...ต้องขอเล่าประวัติก่อนนะครับ เริ่มจากแฟนเก่า (ต่อไปจะใช้คำว่า"แฟน"นะครับในข้อความมันสะเทือนใจคำว่าเก่า) ย้อนอดีตไปปี 2006 ผมเจอแฟนผมเนื่องจากเรียนที่เดียวกัน ผมนั้นก็ชอบเค้าตั้งแต่ครั้งแรกที่พบเลยหละ เค้าไม่ได้สวยมาก ตัวเล็กชอบเพราะนิสัยเรียบร้อย  ผมเลยติดตามเพือนคนนี้ ไปไหนก็จะไปด้วยหมดเป็นเวลา 2 ปี ไม่เคยเปิดใจ หรือ แสดงให้รู้เลยว่าชอบเขา รูปถ่ายที่ยืนติดกันซักรูปยังไม่มีเลยเพราะกลัวเขารู้  ทำเหมือนไม่สนใจไม่ใช้สเปค แต่ก็ไม่เคยมองสาวอื่น คนมาจีบมากมายผมก็ไม่สนใจแม้แต่คนเดียว กล้าพูดเลยว่าผมรักเดียวใจเดียว  ส่วนตัวผมค่อนข้างหน้าตาตี ไม่ได้หลงตัวเองนะ โดนจับประกวดอะไรมักจะได้ที่1ตลอด เข้าเรื่องเลยหละกันหลังจากติดตามมาหลายปีก็มีวันหนึ่งเปิดใจบอกว่ารักเค้าไปก็เลยคบกันเป็นแฟนย้ายมาอยู่หอเดียวกันอยู่ด้วยกันมาประมาณ 3 ปีก็เหมือนคู่รักคู่อื่นทั่วๆไป กินเทียวอะไรตามภาษาวัยรุ่น  ผมทำตัวดีมาตลอด ไม่เคยนอกใจ ไม่เคยเกเร ไม่เคยพูดคำหยาบกับเค้าซักครั้งเดียว  แล้วก็มีเหตุที่ทำให้เราไม่เหมือนเดิม เนื่องจากผ่อนรถยนต เงินที่เคยพาไปดูหนัง เทียว กินข้าวบ่อยๆ กลายเป็นน้อยลง ช่วงระยะเวลาผ่อนรถมาประมาณ1 ปีผมไม่เคยดูแลเขาเลย ไม่ได้พาไปกินข้าวบ่อย เทียว สังสรรค์ หรือ ซื้อของที่เขาอยากได้ ที่จำได้แน่ๆ มี ipod แหวนนเพชร นาฬิกาcasio รองเท้าlacoste สีเขียวอ่อน  แต่ผมก็ไม่มีปัญญาซื้อ  แต่ผมก็พยายามหาของมาให้ ipod ก็เป็น mp3 ธรรมดา แหวนเพชรก็กลายเป็นแหวนทองสลิง1 นาฬิกาก็กลายเป็นรุ่นถูกหน่อย ก็พยามหามาให้ และแล้วช่วงเวลาที่ผมเสียใจที่สุดก็มาถึง สามเดือนก่อนเลิกกัน ผมเทียวบ่อย3เดือนกินเหล้าทุกวัน เพราะจากเป็นคนปฏิเสธคนไม่เป็นเพือนหมุนเวียนกันมาช่วนไป ด้วยความได้ใจเพราะเค้าไม่เคยด่าผม ผมยังชมเค้าให้เพือนๆฟังตลอดว่าเขาดีมาก  ไม่เคยว่าผมเลยซักครั้งสุดท้ายเค้าเอ่ยปากพูด  ว่าเบื่อจะทนแล้ว ขอเลิก? เราไม่ได้ทะเลาะกันนะครับ คุยกันดีดี เธอพูดว่า "เธอไม่ได้รักผมแต่แรกแล้วที่คบกันมาเพราะว่าผมเป็นคนดี"แล้วผมก็ไม่มีหน้ากล้าไปหาเค้าอีกเลย แต่ก็ติดตามเค้าตลอด ดูว่าเธอเป็นอะไร อยู่ห่างๆอยางห่วงๆ  อ้อลืมบอกไปผมกับเค้าหมั่นกันแล้วนะครับ คำสัญญาอะไรที่เคยให้ไว้ ทุกวันนี้ผมก็ยังไม่เคยผิดสัญญานี้ก็จะ 10 ปีแล้วครับที่รู้จักกันมา ยังรักเธอเหมือนเดิม เหมือนวันแรกที่รักกัน   ก็ส่งของขวัญไปให้ที่บ้านทุกปี  อวยพรในโอกาสพิเสษ ตลอด รูปถ่ายคู่กันไม่เคยเอาออกจากกระเป๋าสตางค์เลย พกติดตัวตลอดมา   มาปีนี้ผมมีหน้าที่การงานที่ดี เงินเดือนก็มากพอที่จะซื้อของให้เธอได้ทุกอย่างแล้ว  ผมเลยอยากจะทำสิ่งที่ผมไม่เคยทำได้สมัยก่อนให้เค้า เพื่อลบสิ่งที่ติดค้างในใจ ผมไม่รู้มันจะสมควรหรือเปล่า จะปรีกษาใครก็ไม่ได้ เลยลองมาโพสถามดู  ม.ค. 59 นี้เขาจะกลับจากต่างประเทศมา ผมตั้งใจจะซื้อแหววเพชรให้เขาในวันเกิด  ผมไม่รู้ควรทำอย่างไรดี สมควรหรือเปล่า


สุดท้ายผมขออภัยนะครับ ที่เรียบเรียงคำพูด ใจความสำคัญไม่ค่อยเป็น เคยพิมพ์ครั้งแรกในชีวิต