มีเรื่องฟินๆมาแชร์
ไม่มีปิดบังชื่อก็ชื่อเราเอง ฝากติดตามด้วยน๊าาา
พร้อมไหมมม ??
จากวันแรกที่เจอ 10 ปีก่อน เค้าเป็นนักร้องประกวด ร้องเพลงเพราะมากกกกกก คือมองครั้งแรกหนูชอบคนนี้ เพลงที่ร้องวันนั้นคือเพลง อยากมีสิทธ์ใช้คำว่ารัก เพราะมากกกกกกก ปริ่มมมม!!! วันนั้นให้ดอกไม้พี่คนนั้นแต่ไม่ได้ให้เองให้เพื่อนเอาไปให้ หลังจากนั้นก็เจอกันในวิลัยบ่อยนะแต่แค่ยิ้มให้พี่เค้า ไม่ได้แสดงออกอะไรมากมายว่าชอบแต่ตั้งความหวังไว้ต้องได้คุยแค่คุยก็ยังดี จนพี่เค้าเรียนจบ ปวส. ก็ยังไม่ได้คุย พยายามหาทางที่จะติดต่อพี่เค้า .... แต่ก็ไม่เจอ ....'หลังจากที่พี่เค้าเรียนจบ เอ๋ก็ไม่ได้เจอเค้าอีกเลย หาทางติดต่อก็ไม่ได้ ชีวิตไม่มีสีสันไปหลายปีแต่ก็ยังรอนะ รอที่จะได้เจอ พอเอ๋จบปวช. ก็เรียนต่อ ปวส.ที่เดิม เรียนสาขาที่พี่เค้าเรียนคือไอที พี่เค้าเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้เอ๋เลือกเรียนสาขานี้ 55555555 มโนอยู่คนเดียวสบายใจดีค่ะ พยายามหาทางติดต่อเหมือนเดิม รู้แค่ว่าพี่เค้าเป็นรุ่นพี่รุ่น 3 เอ๋ก็ยังไม่หยุดที่จะหาทางติดต่อ 555555 จนเรียนจบเทคนิคไปเรียนต่อปริญญาตรี ก็ยังหาอยู่เรื่อยๆ ช่วงนั้นเพิ่งเล่น Facebook ก็หาเฟสพี่เค้าแต่หาไม่เจอ ก็ถอดใจนะ แต่ไม่ได้หมายความว่าจะเลิกชอบพี่เค้านะ แอบหวังอยู่นิดๆ พักไปหลายปีเหมือนกันจนมาปี2555 จะมีงานเลี้ยงรุ่นไอที เอาว่ะ!! อย่างน้อยต้องได้เจอ พอถึงวันงานก็เจอจริงๆแต่..!!!!! ตอนนั้นเอ๋มีแฟน เอ๋ต้องให้เกียรติแฟนเอ๋ที่อยู่ข้างๆ ตอนนั้นก็แค่ยิ้มให้พี่เค้าแบบพี่น้องร่วมสาขา 55555555 แต่ใจนี่เต้นแรงมากกกกกก แล้วก็รองานปีต่อไปมีหวังละอย่างน้อยได้เจอก็ยังดี งานเลี้ยงรุ่นครั้งที่2 ปีนั้นแฟนเอ๋ไม่ได้ไปด้วย แต่ก็ไม่ได้แรดจนเกินงามยังวางฟอร์มเหมือนเดิมมม และแล้วปีนั้นก็ได้เจอพี่เค้า ก็ยิ้มให้กันปกติ แต่ๆๆๆๆๆๆ ก่อนจะกลับพี่เค้าถามว่าไปไหนต่อ เอ๋เลยบอกไปว่า 'อ่ออออ!! ไปตาวาว' (ตาวาวเป็นผับ) และก็เดินจากเอ๋ไป พอไปถึงตาวาวก็ยืนอยู่กับเพื่อนแหละ ละก็มีมือปริศนามาสะกิด พอเอ๋หันไปเจอพี่เค้ายืนอยู่พร้อมยื่นเบียร์ให้ขวดนึงละบอกว่า พี่กลับแล้วนะ คืออออ!! สตั๊นมากกกก ทำไม? อะไร? งง!! อยู่ดีดีเอามาให้คิดในใจ เค้าคิดอะไรกะกูปะวะ 5555555 ก็รับไว้แหละรับมาละนั่งมอง 5555555 ความสุขเล็กๆไม่ได้นอกใจแฟน เพราะเราบริสุทธ์ใจ หลังจากนั้นนน งานเลี้ยงรุ่นปีต่อไปรุ่นพี่เค้าเป็นแม่งาน แต่เอ๋ไม่ได้ไปเพราะติดธุระ แต่จำได้ว่าเคยเจอเฟสพี่เค้า แอดไปคุยได้พักนึง ถามเรื่องทั่วไป แล้วเค้าก็ลบเอ๋ออกสารระบบ 5555555 เพราะเค้าไม่อยากให้เอ๋มีปัญหากับแฟนและเค้าก็ไม่อยากทำให้แฟนเค้าเสียใจ จนมาปีนี้เอ๋เลิกกับแฟน เอ๋ก็จะติดเพื่อนมาก เอะอะกลับบ้าน กลับบ้าน จนวันงานเลี้ยงรุ่นวันที่ 31/10/58 ช่วงเช้ามีบวงสรวงพระวิษณุแล้วก็ถวายเพลพระ ไปถึงวิลัยเช้าหน่อยยืนคุยกับเพื่อนระหว่างรอเตรียมงาน เห็นรถคันนึงมาจอดหน้าแผนก มองอยู่นานใครวะ?? พอเห็นคนที่ลงมาจากรถ พี่คนนั้นนนนนนนน!!!! เค้ามาด้วยยยย ยืนหันหลังให้เค้าแปปนึงไปยิ้มคนเดียวววก็หันกลับมาทำหน้านิ่งเหมือนเดิมและพอไหว้พระวิษณุเสร็จแล้วก็ขนของที่จะถวายเพลขึ้นตึก ตอนนี้!!!! พี่เค้าเข้าใกล้เอ๋นิดนึงเพราะจะช่วยเอ๋ถือถุงผลไม้ ใจเต้นแรงระดับ10 เห้ยยยย!! เกือบเก็บอาการไม่อยู่แต่ก็นิ่งใช่ได้ 555555555 พอขึ้นตึกไปก็ช่วยกันเตรียมของกับเพื่อนๆน้องๆในแผนก ละทีนี่เอ๋เริ่มโวยวายเพราะหิวข้าว 55555555 บ่นอยู่พักนึง เริ่มสังเกตว่าพี่เค้าหายไป กลับมาอีกทีพร้อมน้ำกับขนมแล้วก็มายื่นให้เอ๋กับเพื่อน เอ๋ก็ยังนิ่งๆคิดว่าเค้าคงซื้อมาให้น้องๆกินแหละแต่ในใจนี่รัวมาก 555555 ถึงตอนนั่งฟังพระ นั่งใกล้กัน นั่งติดกัน โอ้ยยยยยย!!! หัวใจเต้นแรงมาก พอพระกลับก็กินข้าวกัน เอ๋ก็กินกับเพื่อนๆแหละพี่เค้าก็มานั่งอยู่ด้วยแต่ไม่ได้คุยไรมาก รู้แค่ว่าวันนั้นตักลาบให้เค้ากิน 55555555 ฟินนนน ได้ดูแลก็พอเนี่ยยยยยย!! พอกินเสร็จก็ถามพี่เค้าว่างานเย็นพี่ไปกี่โมง พี่เค้าก็ตอบไป5-6โมงเย็นแหละ เอ๋ก็ค่ะๆ เย็นเจอกันนะ กลับบ้านแยกย้ายแต่งตัวมางานเย็น พอมาถึงงาน 5 โมงเย็น คนแรกที่มองหาคือพี่เค้ายังไม่เห็นมาเลยยยยชะเง้อหาตลอดด พอสักพักนึงเค้าก็มาด้วยความที่ลืมตัว พูดออกไปว่า พี่...มาแล้วววว ไหนบอกจะมาไวไง เห้ยยย!!! เค้าก็รู้ดิว่าเอ๋รออยู่ ด้วยความอายหันหลังไปยิ้มคนเดียวอีกแล้ว งานก็ดำเนินต่อไปขอข้ามซีนรั่วๆไปนะ 5555555 กรี้ดสุดก็คือดึงพี่เค้าออกไปเต้นแต่เค้าไม่เต้นกับเราาาา คิดในใจพลาดละกู 😂 พองานใกล้เลิกพี่เค้าจะกลับแล้วเอ๋ก็ถามเค้า 'ไปต่อไหนป่าวว' เค้าตอบมา 'พี่จะไปแบงค์ แต่ไม่รู้จะมีโต๊ะหรือเปล่า' เอ๋ก็ถามเพื่อนว่าจะไปต่อกันไหมเพื่อนก็บอกว่าแล้วแต่ไงก็ได้ เอ๋ก็เลยบอกพี่เค้าว่า 'งั้นเอาเบอร์พี่มาดีกว่าเดี๋ยวเอ๋โทรบอกว่าจะไปไหม' พี่เค้าจำเบอร์ตัวเองไม่ได้เลยยื่นโทรศัพท์มาให้เอ๋กดเบอร์เอ๋ให้ แล้วก็แยกกันนนน แต่!!!!!! สักพักนึงพี่เค้าโทรมาาาาาาาา กรี้ดดดดดดดดดด!!! ฮาโหล!! เอ๋ครับบบ ที่แบงค์ไม่มีโต๊ะเลยหนูจะมาไหม ถ้าหนูมาแล้วมีโต๊ะหนูโทรบอกพี่ด้วยนะ น้องเอ๋ยืนอึ้งถือโทรศัพท์คาหู 555555 แต่วันนั้นเอ๋ไม่ได้ไปต่อต้องกลับบ้านเลยโทรไปบอกพี่เค้าว่า
👧🏼'พี่คะหนูไม่ได้ไปแล้วนะเดี๋ยวกลับบ้านเลย
👦🏼'อ่อครับ แล้วหนูกลับยังไงใครไปส่งครับ
👧🏼'กลับกับเพื่อนค่ะ
👦🏼'กลับดีดีนะคะ
👧🏼'ค่ะ
พอวางสายยย อยากตะโกนดังๆๆๆๆๆ ได้เบอร์แล้วโว้ยยยยยย 55555555
พอหลังจากวันงานก็เริ่มหาเฟสพี่เค้าอีกรอบ จนไปเจอในเฟสเพื่อนเอ๋พี่เค้ามาคอมเมนท์ในรูปเพื่อนเอ๋เอ๋เลยแอดไปพอเค้ารับแอดดีใจอย่างบ้าคลั่งง แต่ก็ยังไม่ทักไป ทักไปวันที่ 1 พ.ย. 58 เวลา 20:38 น. ทักไปก่อนด้วยนะ นั่งคิดอยู่นานว่าจะคุยอะไรร ทักไปเนียนๆ ไม่ได้ถ่ายรูปกับพี่เลยแล้วคุยกันทุกวันในเฟสนะ แล้ววันที่ 3 พ.ย. 58 ตอนดึกๆพี่เค้าก็ถามว่า 'หนูทำไรอยู่ พี่โทรหาได้ไหม จะนอนยัง?' หึ!!! เอ๋ก็ตอบดิ โทรได้ค่ะ ยังไม่นอน นี่!!! อ่อยไปหนึ่งดอกก 555555 ก็โทรคุยกันมาทุกวัน โทรปลุกทุกเช้า โทรถามตลอดว่ากินอะไรหรือยัง จนวันที่ 6 เอ๋ชวนพี่เค้าไปเที่ยวผับ (เที่ยวด้วยกันครั้งแรกกูก็ชวนกินเหล้าเลยเป็นงะ) พี่เค้าก็ไปเที่ยวนะ กินเหล้าแก้วเดียวกันเพราะวันนั้นเอ๋ไม่สบายพี่เค้าไม่ให้เอ๋กินเยอะไปรับไปส่งที่บ้าน วันที่ 7 มารับไปกินข้าวตอนกลางวัน กลางคืนก็ไปนั่งร้านเหล้าด้วยกันวันนั้นถ่ายรูปด้วยกันวันแรก โมเม้นแบบนี้ไม่เคยเจออะ!! วันที่ 8 พี่เค้ามาส่งที่หอพาไปกินขนม อยู่ด้วยกันให้นานที่สุดเพราะไม่ค่อยได้เจอกัน ก็คุยกันมาเรื่อยๆวันศุกร์ก็มาหาแล้วกลับลพบุรีพร้อมกันวันเสาร์ จนวันที่16พ.ย. คุยวีดีโอคอลกันปกติตั้งแต่เลิกงานยันจะนอน พี่เค้าก็ถามขึ้นมาว่าเราคุยกันในฐานะอะไรเนี่ย เอ๋ก็ไม่ได้ตอบนะ เงียบใส่!! 55555555 พี่เค้าก็พูดขึ้นมา 'หนูเป็นแฟนกับพี่นะ' อื้อหือออออ!ทำไรไม่ถูกพูดไรไม่ออก เขินนนนนนนนนมากกกกกกกก ก็เงียบไปพักนึงนั่งยิ้มให้กันอย่างเดียว พี่เค้าว่าถามย้ำ! เอ๋ก็ตอบ 'อื่ออออออ เป็นแฟนครับบบ' นั้นแหละเขินทั้งคู่ นั่งยิ้มกันอย่างเดียวว โอ้ยยย!! นอนตีสองครับวันนั้น จากวันนั้นก็คุยกันทุกวัน วีดีโอคอลหากันทุกวัน ทั้งวัน จะได้เจอกันทุกวันศุกร์มานอนด้วยที่หอวันเสาร์กลับบ้านพร้อมกัน
สงสัยกันใช่มะ? ว่าเอ๋รู้ได้ไงว่าพี่เค้าชอบเอ๋เหมือนกัน ย้อนกลับไปงานเลี้ยงรุ่นปีแรกพี่เค้าประทับใจรอยยิ้มที่เอ๋ยิ้มให้เค้า จริงๆแล้วพี่เค้ารู้เรื่องเอ๋มาบ้างแต่เป็นเรื่องไม่ดี เอ๋เจ้าชู้ เอ๋แรง ประมาณนี้ แต่พี่เค้าไม่เชื่อคนอื่น เค้าพยายามสังเกตุจากหลายๆอย่างในตัวเอ๋มาตลอด เค้าค่อยๆทำให้ตัวเองเข้ามาอยู่ในสายตาเอ๋ตั้งแต่ตอนนั้น จนมางานเลี้ยงรุ่นปีนี้ ที่ไปซื้อน้ำให้กินเพราะเป็นห่วงเอ๋ แต่ต้องซื้อมาให้คนอื่นด้วยเพราะเดี๋ยวคนอื่นจะสงสัย พี่เค้าบอกค่อยๆอ่อย 5555555 ตอนกินข้าวปกติพี่เค้าไม่กินลาบหมูแต่วันนั้นเอ๋ถามเค้าเลยกิน อ่อยเบาๆอีก1ดอก พองานเย็นพี่เค้าจะลองดูถ้าเค้ามาช้าเอ๋จะเป็นยังไง? แล้วก็เข้าทางพี่เค้าว่าเอ๋สนใจเค้าจริงๆ วันนั้นตั้งใจขอเบอร์จริงๆ หลังจากงานเสร็จเจอเฟสเอ๋แต่แอดหาเอ๋ไม่ได้เพราะเพื่อนเอ๋เต็ม เค้าเลยไปคอมเม้นทิ้งไว้ในรูปของเพื่อนเอ๋กะว่าเอ๋ต้องเห็นแล้วแอดไปหาเค้าแล้วเอ๋ก็แอดไป เป็นไปตามแผนที่พี่เค้าคิดไว้ จนวันที่เอ๋ทักไปเค้ากำลังคิดคำที่จะทักหาแต่เอ๋ทักไปก่อน จนวันที่ได้ไปเที่ยวด้วยกันพี่เค้าบอกว่าครั้งแรกที่จับมือกันพี่เค้ากลัวเอ๋จะคิดว่ามันไวไปไหม กลัวเอ๋ไม่รู้สึกเหมือนที่เค้ารู้สึก จริงๆก็รู้สึกเหมือนกันรู้สึกเหมือนคุ้นเคยมานานเหมือนผูกพันมานานเหมือน พอเช้าวันที่เค้ามารับไปกินข้าวเค้าบอกว่าวันนั้นเค้าลองใจเอ๋โดยการกินข้าวให้ช้าที่สุดเพื่อที่จะดูว่าเอ๋มีปฏิกิริยายังไง คำตอบคือ เอ๋นิ่งไม่บ่นสักคำ กินขนมก็ป้อนเขา ซึ่งเค้าไม่เคยเจอคนแบบนี้ เป็นคนยังไงก็ได้ อะไรก็ได้ไม่เคยบ่น ไม่เคยงอแง เครียดเรื่องอะไรก็แล้วแต่ถ้าหันไปหาพี่เค้าเอ๋จะยิ้มให้เค้าทันที จนวันที่เค้าขอเอ๋เป็นแฟนเค้าจะบอกตลอดว่าให้เอ๋มั่นในตัวเค้ามั่นใจในรักที่เค้ามีให้เอ๋ระยะเวลา10ที่รอกันมาทำให้เราได้เจอเรื่องราวหลายอย่างต่างคนต่างเจ็บกันมาทั้งคู่ เรามาเจอกันอีกครั้งในเวลาที่เหมาะสม ต่างคนต่างโสด เอ๋คือคนที่พอดีสำหรับพี่ พอดีไปทุกอย่าง ทุกความรู้สึกเอ๋ไม่ได้เป็นแบบที่พี่รู้และได้ยินมา......เจอกันแล้วนะ พี่ไม่ให้เอ๋ไปไหนอีกแล้วนะ
ก่อนพี่เค้าจะขอเอ๋เป็นแฟนแคปชั่นในเฟสพี่เค้ากับเอ๋จะเหมือนกันตรงคำว่า 'Miss'... มันคือความคิดถึง ครั้งแรกที่พี่เค้าโพสคือเพลงสิ่งของพร้อมแคปชั่น 'Miss'... โพสวันที่ 10 พ.ย.58 วันนั้นเอ๋เริ่มรู้สึกว่าคิดถึงพี่เค้า คิดถึงจริงๆทั้งๆที่ก็คุยกันตลอด เลยโพสแคปชั่น 'คิดถึงเสาร์อาทิตย์ที่ผ่านมา 'Miss'... เริ่มสื่อถึงกันด้วยแคปชั่น 'Miss' นี่แหละคือ Story ของเอ๋กับพี่เค้า เคยคิดไว้ขอแค่ได้คุยกับพี่เค้าก็มากพอแล้วแต่วันนึงพี่เค้าขอเอ๋เป็นแฟนแล้วมันมากกว่าที่เอ๋หวังไว้ ใครจะคิดว่าคนที่เราชอบมาตั้ง10ปี เค้าก็ชอบเราเหมือนกัน เอ๋เชื่ออยู่อย่างนึงนะคนที่ใช่ถ้ามาในเวลาที่ไม่ใช่ทำยังไงก็ไม่ใช่ แต่ถ้ามาถูกเวลาต่อให้นานแค่ไหนถ้าใช่ก็ใช่...
ขอบคุณทุกคนที่ติดตามนะคะ
แอบชอบรุ่นพี่มา10ปี จนกระกระทั่งงง?
ไม่มีปิดบังชื่อก็ชื่อเราเอง ฝากติดตามด้วยน๊าาา
พร้อมไหมมม ??
จากวันแรกที่เจอ 10 ปีก่อน เค้าเป็นนักร้องประกวด ร้องเพลงเพราะมากกกกกก คือมองครั้งแรกหนูชอบคนนี้ เพลงที่ร้องวันนั้นคือเพลง อยากมีสิทธ์ใช้คำว่ารัก เพราะมากกกกกกก ปริ่มมมม!!! วันนั้นให้ดอกไม้พี่คนนั้นแต่ไม่ได้ให้เองให้เพื่อนเอาไปให้ หลังจากนั้นก็เจอกันในวิลัยบ่อยนะแต่แค่ยิ้มให้พี่เค้า ไม่ได้แสดงออกอะไรมากมายว่าชอบแต่ตั้งความหวังไว้ต้องได้คุยแค่คุยก็ยังดี จนพี่เค้าเรียนจบ ปวส. ก็ยังไม่ได้คุย พยายามหาทางที่จะติดต่อพี่เค้า .... แต่ก็ไม่เจอ ....'หลังจากที่พี่เค้าเรียนจบ เอ๋ก็ไม่ได้เจอเค้าอีกเลย หาทางติดต่อก็ไม่ได้ ชีวิตไม่มีสีสันไปหลายปีแต่ก็ยังรอนะ รอที่จะได้เจอ พอเอ๋จบปวช. ก็เรียนต่อ ปวส.ที่เดิม เรียนสาขาที่พี่เค้าเรียนคือไอที พี่เค้าเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้เอ๋เลือกเรียนสาขานี้ 55555555 มโนอยู่คนเดียวสบายใจดีค่ะ พยายามหาทางติดต่อเหมือนเดิม รู้แค่ว่าพี่เค้าเป็นรุ่นพี่รุ่น 3 เอ๋ก็ยังไม่หยุดที่จะหาทางติดต่อ 555555 จนเรียนจบเทคนิคไปเรียนต่อปริญญาตรี ก็ยังหาอยู่เรื่อยๆ ช่วงนั้นเพิ่งเล่น Facebook ก็หาเฟสพี่เค้าแต่หาไม่เจอ ก็ถอดใจนะ แต่ไม่ได้หมายความว่าจะเลิกชอบพี่เค้านะ แอบหวังอยู่นิดๆ พักไปหลายปีเหมือนกันจนมาปี2555 จะมีงานเลี้ยงรุ่นไอที เอาว่ะ!! อย่างน้อยต้องได้เจอ พอถึงวันงานก็เจอจริงๆแต่..!!!!! ตอนนั้นเอ๋มีแฟน เอ๋ต้องให้เกียรติแฟนเอ๋ที่อยู่ข้างๆ ตอนนั้นก็แค่ยิ้มให้พี่เค้าแบบพี่น้องร่วมสาขา 55555555 แต่ใจนี่เต้นแรงมากกกกกก แล้วก็รองานปีต่อไปมีหวังละอย่างน้อยได้เจอก็ยังดี งานเลี้ยงรุ่นครั้งที่2 ปีนั้นแฟนเอ๋ไม่ได้ไปด้วย แต่ก็ไม่ได้แรดจนเกินงามยังวางฟอร์มเหมือนเดิมมม และแล้วปีนั้นก็ได้เจอพี่เค้า ก็ยิ้มให้กันปกติ แต่ๆๆๆๆๆๆ ก่อนจะกลับพี่เค้าถามว่าไปไหนต่อ เอ๋เลยบอกไปว่า 'อ่ออออ!! ไปตาวาว' (ตาวาวเป็นผับ) และก็เดินจากเอ๋ไป พอไปถึงตาวาวก็ยืนอยู่กับเพื่อนแหละ ละก็มีมือปริศนามาสะกิด พอเอ๋หันไปเจอพี่เค้ายืนอยู่พร้อมยื่นเบียร์ให้ขวดนึงละบอกว่า พี่กลับแล้วนะ คืออออ!! สตั๊นมากกกก ทำไม? อะไร? งง!! อยู่ดีดีเอามาให้คิดในใจ เค้าคิดอะไรกะกูปะวะ 5555555 ก็รับไว้แหละรับมาละนั่งมอง 5555555 ความสุขเล็กๆไม่ได้นอกใจแฟน เพราะเราบริสุทธ์ใจ หลังจากนั้นนน งานเลี้ยงรุ่นปีต่อไปรุ่นพี่เค้าเป็นแม่งาน แต่เอ๋ไม่ได้ไปเพราะติดธุระ แต่จำได้ว่าเคยเจอเฟสพี่เค้า แอดไปคุยได้พักนึง ถามเรื่องทั่วไป แล้วเค้าก็ลบเอ๋ออกสารระบบ 5555555 เพราะเค้าไม่อยากให้เอ๋มีปัญหากับแฟนและเค้าก็ไม่อยากทำให้แฟนเค้าเสียใจ จนมาปีนี้เอ๋เลิกกับแฟน เอ๋ก็จะติดเพื่อนมาก เอะอะกลับบ้าน กลับบ้าน จนวันงานเลี้ยงรุ่นวันที่ 31/10/58 ช่วงเช้ามีบวงสรวงพระวิษณุแล้วก็ถวายเพลพระ ไปถึงวิลัยเช้าหน่อยยืนคุยกับเพื่อนระหว่างรอเตรียมงาน เห็นรถคันนึงมาจอดหน้าแผนก มองอยู่นานใครวะ?? พอเห็นคนที่ลงมาจากรถ พี่คนนั้นนนนนนนน!!!! เค้ามาด้วยยยย ยืนหันหลังให้เค้าแปปนึงไปยิ้มคนเดียวววก็หันกลับมาทำหน้านิ่งเหมือนเดิมและพอไหว้พระวิษณุเสร็จแล้วก็ขนของที่จะถวายเพลขึ้นตึก ตอนนี้!!!! พี่เค้าเข้าใกล้เอ๋นิดนึงเพราะจะช่วยเอ๋ถือถุงผลไม้ ใจเต้นแรงระดับ10 เห้ยยยย!! เกือบเก็บอาการไม่อยู่แต่ก็นิ่งใช่ได้ 555555555 พอขึ้นตึกไปก็ช่วยกันเตรียมของกับเพื่อนๆน้องๆในแผนก ละทีนี่เอ๋เริ่มโวยวายเพราะหิวข้าว 55555555 บ่นอยู่พักนึง เริ่มสังเกตว่าพี่เค้าหายไป กลับมาอีกทีพร้อมน้ำกับขนมแล้วก็มายื่นให้เอ๋กับเพื่อน เอ๋ก็ยังนิ่งๆคิดว่าเค้าคงซื้อมาให้น้องๆกินแหละแต่ในใจนี่รัวมาก 555555 ถึงตอนนั่งฟังพระ นั่งใกล้กัน นั่งติดกัน โอ้ยยยยยย!!! หัวใจเต้นแรงมาก พอพระกลับก็กินข้าวกัน เอ๋ก็กินกับเพื่อนๆแหละพี่เค้าก็มานั่งอยู่ด้วยแต่ไม่ได้คุยไรมาก รู้แค่ว่าวันนั้นตักลาบให้เค้ากิน 55555555 ฟินนนน ได้ดูแลก็พอเนี่ยยยยยย!! พอกินเสร็จก็ถามพี่เค้าว่างานเย็นพี่ไปกี่โมง พี่เค้าก็ตอบไป5-6โมงเย็นแหละ เอ๋ก็ค่ะๆ เย็นเจอกันนะ กลับบ้านแยกย้ายแต่งตัวมางานเย็น พอมาถึงงาน 5 โมงเย็น คนแรกที่มองหาคือพี่เค้ายังไม่เห็นมาเลยยยยชะเง้อหาตลอดด พอสักพักนึงเค้าก็มาด้วยความที่ลืมตัว พูดออกไปว่า พี่...มาแล้วววว ไหนบอกจะมาไวไง เห้ยยย!!! เค้าก็รู้ดิว่าเอ๋รออยู่ ด้วยความอายหันหลังไปยิ้มคนเดียวอีกแล้ว งานก็ดำเนินต่อไปขอข้ามซีนรั่วๆไปนะ 5555555 กรี้ดสุดก็คือดึงพี่เค้าออกไปเต้นแต่เค้าไม่เต้นกับเราาาา คิดในใจพลาดละกู 😂 พองานใกล้เลิกพี่เค้าจะกลับแล้วเอ๋ก็ถามเค้า 'ไปต่อไหนป่าวว' เค้าตอบมา 'พี่จะไปแบงค์ แต่ไม่รู้จะมีโต๊ะหรือเปล่า' เอ๋ก็ถามเพื่อนว่าจะไปต่อกันไหมเพื่อนก็บอกว่าแล้วแต่ไงก็ได้ เอ๋ก็เลยบอกพี่เค้าว่า 'งั้นเอาเบอร์พี่มาดีกว่าเดี๋ยวเอ๋โทรบอกว่าจะไปไหม' พี่เค้าจำเบอร์ตัวเองไม่ได้เลยยื่นโทรศัพท์มาให้เอ๋กดเบอร์เอ๋ให้ แล้วก็แยกกันนนน แต่!!!!!! สักพักนึงพี่เค้าโทรมาาาาาาาา กรี้ดดดดดดดดดด!!! ฮาโหล!! เอ๋ครับบบ ที่แบงค์ไม่มีโต๊ะเลยหนูจะมาไหม ถ้าหนูมาแล้วมีโต๊ะหนูโทรบอกพี่ด้วยนะ น้องเอ๋ยืนอึ้งถือโทรศัพท์คาหู 555555 แต่วันนั้นเอ๋ไม่ได้ไปต่อต้องกลับบ้านเลยโทรไปบอกพี่เค้าว่า
👧🏼'พี่คะหนูไม่ได้ไปแล้วนะเดี๋ยวกลับบ้านเลย
👦🏼'อ่อครับ แล้วหนูกลับยังไงใครไปส่งครับ
👧🏼'กลับกับเพื่อนค่ะ
👦🏼'กลับดีดีนะคะ
👧🏼'ค่ะ
พอวางสายยย อยากตะโกนดังๆๆๆๆๆ ได้เบอร์แล้วโว้ยยยยยย 55555555
พอหลังจากวันงานก็เริ่มหาเฟสพี่เค้าอีกรอบ จนไปเจอในเฟสเพื่อนเอ๋พี่เค้ามาคอมเมนท์ในรูปเพื่อนเอ๋เอ๋เลยแอดไปพอเค้ารับแอดดีใจอย่างบ้าคลั่งง แต่ก็ยังไม่ทักไป ทักไปวันที่ 1 พ.ย. 58 เวลา 20:38 น. ทักไปก่อนด้วยนะ นั่งคิดอยู่นานว่าจะคุยอะไรร ทักไปเนียนๆ ไม่ได้ถ่ายรูปกับพี่เลยแล้วคุยกันทุกวันในเฟสนะ แล้ววันที่ 3 พ.ย. 58 ตอนดึกๆพี่เค้าก็ถามว่า 'หนูทำไรอยู่ พี่โทรหาได้ไหม จะนอนยัง?' หึ!!! เอ๋ก็ตอบดิ โทรได้ค่ะ ยังไม่นอน นี่!!! อ่อยไปหนึ่งดอกก 555555 ก็โทรคุยกันมาทุกวัน โทรปลุกทุกเช้า โทรถามตลอดว่ากินอะไรหรือยัง จนวันที่ 6 เอ๋ชวนพี่เค้าไปเที่ยวผับ (เที่ยวด้วยกันครั้งแรกกูก็ชวนกินเหล้าเลยเป็นงะ) พี่เค้าก็ไปเที่ยวนะ กินเหล้าแก้วเดียวกันเพราะวันนั้นเอ๋ไม่สบายพี่เค้าไม่ให้เอ๋กินเยอะไปรับไปส่งที่บ้าน วันที่ 7 มารับไปกินข้าวตอนกลางวัน กลางคืนก็ไปนั่งร้านเหล้าด้วยกันวันนั้นถ่ายรูปด้วยกันวันแรก โมเม้นแบบนี้ไม่เคยเจออะ!! วันที่ 8 พี่เค้ามาส่งที่หอพาไปกินขนม อยู่ด้วยกันให้นานที่สุดเพราะไม่ค่อยได้เจอกัน ก็คุยกันมาเรื่อยๆวันศุกร์ก็มาหาแล้วกลับลพบุรีพร้อมกันวันเสาร์ จนวันที่16พ.ย. คุยวีดีโอคอลกันปกติตั้งแต่เลิกงานยันจะนอน พี่เค้าก็ถามขึ้นมาว่าเราคุยกันในฐานะอะไรเนี่ย เอ๋ก็ไม่ได้ตอบนะ เงียบใส่!! 55555555 พี่เค้าก็พูดขึ้นมา 'หนูเป็นแฟนกับพี่นะ' อื้อหือออออ!ทำไรไม่ถูกพูดไรไม่ออก เขินนนนนนนนนมากกกกกกกก ก็เงียบไปพักนึงนั่งยิ้มให้กันอย่างเดียว พี่เค้าว่าถามย้ำ! เอ๋ก็ตอบ 'อื่ออออออ เป็นแฟนครับบบ' นั้นแหละเขินทั้งคู่ นั่งยิ้มกันอย่างเดียวว โอ้ยยย!! นอนตีสองครับวันนั้น จากวันนั้นก็คุยกันทุกวัน วีดีโอคอลหากันทุกวัน ทั้งวัน จะได้เจอกันทุกวันศุกร์มานอนด้วยที่หอวันเสาร์กลับบ้านพร้อมกัน
สงสัยกันใช่มะ? ว่าเอ๋รู้ได้ไงว่าพี่เค้าชอบเอ๋เหมือนกัน ย้อนกลับไปงานเลี้ยงรุ่นปีแรกพี่เค้าประทับใจรอยยิ้มที่เอ๋ยิ้มให้เค้า จริงๆแล้วพี่เค้ารู้เรื่องเอ๋มาบ้างแต่เป็นเรื่องไม่ดี เอ๋เจ้าชู้ เอ๋แรง ประมาณนี้ แต่พี่เค้าไม่เชื่อคนอื่น เค้าพยายามสังเกตุจากหลายๆอย่างในตัวเอ๋มาตลอด เค้าค่อยๆทำให้ตัวเองเข้ามาอยู่ในสายตาเอ๋ตั้งแต่ตอนนั้น จนมางานเลี้ยงรุ่นปีนี้ ที่ไปซื้อน้ำให้กินเพราะเป็นห่วงเอ๋ แต่ต้องซื้อมาให้คนอื่นด้วยเพราะเดี๋ยวคนอื่นจะสงสัย พี่เค้าบอกค่อยๆอ่อย 5555555 ตอนกินข้าวปกติพี่เค้าไม่กินลาบหมูแต่วันนั้นเอ๋ถามเค้าเลยกิน อ่อยเบาๆอีก1ดอก พองานเย็นพี่เค้าจะลองดูถ้าเค้ามาช้าเอ๋จะเป็นยังไง? แล้วก็เข้าทางพี่เค้าว่าเอ๋สนใจเค้าจริงๆ วันนั้นตั้งใจขอเบอร์จริงๆ หลังจากงานเสร็จเจอเฟสเอ๋แต่แอดหาเอ๋ไม่ได้เพราะเพื่อนเอ๋เต็ม เค้าเลยไปคอมเม้นทิ้งไว้ในรูปของเพื่อนเอ๋กะว่าเอ๋ต้องเห็นแล้วแอดไปหาเค้าแล้วเอ๋ก็แอดไป เป็นไปตามแผนที่พี่เค้าคิดไว้ จนวันที่เอ๋ทักไปเค้ากำลังคิดคำที่จะทักหาแต่เอ๋ทักไปก่อน จนวันที่ได้ไปเที่ยวด้วยกันพี่เค้าบอกว่าครั้งแรกที่จับมือกันพี่เค้ากลัวเอ๋จะคิดว่ามันไวไปไหม กลัวเอ๋ไม่รู้สึกเหมือนที่เค้ารู้สึก จริงๆก็รู้สึกเหมือนกันรู้สึกเหมือนคุ้นเคยมานานเหมือนผูกพันมานานเหมือน พอเช้าวันที่เค้ามารับไปกินข้าวเค้าบอกว่าวันนั้นเค้าลองใจเอ๋โดยการกินข้าวให้ช้าที่สุดเพื่อที่จะดูว่าเอ๋มีปฏิกิริยายังไง คำตอบคือ เอ๋นิ่งไม่บ่นสักคำ กินขนมก็ป้อนเขา ซึ่งเค้าไม่เคยเจอคนแบบนี้ เป็นคนยังไงก็ได้ อะไรก็ได้ไม่เคยบ่น ไม่เคยงอแง เครียดเรื่องอะไรก็แล้วแต่ถ้าหันไปหาพี่เค้าเอ๋จะยิ้มให้เค้าทันที จนวันที่เค้าขอเอ๋เป็นแฟนเค้าจะบอกตลอดว่าให้เอ๋มั่นในตัวเค้ามั่นใจในรักที่เค้ามีให้เอ๋ระยะเวลา10ที่รอกันมาทำให้เราได้เจอเรื่องราวหลายอย่างต่างคนต่างเจ็บกันมาทั้งคู่ เรามาเจอกันอีกครั้งในเวลาที่เหมาะสม ต่างคนต่างโสด เอ๋คือคนที่พอดีสำหรับพี่ พอดีไปทุกอย่าง ทุกความรู้สึกเอ๋ไม่ได้เป็นแบบที่พี่รู้และได้ยินมา......เจอกันแล้วนะ พี่ไม่ให้เอ๋ไปไหนอีกแล้วนะ
ก่อนพี่เค้าจะขอเอ๋เป็นแฟนแคปชั่นในเฟสพี่เค้ากับเอ๋จะเหมือนกันตรงคำว่า 'Miss'... มันคือความคิดถึง ครั้งแรกที่พี่เค้าโพสคือเพลงสิ่งของพร้อมแคปชั่น 'Miss'... โพสวันที่ 10 พ.ย.58 วันนั้นเอ๋เริ่มรู้สึกว่าคิดถึงพี่เค้า คิดถึงจริงๆทั้งๆที่ก็คุยกันตลอด เลยโพสแคปชั่น 'คิดถึงเสาร์อาทิตย์ที่ผ่านมา 'Miss'... เริ่มสื่อถึงกันด้วยแคปชั่น 'Miss' นี่แหละคือ Story ของเอ๋กับพี่เค้า เคยคิดไว้ขอแค่ได้คุยกับพี่เค้าก็มากพอแล้วแต่วันนึงพี่เค้าขอเอ๋เป็นแฟนแล้วมันมากกว่าที่เอ๋หวังไว้ ใครจะคิดว่าคนที่เราชอบมาตั้ง10ปี เค้าก็ชอบเราเหมือนกัน เอ๋เชื่ออยู่อย่างนึงนะคนที่ใช่ถ้ามาในเวลาที่ไม่ใช่ทำยังไงก็ไม่ใช่ แต่ถ้ามาถูกเวลาต่อให้นานแค่ไหนถ้าใช่ก็ใช่...
ขอบคุณทุกคนที่ติดตามนะคะ