สวัสดีค่ะ อยากจะมาแชร์ประสบการณ์ให้กับผู้หญิงทุกคนค่ะ เริ่มเลยละกันค่ะ เมื่อสองปีก่อนดิฉันเป็นเฟรชชี่ของมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง สมัยเป็นเฟรชชี่ใหม่ๆ เราก็จะได้เจอเพื่อนๆต่างสาขา ต่างคณะมากมาย รู้สึกเฟรชจริงๆค่ะ ซึ่งมหาวิทยาลัยของดิฉันมีการเรียนปรับพื้นฐานก่อนเปิดเทอมประมาณ 3อาทิตย์ ดิฉันได้เจอกับเพื่อนคนนึง เขาเป็นผู้ชายที่น่ารักมากค่ะ เราก็ทักเฟสเขาไปก่อนคุยกันแบบเพื่อน จากนั้นเขาก็ขอไลน์เรา คุยกันมาเรื่อยๆค่ะ ไปเรียนเขาก็จะชอบมาแกล้งเรา เล่นกับเราจนเพื่อนๆแซวว่าสองคนนี้แฟนกันป่าวเนี้ยยย ไม่นานเราก็คบกันค่ะ ชีวิตตอนนั้นแฮปปี้มากกกก ไปเรียนด้วยกัน กินข้าวด้วยกัน ตัวติดกันตลอดห่างกันแค่ตอนนอน ทุกๆวันตอนเย็นเขาจะมารอเราหน้าหอ นั่งคุยกันทุกวัน ยุงกัดก็ไม่หวั่น คือมันดีหมดทุกอย่างแบบรู้สึกว่าตัวเองโคตรโชคดีเลยอ่ะ แต่เราเป็นคนขี้งอนค่ะ มีทะเลาะกันบ้าง งอนกันบ้างตามประสา เขาก็จะคอยง้อตลอด เราผูกพันและรักกันมากเลยค่ะ คอยห่วงใยดูแลกันและกันเหมือนคนในครอบครัว เราก็จะไลน์คุยกันตลอดเวลาไม่เจอหน้ากัน ทำอะไรเขาก็จะถ่ายรูปส่งมาให้เราดู คอยรายงานตลอด น่ารักมากจริงๆค่ะ ตลอด2ปีที่คบกัน
และแล้ววันนึงเขาก็เปลี่ยนไปในวันที่ปิดเทอม คือ เราไม่ได้เจอกันเพราะอยู่คนละจังหวัด แล้วเขาแอบคุยกับคนอื่น (แฟนเก่าเขาที่เคยคบกันมาก่อน ถ่านไฟเก่านี่มันแรงจริงๆ) เรียกง่ายๆก็คือ นอกใจค่ะ แอบคุย แอบนัดเจอ พากันไปเที่ยว โกหกเรา แต่ยังทำตัวเหมือนเดิมกับเรา ทำตัวปกติ บอกรักเหมือนเดิมทุกวัน เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เนียนมากคะ เชื่อสนิทใจเลยว่ายังรักกันดีมาตลอด จากปกติคุยกันวันนึง แทบจะไม่ทำอะไร เริ่มคุยกันน้อยลง เขาจะบ่นง่วง เราก็เลยให้เขานอน เราก็นอน นั่นแหละค่ะ เขาไม่ได้นอนหรอก เขาแอบคุยกันนนนนน มาตลอด แล้วเขาก็บอกเลิกเราค่ะ เลิกโดยไม่สนใจใยดีเราเลย บอกเลิกเราผ่านไลน์ (ไม่แมนเลยนะคะ) หลังจากเลิกกัน เขาก็ไปใช้ชีวิตอย่างมีความสุข เขาลืมเราไปสนิทใจเลย แล้ว 2 ปี ที่คบกันมา เราเหมือนไม่มีค่าเลย เขาเลือกที่จะทิ้งผู้หญิงที่อยู่ร่วมทุกข์ร่วมสุขด้วยกันมา เขาเลือกผู้หญิงคนนั้น แล้วแบบผู้ชายที่แสนดีคนนั้นไปไหนแล้วล่ะ หายไปไหน ความรักความไว้ใจที่ให้ไปกลับได้มาพร้อมกับน้ำตาของคนที่เขาบอกว่ารัก ส่วนเขาก็ไปคบกัน คนที่แอบคุยกันมาตลอด (แม้ว่าตอนนั้นคบกับเราอยู่) เขาดูมีความสุขมาก รักกันดี (แต่ก็รักกันไปนานๆเถอะ เลือกจะคบกันแล้ว ทำบาปร่วมกันแล้ว ก็คบกันให้รอดนะจ๊ะ ส่วนตัวเราเชื่อว่าเวรกรรมมันมีจริงนะคะ)
สำหรับผู้หญิงคนนั้นแม้รู้ว่าฝ่ายชายมีแฟนแล้ว แต่ก็ยังจะคุย ยังไม่แคร์ ไม่เห็นใจหัวอกลูกผู้หญิงด้วยกันเลย แต่ก็ช่างเถอะคะ ของที่ไปแย่งเขามา คบกันไปสักวัน ระวังจะโดนคนอื่นแย่งไปได้ง่ายๆนะคะ
แล้วหลังจากที่เลิกกัน ยอมรับเลยคะว่ารักเขามาก คิดถึงเขา ไม่คิดว่าเขาจะทำแบบนี้กับเราเลย รักเขามาก เหมือนทุกอย่างในชีวิตมันพังทลายลง ความสุขที่มีหายไปหมด นึกถึงเรื่องราว ความทรงจำดีๆที่มีด้วยกันเมื่อก่อน T^T ช่วงแรกเราอยู่ไม่ได้ค่ะ คือเข้าใจความรู้สึกของคนอกหักที่อยากจะฆ่าตัวตาย มันทรมานจริงๆค่ะ จากที่มีเขาอยู่ในชีวิตประจำวัน ต่อจากนี้จะไม่มีอีกแล้ว ความรู้สึกโคตรแย่จริงๆค่ะ ตอนนั้นก็มีแค่ครอบครัว มีแค่เพื่อนคอยปลอบคอยให้กำลังใจ
ยิ่งใกล้เปิดเทอมเรายิ่งไม่อยากมาเจอหน้า กลัวทุกสิ่งทุกอย่าง เจอหน้าแล้วไม่รู้ต้องทำตัวยังไง แต่เขากลับทำตัวปกติใส่เราค่ะ ทำตัวน่ารักใส่เหมือนเดิม ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นทั้งๆที่คบกับผู้หญิงคนนั้นไปแล้ว ยอมรับค่ะว่าเราคิดถึงเขาและยังรักเขาอยู่ ยิ่งเขาทำตัวแบบนี้ใส่เรา เรายิ่งลืมเขาไม่ได้ โคตรทรมานเลยค่ะ เราบล็อกเฟส บล็อกไลน์เขา ไม่อยากรับรู้เรื่องของเขา ต่างคนต่างอยู่ หลังๆ เขาก็พยายามจะเข้ามาคุยกับเรา ส่งข้อความมาหาบ้าง โทรหาบ้าง เฟสไทม์หาบ้าง คืออะไร???? เหงาหรอ ???
เพื่อนๆคิดว่าเขาคิดอะไรอยู่คะ แล้วเราควรทำตัวยังไง ใจหนึ่งก็รัก อีกใจหนึ่งก็เจ็บ T^T
เสียแรงที่รัก เสียแรงที่ไว้ใจ (นี่หรอผู้ชายที่แสนดี)
และแล้ววันนึงเขาก็เปลี่ยนไปในวันที่ปิดเทอม คือ เราไม่ได้เจอกันเพราะอยู่คนละจังหวัด แล้วเขาแอบคุยกับคนอื่น (แฟนเก่าเขาที่เคยคบกันมาก่อน ถ่านไฟเก่านี่มันแรงจริงๆ) เรียกง่ายๆก็คือ นอกใจค่ะ แอบคุย แอบนัดเจอ พากันไปเที่ยว โกหกเรา แต่ยังทำตัวเหมือนเดิมกับเรา ทำตัวปกติ บอกรักเหมือนเดิมทุกวัน เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เนียนมากคะ เชื่อสนิทใจเลยว่ายังรักกันดีมาตลอด จากปกติคุยกันวันนึง แทบจะไม่ทำอะไร เริ่มคุยกันน้อยลง เขาจะบ่นง่วง เราก็เลยให้เขานอน เราก็นอน นั่นแหละค่ะ เขาไม่ได้นอนหรอก เขาแอบคุยกันนนนนน มาตลอด แล้วเขาก็บอกเลิกเราค่ะ เลิกโดยไม่สนใจใยดีเราเลย บอกเลิกเราผ่านไลน์ (ไม่แมนเลยนะคะ) หลังจากเลิกกัน เขาก็ไปใช้ชีวิตอย่างมีความสุข เขาลืมเราไปสนิทใจเลย แล้ว 2 ปี ที่คบกันมา เราเหมือนไม่มีค่าเลย เขาเลือกที่จะทิ้งผู้หญิงที่อยู่ร่วมทุกข์ร่วมสุขด้วยกันมา เขาเลือกผู้หญิงคนนั้น แล้วแบบผู้ชายที่แสนดีคนนั้นไปไหนแล้วล่ะ หายไปไหน ความรักความไว้ใจที่ให้ไปกลับได้มาพร้อมกับน้ำตาของคนที่เขาบอกว่ารัก ส่วนเขาก็ไปคบกัน คนที่แอบคุยกันมาตลอด (แม้ว่าตอนนั้นคบกับเราอยู่) เขาดูมีความสุขมาก รักกันดี (แต่ก็รักกันไปนานๆเถอะ เลือกจะคบกันแล้ว ทำบาปร่วมกันแล้ว ก็คบกันให้รอดนะจ๊ะ ส่วนตัวเราเชื่อว่าเวรกรรมมันมีจริงนะคะ)
สำหรับผู้หญิงคนนั้นแม้รู้ว่าฝ่ายชายมีแฟนแล้ว แต่ก็ยังจะคุย ยังไม่แคร์ ไม่เห็นใจหัวอกลูกผู้หญิงด้วยกันเลย แต่ก็ช่างเถอะคะ ของที่ไปแย่งเขามา คบกันไปสักวัน ระวังจะโดนคนอื่นแย่งไปได้ง่ายๆนะคะ
แล้วหลังจากที่เลิกกัน ยอมรับเลยคะว่ารักเขามาก คิดถึงเขา ไม่คิดว่าเขาจะทำแบบนี้กับเราเลย รักเขามาก เหมือนทุกอย่างในชีวิตมันพังทลายลง ความสุขที่มีหายไปหมด นึกถึงเรื่องราว ความทรงจำดีๆที่มีด้วยกันเมื่อก่อน T^T ช่วงแรกเราอยู่ไม่ได้ค่ะ คือเข้าใจความรู้สึกของคนอกหักที่อยากจะฆ่าตัวตาย มันทรมานจริงๆค่ะ จากที่มีเขาอยู่ในชีวิตประจำวัน ต่อจากนี้จะไม่มีอีกแล้ว ความรู้สึกโคตรแย่จริงๆค่ะ ตอนนั้นก็มีแค่ครอบครัว มีแค่เพื่อนคอยปลอบคอยให้กำลังใจ
ยิ่งใกล้เปิดเทอมเรายิ่งไม่อยากมาเจอหน้า กลัวทุกสิ่งทุกอย่าง เจอหน้าแล้วไม่รู้ต้องทำตัวยังไง แต่เขากลับทำตัวปกติใส่เราค่ะ ทำตัวน่ารักใส่เหมือนเดิม ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นทั้งๆที่คบกับผู้หญิงคนนั้นไปแล้ว ยอมรับค่ะว่าเราคิดถึงเขาและยังรักเขาอยู่ ยิ่งเขาทำตัวแบบนี้ใส่เรา เรายิ่งลืมเขาไม่ได้ โคตรทรมานเลยค่ะ เราบล็อกเฟส บล็อกไลน์เขา ไม่อยากรับรู้เรื่องของเขา ต่างคนต่างอยู่ หลังๆ เขาก็พยายามจะเข้ามาคุยกับเรา ส่งข้อความมาหาบ้าง โทรหาบ้าง เฟสไทม์หาบ้าง คืออะไร???? เหงาหรอ ???
เพื่อนๆคิดว่าเขาคิดอะไรอยู่คะ แล้วเราควรทำตัวยังไง ใจหนึ่งก็รัก อีกใจหนึ่งก็เจ็บ T^T