สวัสดีเพื่อนๆชาวพันทิพทุกคนน่ะครับผม ซึ่งกระทู้นี้เป็นกระทู้แรกเลยที่ผมได้เข้ามาตั้ง ไว้ผิดพลาดประการใดก็ขออภัยด้วยนะครับ
คือเรามีเรื่องอยากมาระบายหน่อย กล่าวคือเราก็เป็นเด็กมัธยมต้นธรรมดาๆคนหนึ่งนี่ล่ะครับ ซึ่งวันทั้งวันก็มีเรียน กิน นอน เล่น ทำการบ้าน และปัจจัยสำคัญที่เอ่ยถึงไม่ได้คือ"เพื่อน"
  เรื่องมีอยู่ว่าเราก็เป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่ม.1ล่ะครับ แต่ตอนนี้ คบกันเป็นเพื่อนกันมาก็ ม.3แล้ว ซึ่งกำลังจะจบปีการศึกษาและแยกย้ายกันไปในไม่กี่เดือนข้างหน้า แต่มันไม่ง่ายเลยสิครับ
  เข้าเรื่องครับ เพื่อนเป็นคนผีเข้าผีออกอะครับ เราก็เรียกได้ว่าสนิทในระดับหนึ่งน่ะครับแต่ว่า  แต่เราก็เข้าใจเพื่อนน่ะ แต่ดูเหมือนจะโฟกัสแค่เรารึเปล่าน่ะไอ้คำพูดที่บั่นทอนความรู้สึกเนี่ย เพราะเพื่อนแต่ล่ะคน ทั้งผู้หญิงผู้ชายเนี่ย ถ้าไม่ใช่เรานี่จะน่าสดชื่นตลอด แต่พอเราเข้าไปใกล้ตอนอารมณ์ไม่จอยแต่เราเห็นไอ้พวกนั้นเข้าไปด้วยแล้ว ก็อยากคุยอ่ะครับ นางก็ ตอบกลับด้วยคำว่า "เออ แล้วแต่ อืม เรื่องของเถอะ " ไรงี้ ทำไงได้ล่ะครับ หน้าชาน่ะสิ แต่ตอนสนิทเราก็สนิทกันมากน่ะ เพราะเราเป็นเพื่อนผู้ชายที่สนิทกับนางคนหนึ่งเลยล่ะครับ จะเรียกว่าโดนมาหลายครั้งแล้วซึมซับรอวันทนไม่ได้ก็ว่าได้ครับ
  และจุดแตกหักเริ่มขึ้น เพราะวันนี้ เราก็เห็นนางอารมณ์ดี ยิ้มแย้มแจ่มใส เราเดินเข้าไปคุยับเพื่อนประมาณว่า
  เรา:เห้ยมั่วป่ะว่ะ พี่เขาไม่ได้คบกันน่ะเหว่ย (ธรรมดาครับเรื่องไอดอล)
  เพื่อน:กูก็ไม่ได้บอกซะหน่อย ว่าพี่เขาเป็นแฟนกันกูแค่แค๊ปไปให้ดูเฉยๆ(เบ๊ะปาก)
  เรา:พูดอย่างงี้ก็สวยน่ะสิ(ยิ้มอ่อน เราก็เริ่มจะเดินเข้าไปคล้องแขน ตามที่เคยทำตอนเพื่อนอารมณ์ดี)
  เพื่อน:ออกไป อย่ามายุ่ง
  เรา:............หน้าแดง.......... เพื่อนในกลุ่มก็เงียบ และแล้ว เราก็ระเบิดออกมาเต็มแรงไปว่า
  เรา:ก็เป็นซะแบบเนี้ย กูทำไรไม่เคยถูกใจหรอก ผีเข้าผีออก กูแคร์ขนาดไหนก็รู้อยู่แก่ใจ แต่ทำไม ต้องพูดกับกูแบบนี้บ่อยๆด้วยว่ะ หลายครั้งล่ะน่ะ กูก็บอกอยู่บ่อยๆด้วยไม่ใช่หรอ เห็นกูตลกเป็นคนแบบนี้นึกจะไล่ก็ไล่จะด่าก็ด่าใช่มั๊ย
  เพื่อน:ทั้งๆที่รู้ว่ากูเป็นแบบนี้กับยังจะมาเล่นกับกูอีกน่ะ ถ้าไม่พอใจก็ออกไปดิ อย่ามายุ่งกับกู
  เรา:โมโหจนพูดอะไรไม่ออก เพื่อนก็ลากแขนและจากกันตรงนั้น
นั่นล่ะครับ แต่เราก็เข้าใจน่ะว่าทำไมพูดแค่นี้มันทำไมทำลายมิตรภาพเราได้ แต่คือมันหนักแล้วอ่ะครับ เหมือนแบบง้อไปก็ไม่ได้อะไร เขาก็ไม่เห็นความดีในตัวเราเลยแม้แต่น้อยเราถามตัวเองด้วยสองจิตสองใจ
-เราก็เป็นเพื่อนกันมานาน จะเลิกคบกันเพราะเรื่องแค่นี้จริงๆน่ะหรอ
-เราเป็นคนที่ยอมเพื่อนตลอด อดทนประดับบนใบหน้าด้วยรอยยิ้มตลอดเวลาไม่ใช่กับเพื่อนคนนี้แต่กับทุกคน
หรือเพื่อนจะไม่อยากเป็นเพื่อนกับเราจริงๆ ไม่ได้โกรธน่ะ แค่รู้สึกว่าน้อยใจเพื่อนบ่อยๆตรงที่ว่ากับคนอื่นเนี่ยเพื่อนเลือกใช้เฉพาะคำพูดที่ไม่ดีกับเราคนเดียวจริง เสียแรงรัก เสียแรงคิดถึง  เสียความรู้สึก