ชวนเพื่อนๆลองมาแชร์กันว่า เราขอเงินพ่อแม่ใช้ถึงอายุเท่า แล้วหาเงินเองได้ตอนไหน มีให้พ่อแม่ใช้ได้เมื่อไหร่

คือฐานะทางบ้านเราคือ ค่อนข้างมีน้อย พอกินบ้าง ไม่พอกินบ้าง ทำให้เราอยากช่วยแบ่งเบาที่บ้าน เราจึงเริ่มทำงานตั้งแต่อายุ 15 เราก็เริ่มทำเด็กเสริฟ เพื่อทำงานเก็บเงินไว้จ่ายค่าเทอมเอง ซึ่งค่าเทอมมันก็ไม่กี่พันหรอก แต่เราก็ภูมิใจมากนะ เพราะได้แบ่งเบาค่าใช้จ่ายได้นิดหนึ่ง แต่ว่าเรายังขอเงินค่ากินขนมรายวันจากพ่อแม่อยู่นะ เราก็ทำไปเรื่อยๆ เปิดเทอมเราก็ทำแต่จะทำช่วงหลังเลิกเรียนถึง 4 ทุ่ม ทำแบบพาสไทม์ เก็บตังไปเรื่อยๆ อยากได้อะไรก็เอาเงินที่หาได้เองไปซื้อ เราก็ทำงานมาตลอด พอขึ้นมหาลัยเราก็มีเงินพอที่จะจ่ายค่าเทอมเอง เราก็ไม่รบกวนพ่อแม่ แต่ก็ยังขอเงินรายวันอยู่ เราได้เงินไปมหาลัยไปวันละ 100 บาท (ปี2551-2553) วันไหนไม่ไปเรียนก็ไม่ได้ ค่ากิจกรรม ค่าหนังสือ ทุกๆค่า เราเอาเงินที่เราหาได้จ่ายเอง เราไม่ได้กู้ กยศ. เพราะเราไม่อยากมานั่งชดใช้ในอนาคต  เราเลยขยันทำงานหาเงินตั้งแต่ตอนเรียนนี่แหละ พอปิดเทอมเราก็ไปทำงาน 7-11 เพื่อเก็บไว้เป็นค่าเทอม พอตอนปี 4 เราต้องฝึกงาน สหกิจศึกษา เวลาฝึกงานเราก็จะได้เงินวันละ 200 บาท  พอเราอยู่ปี4 ที่บ้านก็ให้เงินเราเป็นรายเดือน เดือนละ 2,000 บาท  เราก็โอเค เพราะเงินที่เราทำงานมาเอามาจ่ายค่าเทอมแล้วยังพอเหลืออยู่บ้าง เราก็เอาส่วนตรงนั้นมาใช้บ้าง เพราะที่บ้านให้เงิน 2,000 ค่ารถ ค่าข้าวเช้า ก็หมดแล้ว พอเราเรียนจบ เราก็มีงานทำเลย คือทำที่เราเคยฝึกงานนั่นแหละ เรารับเราเลย เราโชคดีมากพอเราเรียนจบ เราก็ไม่ขอเงินที่บ้านเรา  เราจบช่วงปีที่รัฐบาลประกาศว่า ปริญญาตรีต้องได้เงินเดือนหมื่นห้า เราก็เลยโชคดีได้เท่านี้เลย
ช่วงเราเรียนปี 4  ฐานะทางบ้านก็เริ่มจะดีขึ้นละ ไม่ขัดสนเหมือนก่อน ๆ   ทุกวันนี้เราเรียนจบมีงานทำเราก็ยังไม่ได้ให้พ่อ-แม่เราเลย เพราะท่านบอกว่าไว้ให้ท่านตอนที่ท่านทำงานไม่ไหวก็แล้วกัน ตอนนี้พ่อ-แม่ ยังมีแรง ยังหาเงินได้อยู่  เราก็เลยช่วยค่าใช้จ่ายในส่วนของน้องแทน น้องเราเรียนอยู่มหาลัยซึ่งต้องอยู่หอ เราเลยช่วยค่าใช้จ่ายในของค่าหอ

เพื่อนๆ ลองมาแชร์ประสบการณ์เล่าสู่กันฟังบ้างเนอะ  ถ้าแท็กห้องผิดต้องขอโทษด้วยไม่รู้ว่าต้องแท็กห้องไหนอ่ะ