เราเป็นคนที่คุยเก่งนะ คือชวนคุยได้ทุกเรื่อง กับทุกเรื่องกับทุกคน ที่อยากคุยกับเรานะ แต่เมื่อเพื่อนเราบอกว่า การที่เราคุยอะไรกับใครแบบนี้ มันดูไม่ค่อยจริงใจกับเค้าเท่าไหร่ มันเหมือนคุยกับเขาเล่นๆ แก้เบื่อ แก้เหงา คือเราเป็นคนที่แคร์ความรู้สึกคนอื่นมากก็ว่าได้นะ แต่เราคิดว่าการที่เราเงียบ การที่เราตอบบ้างไม่ได้ตอบเป็นเวลานานๆ มันอาจจะทำให้คนที่คุยกับเราคิดว่า เราไม่จริงใจ เราก็คิดแบบนั้นมาตลอดเวลาคุยกับใคร เพราะกลัวว่าเค้าจะคิดมาก หรือเราคิดแทนคนอื่นมากเกินไป .... เราเป็นคนจริงใจนะ จริงจังด้วย เวลาเราคุยกับใครสักคน เราอาจจะดูเป็นคนที่รุกมากเกินไปก็ได้ เพราะเราคิดว่า การที่เราจะคุยกับใครสักคนนึง เค้าต้องรับในสิ่งที่เราเป็นให้ได้ซะก่อน เพราะถ้าเราคุยกับเค้าแบบที่เราไม่ได้เป็นตัวเอง มันทำให้เราต้องอึดอัดเพราะถ้าเรากับเขาพัฒนาความสัมพันธ์กันต่อไปได้ แสดงว่าเค้าชอบที่เราเป็นคนที่เราสร้างขึ้นมา เพื่อให้คุยกับ ไม่ใช่ตัวตนของเราจริงๆ ..... เห้อออออ การคุยกับใครสักคนผ่านตัวหนังสือมันยากกยิ่งกว่าการคุยกันแบบได้ยินเสียง และเห็นหน้าอีกเนอะ เพราะภายใต้ตัวอักษรเราไม่รู้เลยว่าเค้ากำลังทำหน้ายังไง ยิ้มหรือหน้างอ หรือว่ากำลังทำหน้าเบื่อหรือดีใจ ยากจริงๆ