สวัสดีค่ะ นี่เป็นครั้งแรกของเรา/หนูที่เข้ามาตั้งกระทู้ค่ะ สาเหตุที่มาตั้งก็อยากจะแบ่งปันเรื่องราวดีๆในสังคมไทยค่ะ
เรื่องมีอยู่ว่า...เมื่อวันที่23 อังคารตอนช่วงเวลาประมาณ8:20-8:25 ตรงbts สถานีวุฒกาด ด้วยความที่เร่งรีบในการเดินทางเลยกึ่งวิ่งกึ่งเดินตรงบันไดเลื่อนจนทำให้สะดุดลื่นล้มลงไปหัวเข่ากับปลายเท้าได้กระแทกไปที่บันไดเข้าอย่างจัง แต่ตอนนั้นด้วยความที่อายมากเลยรีบลุกขึ้นเดินต่อค่ะ คิดว่าไม่เป็นอะไร  ก็เดินไปขึ้นbtsอย่างปกติก็พอยื่นไปนานๆ เลือดก็ค่อยๆไหลมาจากเท้าค่ะ = = ตอนแรกคิดว่าไม่เป็นไร เลยทนๆไป จนมีพี่ผู้หญิงคนนึงที่ยื่นอยู่ข้างๆก็เรียกเราและยื่นทิชชู่กับพลาสเต้อยามาให้ค่ะ เราเลยก้มลงไปเช็ดๆจัดการแปะพลาสเต้อ แต่ด้วยความที่เราเป็นคนกลัวเลือดขนๆสีแดงเข้มสดๆ เราเลยเกิดอาการหน้ามืดและจะเป็นลม ด้วยความที่เป็นตอนช่วงเช้าที่ไม่ได้ทานข้าวนอนไม่พอด้วยละมั้ง จนทำให้เราเป็นลม
พี่ผู้หญิงกับพี่ๆแถวๆนั้นก็เข้ามาช่วยพยุง มีทั้งคนที่ยื่นยาดม ยาอม(ตราม้า555 ขนมากเลยค่ะแต่ได้ผลอยู่ไม่ใช่น้อย) ยื่นพลาสเต้อแปะแผล ถุงพลาสติก(เผื่อหนูจะอ้วก)  พอพยุงไปถึงที่นั่งก็พี่ผู้หญิงอีกคนที่ใส่ชุดทำงานเหมือนธนาคารสีน้ำเงิน เข้ามาปรดรองเท้าจัดการแปะแผ่นพลาสเต้อให้ค่ะ(เข้ามาจับเท้าเปื่อนเลือดของคนไม่รู้จักอย่างไม่รังเกียจกันเลย ) พอจะลงสยามเพื่อจะเปลี่ยนขบวนก็มีคนมาถามว่า เดินไหวไหมบ้าง ยื่นได้ไหมบ้าง ไถถามจนถึงพี่คนนึงก็ลุกขึ้นให้หนูนั่งด้วยค่ะ คือเป็นความรู้สึกที่ทั้งดีใจปนตกใจและซึ้งใจมากๆกับทุกๆคนที่เข้ามาให้ความช่วยเหลือนะคะ
อยากจะขอโทษที่ทำให้วุ่นวายและขอบคุณมากๆกับทุกๆคนอีกครั้งแต่ก็ไม่รู้จะทำยังไงเลยตัดสินใจมาตั้งกระทู้ค่ะ ไม่รู้ว่าพี่ๆเขาจะเห็นกระทู้นี่รึไม่นะคะแต่ก็หวังนิดๆว่าจะมีโอกาสได้เข้ามาอ่านค่ะ