สวัสดีนะ .. นี่เป็นครั้งแรกที่เราตั้งกระทู้ในพันทิป เราขอใช้ชื่อว่า เอ็มล่ะกัน
เราเครียดมาก เราเพิ่งเลิกกับแฟน เราคิดไม่ตก เราไม่รู้จะทำอย่างไรดี จะคุยกับใครได้บ้าง ?
เราขอเล่าเรื่อง หรือขอระบายหน่อยละกัน เราไม่ไหวจริงๆ

คือเรื่องมีอยู่ว่า เราเป็นแฟนกับเพือนในห้องเรียนเดียวกันมาประมาณ 2 ปีกว่า
ตอนแรกเริ่มคบกัน ก็มีปัญหาคือ แฟนเรา ขอใช้ชื่อว่า ซี ซึ่งซีมีแฟนอยู่แล้วแต่แฟนซีอยู่คนละที่กัน ซีเลยมาชอบเรา แต่ก่อนหน้านั้น ซีก็ชอบเราอยู๋แล้ว แต่เราปฏิเสธไปครั้งนั้นว่า เราไม่ชอบเป็นแฟนกับเพื่อนในห้อง เพราะกลัวเลิกกันแล้วมองหน้ากันไม่ติด แต่ครั้งนี้ ซี ก็มาขอเราเป็นแฟน เราก็บอกว่าเราทำแบบนั้นไม่ได้นะ ซีมีแฟนอยู่แล้วนะ แต่ซีดื้อมาก ตื้อเราทุกวัน ยอมเลิกกับแฟนแล้วมาขอเราเป็นแฟน เราเลยใจอ่อน ตกลงเป็นแฟนกับซี แต่เรื่องไม่ได้มีแค่นั้น มันมีปัญหาเข้ามามากมายเลย ไม่ว่าจะเป็นเพือนของแฟนซี ที่มาตราหน้าเรา ว่าแย่งแฟน เพื่อนของเราเองที่ไม่พอใจที่เราเป็นเป็นแฟนกับซี อีกทั้งพ่อแม่ซีและพ่อแม่เราก็ไม่พอใจที่เราคบกัน แต่ซีก็พิสูจน์ให้ทุกคนเห็นว่าเราคบกันได้ จนคบได้ประมาณ 2 เดือน ซีกับเราทะเลาะกัน เพราะความที่เราคิดไปเองว่าซีกับแฟนเก่าซี อาจจะกลับมาคบกัน เรางี่เง่ามาก เราหาเรื่องทะเลาะ หาเรื่องเลิก แล้วเราก็เลิกกับซีจริงๆ แต่เราทนไม่ไหว ก็ง้อซีให้กลับมา แต่ตอนนั้นซีก็กลับไปคบกับแฟนเก่าซีจริงๆ แต่พอเราง้อซีก็คบกับเรา จึงทำให้แม่แฟนเก่าซีไม่พอใจมากๆ เราตกลงกับซีว่าเราจะไม่เล่นเฟสบุ๊ค เล่นอะไรทั้งนั้นที่เป็นโซเชียล ซึ่งช่วงนั้นก็ปิดเทอมเล็กพอดี เราบอกจะตั้งใจอ่านหนังสือ เพื่อที่จะสอบเข้ามหาลัยด้วยกันกับซี แต่เราก็โง่มากอีกแล้ว สมัครเฟสบุ๊คใหม่ แล้วซีจับได้ เราเลิกกันจริง ๆ แล้วซีก็เครียดจนความดันขึ้นตา จนเป็นต้อหิน ช่วงปิดเทอมนั้น ซีต้องผ่าตัดตา เราไม่ได้ไปใยดีอะไรเลย  เพราะเราเลิกกัน เราเป็นเป็นห่วงซีมาก ได้แต่ร้องไห้ทุกวัน ที่เราเลิกกัน แต่หารู้ไม่นั้น ช่วงที่ซีเข้าโรงบาล แฟนเก่าซีมาเฝ้าซีทุกวัน เรารู้แบบนั้นเราได้แต่โทษตัวเราเองที่ทำอะไรไม่ได้เลย


จนกระทั่งเปิดเทอม .. เราดีใจมาก คิดว่าจะได้เจอซี แต่แล้วซีก็ไม่มาโรงเรียนเนื่องจากเพิ่งออกจากโรงบาล
และเมื่อซีมาโรงเรียน วันแรกที่ซีมา เราอยากเข้าไปคุยกับซีมาก แต่ซีไม่ได้สนใจเราเลย พอเลิกเรียน เรากลับบ้านไปร้องไห้ที่บ้านทุกวัน เราเสียใจมาก ที่เจอหน้ากันแต่ทำอะไรไม่ได้ อยากเดินเข้าไปทัก เข้าไปคุย ซีเดินหนีเราตลอด อยู๋ห้องเดียวกันแท้ๆ แต่เราไม่ได้คุยกันเลย มันเจ็บมากในตอนนั้น ซีนั่งโต๊ะหลังห้อง ถัดจากเราแถวเดียว เราพยายามหันหลังไปหา แต่ซีก็ก้มหน้าตลอด ไม่เคยแม้แต่มองหน้าเราเลย
เราก็เก็บกด และกดดัน ซีเป็นนักร้องโรงเรียน ตอนเที่ยงๆก็ชอบร้องเพลงในห้อง แล้วร้องเพลงทำนองว่าเราทิ้งซีไป เราก็โมโหมาก เราด่าซี เราประชดรุนแรง เหมือนคนเกลียดกันมาก แต่ซีจะรู้มั้ยข้างใน เราเจ็บมาก เราอยากคุยดีๆกับซีนะ
หลังจากนั้น เราก็ทำทุกๆอย่าง ส่งข้อความ ทักเฟส แอบเอาจดหมายใส่กระเป๋านักเรียน เพื่อง้อซีให้กลับมา เราพยายามทุกๆวัน จนวันนึงใกล้สอบปลายภาค เทอม 2 ซึ่งก็ใกล้จบม. 6 ล่ะแหละ เรากับซีดีกัน เรามีความสุขมากที่ซีกลับมา แต่เพือนในห้องไม่พอใจเท่าไหร่ แต่ไม่เป็นไร เพื่อซีเราทำได้ทุกอย่าง แม้แต่นั่งสอบ เรานั่งใกล้กันเราก็ยอมทำข้อสอบให้ เรารักซีมากๆ แล้วเราก็คบกันเหมือนเดิม ถึงแม้ว่าเราจะงอลจะทะเลาะกันมาก เราก็ยังคงรักซีเหมือนเดิม และรักมากขึ้นทุกวัน แล้วเราก็คบกัน


จนเข้ามหาลัย เราเรียนมหาลัยใกล้บ้าน ส่วนซีเรียนมหาลัยในกรุงเทพ ซึ่งยอมรับเลยว่าเราระแวงมาก ว่าซีจะไปเจอใครที่น่ารักหรือเปล่าระหว่างที่ไม่มีเราอยู๋ใกล้ๆ เราไม่รู้จะทำยังไงดี เราเครียดมาก  แต่ซีบอกเราว่า ซีจะมีเราคนเดียว จะกลับมาหาเรา มั่นใจซีได้เลย เราก็เชื่อใจนะ แต่เรื่องราวผ่านไปได้ 1 ปี
ตอนนั้นประมาณ ปี 1 เทอม 2 เรากับซีทะเลาะกันเพราะความงี่เง่าของเราเอง เราชอบคิดมาก คิดว่าซีมีคนอื่น แล้วช่วงนั้นมีเรื่องบ้าๆเข้ามา คือซีได้จองตั๋วเครื่องบิน เพื่อจะกลับมาร้องเพลงที่ ม.เรา และถือโอกาสมาหาเราด้วย เราก็ดีใจนะ แต่มันไม่ได้เป็นไปตามที่หวัง คอนเสิร์ตที่ ม. เราเลื่อน ทำให้ซีโกรธมาก ทำนองว่าอะไรว่ะ อุตส่าห์จองตั๋ว เราก็บอกว่าไม่เป็นไรหรอกซี กลับมาเฉยๆก็ได้ แล้วซีก็เครียดมาก เราเลยทะเลาะกัน แล้วซีก็ไปคุยกับเพื่อนผู้หญิงที่เรียนด้วยเรื่องนี้แหละ แต่เพื่อนผู้หญิงคนนั้นก็ให้กำลังใจซี ซึ่งต่างจากเราที่งอลซี คือเราก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเราจะงอลทำไม คือแบบบ้ามาก จนซีไปคบกับผู้หญิงคนนั้น เห้ย ! ไม่ได้การแล้ว เราลงทุนนั่งเครื่องไปหาซี เพื่อคุยให้รู้เรื่อง แต่ซีบอกเราว่า ที่ซีทำแบบนั้นเพราะเราไม่ได้เข้าข้างซี คือเราก็คิดว่าคงผิดจริงๆ ไม่เป็นไร เรารับได้ที่ซีคบกับคนนั้น เรารักซีมากๆ บอกเลยว่ามากๆๆ แต่สุดท้ายซีก็เลือกเรา เพราะซีบอกว่า ผู้หญฺิงคนนั้น ซีไม่ได้จริงใจด้วย เราก็โอเค ดีใจที่ซีกลับมาหาเรา แล้วก็เลยถือโอกาสขึ้นไปอยู่กับซีเลย ช่วงเวลานั้นคือมีความสุขมาก ไม่ได้เจอกันนานมาก คิดถึงเหลือเกิน จนเรากลับบ้าน แล้วก็ปิดเทอมพอดี ซึก็กลับมาอยู่กับเรา ซีไม่ได้เรียนซัมเมอร์ แต่เราเรียนซัมเมอร์ ก็เลยไม่ค่อยมีเวลาอยู่ด้วยกันมาก แต่เราก็พยายามหาเวลาอยู่กับซีนะ แม้แต่เลือกเรียน เราหาเรื่องไปหาซี ไปบ้านซี แม้แต่ตอนเย็นๆ ซีไปเล่นบาสที่โรงเรียนเก่า เราก็หาเรื่องไป เพื่อใช้เวลาอยู๋กับซ๊ให้ได้มากที่สุด ก่อนที่ซีจะกลับไปเรียนที่กรุงเทพ


และแล้ววันเปิดเรียนก็มาถึง ปี 2 ม.เราเปิดก่อน เราก็พาซีไปซื้อของกิน ไปกินข้าวด้วยกันเทียงๆทุกวัน เพื่อให้เวลากับซีให้ได้มากที่สุด จนถึงวันที่ ม. ของซีเปิด ซีก็กลับไปกรุงเทพ ก่อนไปครั้งนี้ เราสัญญากันกับซี เราจะรอกัน เราบอกซีว่าอย่าทำให้เราเสียใจร้องไห้อีกนะ ซีก็สัญญากับเรา ซีพาตุ๊กตาที่เรามอบให้เป้นตัวแทนของเราไปด้วย พาขึ้นเครื่องไปด้วย ซีแคร์เรามาก ไปถึงก็โทรหาเราตลอด คือดีกว่าช่วงปี 1 มาก แต่แล้วความสุขมันก็มักผ่านไปเร็วเสมออ
ซีเรียนเยอะงานหนักกิจกรรมนู้นนี่นั้น เราก็เรียนคณะที่งานเยอะซะด้วย อีกทั้งเราก็ชอบงอลๆ จนซีก็ง้อแหละ แต่เรามีหน้าที่ต้องทำ ก็อาจจะห่างๆไปบ้าง ในบางครั้ง แต่เราก็บอกซีนะ อย่าไปมีใครนะ ไม่งั้นเราคงเสียใจน่าดู บอกซีว่าถ้าเราเลิกกันเราก็คงเสียใจมากๆแน่เลย ซีบอกว่าไม่เลิกๆ ซีรักเรา ซีสัญญา ซีจะไม่ทิ้งเราแน่นอน .. โอเค เราเชื่อซี เราไว้ใจซีมาก เราเลิกระแวง

จนช่วงหนึ่งซีบอกว่า ซีไม่อยากอยู๋กับโทรศัพท์ เอาไว้ว่างๆซีจะโทรหาเรา โอเคเราเข้าใจ เราไว้ใจซี
แต่เรื่องที่ไม่น่าคิดมันก็เกิดขึ้น ซีโทรมาบอกเลิกเรา ก่อนบอกเลิก ซีถามว่าเรามีใครใหม่รึยัง เราก็บอกว่าไม่มี มีซีคนเดียว CM FOREVER ไรงี้ ซีบอกว่าซีขอเคีลยร์เลยนะ ซีไม่อยากค้างคา ซีขอโทษ แล้วก็ไม่เข้าใจเว้ย ทำไม แต่แล้วเสียงโทรศัพท์อีกเครื่องก็เข้ามา ซึ่งเราก็ถามว่าซีคบกับใคร คนนั้นโทรมาหรอ ซีก็ตัดสายเรา แล้วไปคุยกับคนนั้น ฮื่อ ๆๆ เดี๋ยวมาเล่าต่อนะ เราไม่ไหวจริง ๆๆ