แฟนเราอายุน้อยกว่าเรา 1 ปี   ตอนแรกคุยกันนเพราะเราเห็นว่าเค้ามีความรับผิดชอบดี คือเค้าขยันทำงาน
เป็นหัวหน้าครอบครัวดี  โดยส่วนตัวชอบคนที่มีความเป็นผู้ใหญ่  ไม่งุ้งงิ้ง ง๊องแง๊งแบบเด็กวัยรุ่นอะค่ะ
ด้วยอายุของเราที่แบบก็น่าจะมองหาใครสักคนได้แล้ว  เราจึงจริงจังกับอนาคตมากกว่า

พอเริ่มคุยกัน  เราก็ชอบเค้านะค่ะ  ที่มีอะไรที่ชอบหลายๆอย่างเหมือนกัน  พอคบไปสักพัก(เดือนกว่า)
ความรู้สึกไม่ใช่เริ่มมา....คือเค้าค่อนข้างจะใช่คำว่างี่เง่าได้ไหมเราก็ไม่รู้  

1 .  เค้าเช็คเฟสเราทุกวัน  เราก็ไม่ได้ว่านะค่ะ  บอกให้เราขึ้นสถานะ เราก็ขึ้นให้  พอหลังมาๆๆมีการตอบแชทให้เรา
ลบเพื่อนที่เป็นผู้ชายเราออกจากเฟส ทั้งๆที่เราก็ไม่ได้คุยจีบอะไรกัน
2 . บังคับให้เราคุยโทรศัพท์กับเค้าวันล่ะหลายๆชั่วโมง  เลิกงานมาต้องคุยจนหลับ ห้ามวาง  พอเราพูดไรไปนิดหน่อย
ก็เอาไปเพ้อในเฟส  ดราม่าจนเรารู้สึกผิดไปเลย
3 . ชอบร้องไห้ นิดหน่อยก็ร้อง....จนเรารู้สึกไม่ดีเลย  ดึกๆตี2-3  โทรมาหาเรา ร้องไห้บอกว่าฝันร้าย ให้เราโอ๋หน่อย
เรานี่แบบ เฮ้ยยย...มันใช่อ่อเนี่ยะ  เราก็ปลอบๆจนเขาหลับไป  เราง่วง  เราก็เลยกดวาง พอวางไปแปปนึง โทรกลับมาต่อว่าเราวางทำไม และหลับต่อ
4. ล่าสุดเราได้งานทำที่ใหม่...เป็นงานที่ทำในโรงแรม  เป็นเหมือนคนเฝ้าหน้าเค้าเตอร์  แล้วเค้าบอกว่าไม่ชอบเลย ไม่อยากให้เราทำ
กลัวเราเจอคนอื่นแล้วไปชอบคนอื่น  ขอให้เราออกจากงาน หางานใหม่  (เราสุดทนจริงๆนะ แต่ไม่ได้เถียงอะไร)


อันนี้คือการคุยกันมาตลอด เดือนสองเดือน....เราไม่รู้จะทำไง   จะเลิกก็ไม่ได้รู้สึกว่าเค้าทำไรผิด แต่รู้สึกอึดอัดในใจอย่างบอกไม่ถูกค่ะ