เริ่มเลยนะค่ะ
เรามีเรื่องกับน้องม.1 ค่ะ (เราอยู่ม.4ค่ะ)
เรื่องมันเกิดเพราะ ตอนที่เราเจอรุ่นน้องกำละงเดินไปเรียนอาคารเดียวกันกับเรา
เรายอกกันเล่นแล้วรุ่นน้องเรามาบีบคอเรา บีบแบบไม่ยอมปล่อย(เรายังไม่ได้ทำอะไรเลย)
แล้วเราบีบแขนน้องให้น้องปล่อย น้องชี้หน้าด่าเราแล้วน้องก็เดินไปเรียน
ตอนเลิกเรียนเรากลับถึงบ้าน
แม่ของน้องคนนั้นมารอเรากับน้องสาวแท้ๆเราแล้วถามเราว่าไปหยิกแขนลูกน้าทำไม(เรากับน้องคนนั้นรู้จักกันค่ะ)
เราก็อธิบายไปว่าถ้าราไม่บีบแขนน้อง น้องก็ไม่ปล่อยแขนเรา แล้วเราก็เถียงกับน้าคนนั้นสักพัก
แม่เราทนไม่ไหวบอกเราเราขอโทษน้อง เราก็ขอโทษที่ทำให้เจ็บ(เรารู้ว่าเราทำผิด)
แต่เราก็ขอโทษแล้ว แม่น้องคนนั้นก็ไม่ยอมฟังเหตุผลที่เราอธิบายเลย แล้วก็มาถามน้องสาวแท้ๆของเราอีกว่าไปด่าลูกน้าทำไม
น้องเราบอกน้าที่เป็นแม่น้องคนนั้น ว่าน้องไม่ยอมเขยิบให้นั่งทั้งๆที่ ที่น้องเรานั่งตรงนี้นประจำ น้องคนนั้นก็บอกน้องเราว่า
ก็ตูดมันติดกาวเขยิบไม่ได้ แล้วน้องเราก็ขึ้นเสียงว่าเขยิบดิที่กูนั่งแท้ๆ (ถ้านั่งที่ไหนเราก็นั่งตรงนั่นประจำไม่เปลี่ยนที่ค่ะ)
น้องคนนั้นบอกว่า โอ้ย!ใครจะไปรู้ล่ะไม่ได้บอกหนิ แล้วทำหน้ากวนๆใส่น้องเรา (เด็กคนั้นพ่อแม่ให้ท้ายตลอดไม่บอกเลยว่าอันไหนถูกอันไหนผิด)
แล้วน้าคนนั้นก็ด่าเรากับน้องทั้งๆที่อธิบายเหตุผลให้ฟังแล้ว แล้วพาลมาด่าแม่เราว่าทำไมไม่สั่งสอนลูกบ้างว่าอันไหนถูกผิด
เรากับน้องยืนอ้าปากค้างตรงนั้นเลย แม่น้องคนนั้นพอด่าเสร็จก็ขี่รถหนีไปเลย แม่เราเลยตะโกนว่า ทำไมไม่บอกลูกมาขอโทษลูกกูบ้าง
แม่เราของขึ้นมากเลยค่ะที่แม่น้องไม่ยอมฟังเหตุผล

ขอนอกเรื่องนะค่ะ
น้องคนนั้นเคยตบหน้าเพื่อนในห้อง ตบหัวน้องสาวเรา ด่ารุ่นพี่ที่มันแอบชอบ  ขี้หน้าด่าเราบ้าง
เราเลยอยากรู้ว่าเคยบอกลูกตัวเองบ้างหรือป่าวว่าอันไหนถูกผิด