คบกับแฟนคนนี้มา5ปีครับ ตลอดเวลาที่ผ่านมามีความสุขมาก เมื่อเขาไปทำงานที่กรุงเทพเขาก็มีคนใหม่ครับ พราะความกลัว ทำให้ผมยอมเค้าหมดทุกอย่าง แม้จับได้ว่าเค้านอกใจแอบคุยกับผู้ชายอื่น ยังเป็นตัวเราเองที่ขอโทษเค้า ขอโอกาสเริ่มต้นใหม่กับเค้า ขอร้องเค้าไม่ให้จากเราไปไหน คงเพราะเป็นแบบนี้ คงเพราะเรารักเค้ามากกว่ารักตัวเอง และเค้าเองก็รู้ว่า เรารักเค้ามาก ยอมเค้าทุกอย่าง ผมเป็นคนขี้หึงนะครับ แต่จะออกเป็นแบบว่าห่วงเขามากกว่า แฟนผมเข้ามาทำงานที่กรุงเทพคนเดียว   ผมจึงเป็นห่วงมากๆ เพราะเป็นผู้หญิงไปไหนมาไหนมันก็อันตราย ผมจึงกลายเป็นที่รองรับอารมณ์ของเค้าทุกๆครั้ง หงุดหงิด โมโห อารมณ์เสียจากที่ไหนมา ทุกครั้งที่เขาไปกับผู้ชาคนนั้นเขาคงจะมีความสุข ผมก็ควรจะยินดีที่เขามีความสุข  ผมก็ได้แต่เงียบฟังทุกครั้งไป สิ่งที่ตัวเองทำได้คือ แอบไปร้องไห้เงียบๆคนเดียว ทุกวันนี้ได้แต่ให้กำลังใจตัวเอง พร้อมที่จะเข้มแข็ง กล้าที่จะก้าวออกมาจากความกลัวนั้น อยากบอกว่ายังรักเขามาก เป็นห่วงเหมือนเดิมถึงแม้ว่าวันนี้ใจเราจะไม่ตรงกันแล้วก็ตาม...