สวัสดีค่ะ พอดีวันนี้จะมาเล่าอาการหลังจากขูดมดลูกนะคะ..
เริ่มแรก เพิ่งรุว่าตั้งครรภ์แล้ว 6สัปดาห์ (นับจาก ปจด.หมด) วันนั้นตรงกับวันอังคาร ที่27/10/2558 คุณหมออัลตร้าซาวด์ภายในตรวจพบสิ่งผิดปกติคือ มีถุงการตั้งครรภ์แต่ไม่พบก้อนเนื้อหรืออะไรทั้งสิ้นในถุงน้ำ และหมอจึงสันนิฐานว่า ครรภ์อาจจะยังเล็กยุ อิก1อาทิตย์ค่อยมาซาวด์ใหม่ และอิก1อาทิตย์ถัดมา คือวันอังคาร ที่3/11/2558 ก้อยังไม่เจออิก คุณหมอเรยนัดมาตรวจอิก2อาทิตย์ จะตรงกับวันจันทร์ ที่16/11/2558 แต่แล้ว ก่อนถึงวันหมอนัดคือวันศุกร์ที่ 13/11/2558 กลับมีเลือดออกคล้าย ปจด. วันนั้นเรารีบมากที่จะรพ. เพราะกลัวลูกจะเป็นอะไร เรากลัวมาก และก้อถึงเวลาเข้าห้องซาวด์ กลับไม่บพอะไรเรย ไม่การขยายตัวของถุงน้ำ และไม่พบก้อนเนื้ออีกเช่นเดิม จนหมอมั่งใจแน่ๆ ว่าเป็นไข่ฝ่อ และไม่มีการเจริญเติบโตนาน2อาทิตย์แล้ว วันจันทร์ ที่16/112558 หมอจึงนัดขูดมดลูก เราเสียใจมากๆ คืออยากมีลูกมากๆๆๆๆๆ ที่สุด วันนั้นและวันเสาร์เราจึงหยุดงานเพราะกลัวจะตกเลือดและไม่มีใครดูแล จนผ่านไปวันเสาร์มีเลือดกระปิดกระปรอยเล็กน้อย และวันอาทิตย์อาการเริ่มปวดท้อง เริ่มจากน้อยๆจนถึงปวดท้องมากที่สึด วันนั้นทั้งวันเลือดออกเยอะมากๆ จนถึง3ทุ่ม ปวดไม่ไหวแล้ว แฟนเราเอายาหม่องทาท้องและผ้าน้ำอุ่นประคบท้องไว้ จนอาการเริ่มดีขึ้นเรื่อยๆๆๆๆ จนใกล้สว่างความรุสึกเหมือนมีอะไรออกมาจากปากมดลูก เราก้อไม่กล้าไปเข้าห้องน้ำ จน6โมงเช้าวันจันทร์ที่ 16/11/2558 พอเราลุกเท่านั้นแหละ เริ่มใจไม่ดี เปิดดูน้ำตาไหลพราก ลูกหลุดออกมามีสีซีดๆ เหมือนพุงปลาขนาดใหญ่ พอไปหาหมอถึงรพ. คุณหมอซาวด์ภายในก้อไม่พบถุงน้ำแล้วแต่ยังมีเศษเนื้อติดยุ จน10โมงเช้า หมอเรียกไปเจาะเลือดและให้น้ำเกลือ (เข็มใหญ่มากๆ) หมอพูดว่า รออิกซักแปปและจะเรียกเข้าห้องผ่าตัด จนผ่านไป2ชม. ใจเต้นตุ๊บตั๊บ เที่ยงเราได้เข้าห้องผ่าตัด ในห้องเย็นเจี๊ยบ มีแค่เตียงเราคนเดียวและหมอผู้ช่วย เราบอกกับตัวเอง เจ็บแปปเดียวเดี๋ยวก้อหาย หมอผู้ช่วยเริ่มจับแขนเรามัดข้างซ้ายพร้อมกันเครื่องวัดความดันที่วัดตลอด10นาที แขนซ้ายมัดและหนีบเครื่องวันชีพจรที่นิ้วนาง ใส่สายออกซิเจน และจับขาขึ้นขาหยั่งที่น่ากลัวมากๆ จนหมอเข้ามาพูดกับผู้ช่วยหมอว่า หลับรึยัง? และก้อเอายาฉีดเข้าไปที่สายน้ำเกลือ เป็นอะไรที่ปวดมากๆ หมอผู้ช่วยบอกว่า ง่วงก้อหลับนะคะ จนเราตื่นมาอิกทีด้วยอาการเมาและมึนหัวมากๆที่สุด และพักที่ห้องฉุกเฉินอีก1ชม.เพื่อดูอาการ และเราก้อได้กลับห้องพัก ลืมตาครั้งแรกเห็นแฟนกันแม่ เราร้องไห้มากๆเพราะดีใจ กลัวจะไม่ตื่นมาเจอทุกคนแล้ว พอน้ำเกลือหมดขวดก้อได้รับอนุญาติกลับบ้านได้ และเราลองลุกเดิน อาจเดินยากนิดหน่อยแต่ก้อพอไหว ตอนนี้ผ่านไป1อาทิตย์พอดี อาการปวดเริ่มทุเลาลง แต่เลือดยังออกมาพร้อมกับน้ำคาวปลา และยังปวดหน่วงที่ท้องน้อยมากๆ วันจันทร์ที่ 30/11/2558 หมอนัดตรวจอิก1ครั้งว่าปกติดีมั๊ย และหมอแนะนำให้กินโฟเลท เพื่อการบำรุงก่อนจะมีลูกอีก1ครั้ง แรกๆอาจจะทำใจไม่ได้ที่ต้องเสียลูกที่เราหวังมาเป็นปี แต่ทุกอย่างเริ่มโอเคขึ้น จิตใจดีขึ้น และกำลังบำรุงตัวเองอย่างมากเพื่อครั้งหน้าจะไม่เป็นแบบนี้อีก <3 เพื่อลูกน้อย เราทำได้!!
อาการหลังขูดมดลูก
เริ่มแรก เพิ่งรุว่าตั้งครรภ์แล้ว 6สัปดาห์ (นับจาก ปจด.หมด) วันนั้นตรงกับวันอังคาร ที่27/10/2558 คุณหมออัลตร้าซาวด์ภายในตรวจพบสิ่งผิดปกติคือ มีถุงการตั้งครรภ์แต่ไม่พบก้อนเนื้อหรืออะไรทั้งสิ้นในถุงน้ำ และหมอจึงสันนิฐานว่า ครรภ์อาจจะยังเล็กยุ อิก1อาทิตย์ค่อยมาซาวด์ใหม่ และอิก1อาทิตย์ถัดมา คือวันอังคาร ที่3/11/2558 ก้อยังไม่เจออิก คุณหมอเรยนัดมาตรวจอิก2อาทิตย์ จะตรงกับวันจันทร์ ที่16/11/2558 แต่แล้ว ก่อนถึงวันหมอนัดคือวันศุกร์ที่ 13/11/2558 กลับมีเลือดออกคล้าย ปจด. วันนั้นเรารีบมากที่จะรพ. เพราะกลัวลูกจะเป็นอะไร เรากลัวมาก และก้อถึงเวลาเข้าห้องซาวด์ กลับไม่บพอะไรเรย ไม่การขยายตัวของถุงน้ำ และไม่พบก้อนเนื้ออีกเช่นเดิม จนหมอมั่งใจแน่ๆ ว่าเป็นไข่ฝ่อ และไม่มีการเจริญเติบโตนาน2อาทิตย์แล้ว วันจันทร์ ที่16/112558 หมอจึงนัดขูดมดลูก เราเสียใจมากๆ คืออยากมีลูกมากๆๆๆๆๆ ที่สุด วันนั้นและวันเสาร์เราจึงหยุดงานเพราะกลัวจะตกเลือดและไม่มีใครดูแล จนผ่านไปวันเสาร์มีเลือดกระปิดกระปรอยเล็กน้อย และวันอาทิตย์อาการเริ่มปวดท้อง เริ่มจากน้อยๆจนถึงปวดท้องมากที่สึด วันนั้นทั้งวันเลือดออกเยอะมากๆ จนถึง3ทุ่ม ปวดไม่ไหวแล้ว แฟนเราเอายาหม่องทาท้องและผ้าน้ำอุ่นประคบท้องไว้ จนอาการเริ่มดีขึ้นเรื่อยๆๆๆๆ จนใกล้สว่างความรุสึกเหมือนมีอะไรออกมาจากปากมดลูก เราก้อไม่กล้าไปเข้าห้องน้ำ จน6โมงเช้าวันจันทร์ที่ 16/11/2558 พอเราลุกเท่านั้นแหละ เริ่มใจไม่ดี เปิดดูน้ำตาไหลพราก ลูกหลุดออกมามีสีซีดๆ เหมือนพุงปลาขนาดใหญ่ พอไปหาหมอถึงรพ. คุณหมอซาวด์ภายในก้อไม่พบถุงน้ำแล้วแต่ยังมีเศษเนื้อติดยุ จน10โมงเช้า หมอเรียกไปเจาะเลือดและให้น้ำเกลือ (เข็มใหญ่มากๆ) หมอพูดว่า รออิกซักแปปและจะเรียกเข้าห้องผ่าตัด จนผ่านไป2ชม. ใจเต้นตุ๊บตั๊บ เที่ยงเราได้เข้าห้องผ่าตัด ในห้องเย็นเจี๊ยบ มีแค่เตียงเราคนเดียวและหมอผู้ช่วย เราบอกกับตัวเอง เจ็บแปปเดียวเดี๋ยวก้อหาย หมอผู้ช่วยเริ่มจับแขนเรามัดข้างซ้ายพร้อมกันเครื่องวัดความดันที่วัดตลอด10นาที แขนซ้ายมัดและหนีบเครื่องวันชีพจรที่นิ้วนาง ใส่สายออกซิเจน และจับขาขึ้นขาหยั่งที่น่ากลัวมากๆ จนหมอเข้ามาพูดกับผู้ช่วยหมอว่า หลับรึยัง? และก้อเอายาฉีดเข้าไปที่สายน้ำเกลือ เป็นอะไรที่ปวดมากๆ หมอผู้ช่วยบอกว่า ง่วงก้อหลับนะคะ จนเราตื่นมาอิกทีด้วยอาการเมาและมึนหัวมากๆที่สุด และพักที่ห้องฉุกเฉินอีก1ชม.เพื่อดูอาการ และเราก้อได้กลับห้องพัก ลืมตาครั้งแรกเห็นแฟนกันแม่ เราร้องไห้มากๆเพราะดีใจ กลัวจะไม่ตื่นมาเจอทุกคนแล้ว พอน้ำเกลือหมดขวดก้อได้รับอนุญาติกลับบ้านได้ และเราลองลุกเดิน อาจเดินยากนิดหน่อยแต่ก้อพอไหว ตอนนี้ผ่านไป1อาทิตย์พอดี อาการปวดเริ่มทุเลาลง แต่เลือดยังออกมาพร้อมกับน้ำคาวปลา และยังปวดหน่วงที่ท้องน้อยมากๆ วันจันทร์ที่ 30/11/2558 หมอนัดตรวจอิก1ครั้งว่าปกติดีมั๊ย และหมอแนะนำให้กินโฟเลท เพื่อการบำรุงก่อนจะมีลูกอีก1ครั้ง แรกๆอาจจะทำใจไม่ได้ที่ต้องเสียลูกที่เราหวังมาเป็นปี แต่ทุกอย่างเริ่มโอเคขึ้น จิตใจดีขึ้น และกำลังบำรุงตัวเองอย่างมากเพื่อครั้งหน้าจะไม่เป็นแบบนี้อีก <3 เพื่อลูกน้อย เราทำได้!!