแหน่งที่เหนือยิ่งกว่าผู้กล้า

หลังจากศึกสุดท้าย เอลไรน์ได้ท่องเทียวไปยังสถานที่ต่างๆและเสียชีวิตจากอาการป่วยในอีก5ปีต่อมาโดยไม่มีทายาท เชื่อกันว่าเค้าได้ใช้เวลานั้นในการเขียนบันทึกเรื่องราวต่างๆไว้
บันทึกนั้นชื่อว่า อองกอร์
และผู้ที่ค้นพบจะได้รับการยกย่องให้เป็นวีรบุรุษ เคียงคู่บุรุษในตำนาน

หลังจากรักษาอาการบาดเจ็บทุเลาในระดับหนึ่ง ฉันกลับมายังโลกอีกครั้ง ด้วยสองเหตุผล
หนึ่ง เราสนใจในบันทึกของเอลไรน์ อยากรู้ว่าหลังจบศึกใหญ่ครั้งนั้นเค้าเป็นอย่างไรบ้าง สบายดีไหม ไปเที่ยวที่ไหนบ้าง อยากรู้ว่า.......พูดถึงพวกเราอย่างไร
อีกหนึ่งคือเด็กหนุ่มผู้ถูกบดบัง กดดัน ทับทมด้วยวีรบุรุษ
เรน ผู้ที่มีใบหน้าเหมือนเอลไรน์อย่างกับแกะ
ถูกนำไปเปรียบกับเอลไรน์ผู้ที่เก่งกาจดุจจะไม่ใช่มนุษย์ ตลอดเวลา

ฝีมือดาบ ไม่เก่งเท่าเอลไรน์เลย อีกฝ่ายเป็นแค่นักเรียนที่เก่งที่สุดของชั้นปีเอง
คะแนนสอบได้แค่ที่5? ถ้าเป็นเอลไรน์น่าจะได้ที่1สิ

และอีกมากมาย
จนถูกเรียกว่าวีรบุรุษจอมปลอม
จนถูกมองข้ามจุดเด่นของเค้าไป
ถ้าเป็นอย่างนี้ สุดท้ายเค้าจะถูกโดดเดียว

เหมือนเอลไรน์
และเหมือนเธอ คิริเช่

ครั้งหนึ่งเอลไลน์เคยชี้นำให้แก่เธอ ผู้แข็งแกร่งจนโดดเดียว
ครั้งนี้สนใจจะชี้นำให้แก่วีรบุรุษจอมปลอม ผู้อ่อนแอจนโดดเดียวไหม




เรื่องนี้จริงแล้วไม่ได้ตั้งใจจะซื้อครับ แต่พอดีว่าเป็นช่วงเดินทางแล้วไม่มีอะไรอ่านพอดี
ไม่ได้คาดหวังอะไรกับเรื่องนี้เท่าไหร่ แต่ผลออกมาสนุกกว่าที่คาดไว้

แนวเรื่องหลักคือการผจญภัยครับ เป็นการออกเดินทางเพื่อตามหาบันทึกของวีรบุรุษเป็นกลุ่ม4คน
ชายหนึ่งหญิงสาม แนวฮาเรมไหม? องค์ประกอบใช่แต่บรรยากาศยังไม่ออกแนวนั้น

อารมณ์ก๊วยเจ๋งกับเซียวเหล่งนึ่ง*3กรองด้วย J-filter สังเวยด้วยความเปลื้องตัวของหนึ่งสาว

ระหว่างการเดินทางตามรอยวีรบุรุษเราจะได้รู้เรื่องราวและนิสัยใจคอของตัวละครสามสาวมากขึ้นเรื่อยๆ
ขณะเดียวกันสาวๆก็สอนวิชาและฝึกพระเอกเราไปด้วย
ซึ่งผมชอบแนวเรื่องแบบนี้ แนวที่เราเริ่มรู้อะไรๆในเรื่องไปตามตัวละคร ตัวเอกก็ไม่ได้เทพแต่แรกจนหมดลุ้น
แต่ถึงตรงนี้ผมยังมีอคติอยู่ว่าจะเป็นแนวมาตรฐานที่น่าเบื่อ พยายามๆๆๆๆอย่างเดียว แล้วก็ได้เอง


ท่าเดิมๆ ต่อยๆเข้าไป เดี๋ยวก็โดน

พออ่านต่อไป ผมคิดผิด
การเรียนรู้ของคนนอกจากการฝึกฝนอย่างต่อเนื่องแล้วบางครั้งการสอนที่เหมาะสมกับผู้เรียนก็มีส่วนด้วย
การเดินทางของเรนร่วมกับสามสาวทำให้เค้าได้รับ “การสอน” ที่เหมาะสม
ได้ค้นพบ “ความสามารถที่ตนเองมี” และนำมาปรับใช้ได้
ที่สำคัญมีกึ่นและลูกล่อลูกชนไม่น้อย ทำให้การต่อสู้ของเรนไม่ใช่แค่เอาหัวพุ่งชนหรือระเบิดคอสโมอย่างเดียว
สนุกผิดคาด

มาดูที่ภาพประกอบบ้าง วาดโดยคนเดียวกับที่วาดให้เรื่อง ชมรมนักฆ่า ที่ผมเคยรีวิวไป
ซึ่งไม่รู้ว่าคนเขียนไม่ชอบวาดฉากหลังหรือไง ถ้าไม่นับหน้าสีในเล่มแล้ว ภาพประกอบข้างในมีแต่ตัวละครไม่มีฉากหลัง(พื้นขาว)หรือถ้ามีก็เป็นแบบง่ายๆ แค่เปลี่ยนสีฉากหลัง
ลองไปค้นงานที่เค้าเคยเขียนดู ส่วนใหญ่ก็ออกแนวนี้เหมือนกัน แค่ตัวละครบนฉากหลังสีขาว
ผมละสงสัยจริงๆว่าเพราะค่าวาดระหว่างมีฉากหลังกับไม่มีนี่มันต่างกันรึเปล่า ทั้งที่วาดตัวละครได้น่ารักแท้ๆ

ข้อเสียของเรื่องนี้คือ มีภาพประกอบแนว service อยู่สามหน้า หนึ่งในนั้นเป็นหน้าคู่ภาพสี
ไม่แนะนำให้อ่านในที่สาธารณะครับ

สรุป 3ดาวครึ่งครับ หักครึ่งดาวเรื่องภาพประกอบ