เมื่อวันอังคารเราไปเดินพารากอน เราก็รีบๆเดินจะไปcentral worldต่อ พอถึงหน้าร้านDiorเราก็ได้ยินคนพูดว่า
Excuse me! เราก็หันไปนึกว่าจะมีไรให้ช่วย หรือจะถามทาง เราเห็นเป็นป้าถือของเยอะมากเต็ม
ป้า: พูดไทยได้ไหม
เรา: ได้ค่ะ
ป้า: เห็นหน้าเหมือนคนจีนก็นึกว่าเป็นคนจีน เพราะป้าพูดจีนได้
(คือเราไทยแท้ พ่อไทย แม่ไทย ไม่มีเชื้อสักนิดแต่ชอบมีคนคิดว่ามีเชื้อจีน)
ป้า: เหนื่อยมากเลยจะเป็นลม ช่วยถือของหน่อยอย่าวางนะเพราะมีพระ ของที่ให้ถือก็โคตรจะหนักเลย
เราก็คิดในใจมิจฉาชีพเปล่าวะ
เรา: ป้าจะไปไหนคะ
ป้า: ดีนะที่หนูยังถาม จะไปหาลูกสาวที่ฝั่งธน นั่งแท็กซี่มาโดนแท็กซี่พาหลอก พาหลง ป้าก็ใจดีนะยังให้เงินมันไปตั้ง400 แล้วมันก็ขับหนีเลย
เราก็คิดและจะเอาเงินแน่ ขอมาเลยก็ได้นะ แต่ป้าแกก็พูดต่อ พูดเร็วมากด้วยฟังไม่ค่อยจะทัน
ป้า: จริงๆป้าเป็นอาจารย์ที่มหาลัยเอแบค ปกติจะใส่แว่น บลาๆๆ ป้าจะไปหาลูกที่ฝั่งธนถ้านั่งแท็กซี่ไปก็400เลย อย่างนั้นป้าจะไปหาน้องชาย
น้องชายมีรถให้พาไป ค่าbtsก็42 ค่าแท็กซี่ไปต่ออีกรวมๆก็ประมาณ60 ป้าขอ60บาทได้ไหม เนี่ยป้าจบจากIR จุฬา รัฐศาสตร์ระหว่างประเทศ
ป้าแกก็พูดอิ้งให้ฟังรัวๆ แต่สำเนียงป้าเขาดีเลยนะ ไอเราก็ไม่แน่ใจและ หลอกหรือเปล่า
แต่ก็ตัดสินใจให้ไป100บาท ถือว่าทำบุญไปไม่ค่อยได้ทำบุญนานแล้ว
ป้า: ขอบใจหนูมากนะ หนูมีเงินพอใช้ไหม หนูให้เบอร์ป้าไว้นะ เผื่อมีงานของจุฬา ป้าพาหนูไปได้ หรือหนูอยากเรียนภาษาป้าก็สอนให้ได้นะ สมัยนี้ค่าสอนมันแพง
เราก็บอกมีเงินพอใช้ค่ะ ไม่เป็นไร เรากลัวจะยาวกว่านี้ไง คือแค่นี้ก็นานแล้วจะรีบไป
ป้าก็จะให้บอกเบอร์ ป้าบอกจำได้บอกมาเลยความจำดี เราก็คิดให้ไปคงจำไม่ได้หรอก
ก็เลยบอกไม่เป็นไรจริงๆค่ะ ป้าแกก็รัวอิ้งใส่อีก บอกแบบเราพบกันเพราะโชคชะตา บลาๆๆ
เราก็ค่ะๆ แล้วก็ไหว้ป้าแล้วเดินจากไป

จริงๆมันยาวกว่านี้อีกที่ป้าพูด แต่คือจำได้แค่นี้
เราสงสัยว่าถูกหลอกหรือเปล่า แต่บางอันก็น่าเชื่อถืออยู่ แต่ของที่ป้าถือมันก็เป็นถุงพารากอน ถ้าไม่มีเงินแล้วจะซื้อของได้ยังไงตั้งเยอะ
อีกอย่างถ้าเราเป็นคนจีนจริงๆ ป้าจะขอเงินจากคนจีนหรอ มันแปลกๆยังไงไม่รู้
เรื่องมันก็ผ่านไปแล้วแหละ แต่เราก็ยังสงสัยอยู่ ถ้าป้าไม่ได้หลอกก็โอเคยินดีที่ได้ช่วยเหลือเป็นอย่างมาก แต่ถ้าหลอกก็ไม่เป็นไรถือว่าทำบุญ