สวัสดีค่ะ เรามีเรื่องมาระบายนิดหน่อยก่อนน้ำตาจะไหล 😭 วันนี้เราไปทำงาน ตามปกติทุกวัน ที่ห้างแห่งหนึ่งแถวสยาม หอพักอยู่ซอยมัณฑนา ข้าง ม. หัวเฉียว ลืมเอากระเป๋าตังมา มีเงินติดตัวอยู่ 140 บาท มาทำงานแถวสยาม ค่ารถ มอไซด์ไปหน้าปากซอย 15 บ. ค่ารถตู้ไป บีทีเอส 20 บ.  ค่าบีทีเอส52 บาท บวกตอนกลับอีก 42 เพราะลง ที่อ่อนนุช ข้าวแฟนทำข้าวกล่องมาให้กินทุกวันอยู่แล้ว แต่ด้วยความเอ๋อ ตอนเย็นดันทำตังอันน้อยนิดหาย รู้ตัวว่าหายก็อยู่บนรถเมล์สาย 132 แล้ว ค้นอยู่ตั้งนาน หาจนแทบจะเทกระเป๋า เหลือเศษตังอยู่ 12 บาท แต่ค่ารถกลับหอ 14 บาท ไม่รู้จะทำไง เลยบอกกระเป๋ารถเมล์ไปลงแยกบางนา แล้วกะจะเนียนนั่งต่อเรื่อยๆจนถึงจุดหมาย แต่ป้าแกดันจำเราได้ สะกิดเรา
ป้า; หนู หนู จะลงตรงไหน
เรา ; ม. หัวเฉียวค่ะ ต้องเพิ่มอีกเท่าไรคะ?
ป้า ; 14 บาท!!!
เรา ; น้ำตาคลอเบ้าละ หนูมีอีกแค่3 บาท ตะกี้จ่ายไปแล้ว 9 หนูขอเพิ่มอีกเท่านี้ได้มั้ยคะ (พร้อมกับยื่นตังให้)
ป้า ; ทำไม?!! อะไร?!!
เรา ; หนูทำตังหาย หนูเพิ่มอีก3บาทได้มั้ยคะ
คุณป้ากระชากเหรียญจากมือเราไปพร้อมกับทำหน้าตาดุ และไม่พอใจ
คุณป้าคะหนูขอโทษ เที่ยวหน้าหนูจะขอจ่ายเกิน2บาทนะคะ จะได้เจ๊ากัน 😰😭
ปอลิง. ตอนนี้ที่พิมพ์อยู่ก็ยังอยู่บนรถเมล์นะ อยากถ่ายรูปป้าแต่ไม่กล้า ไม่รู้จะถ่ายทำไม เราผิดเอง แต่แค่หาที่ระบาย เดี๋ยวมันจะร้องเอา 😭 5555
แท็กมั่วนะ ไม่รู้จะแท็กไร