จุดเริ่มต้นของทริปนี้ มันเริ่มที่ “อีกหน่อย เราอาจไม่ได้เจอกันแล้ว ไปเที่ยวกันอีกทีมั้ย?” อย่างน้อย จะได้เหลืออะไรไว้บ้างในวันที่เราไม่ได้เจอกันแล้วจริงๆ…
ตั้งงบกันไว้คนละไม่เกินสองหมื่นห้า มีเวลาทั้งหมด 10 วัน เอิ่ม… เงินกับเวลามันช่างไม่บาลานซ์กันซะจริงๆ
“เกาหลีมั้ย?” – “ไม่เอาอ่ะ เราไปมาแล้ว” ล่ม!
“ญี่ปุ่นมั้ย?” – ฟังดูดี อ่ะ หาข้อมูลนู่นนี่…
โคดแพงเลย! ล่ม!
“งั้น ใกล้ๆ ฟิลิปปินส์มั้ย?” – อ่ะ ก็น่าจะได้ อย่างน้อยมี Taal Volcano มี Palawan มี Boracay และแล้ว ไต้ฝุ่นก็เข้าฟิลิปปินส์… ล่มดิ!
“เหยยย งั้นเอางี้ เอาให้ทั่วแถบบอร์เนียวมั้ย สุมาตรา ไปจบที่ กูชิง มาเลเซีย!” – อันนี้ยังไม่ทันได้เริ่มแพลนอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน ควันไฟป่าอินโดเข้ามาปกคลุมพื้นที่ตรงนี้ไปซะก่อน บายยยย… ล่มอีกรอบ
“ไปบาหลีกันมั้ย” … สิบวันเชียวนะ!!! จะหมกมุ่นอยู่ที่บาหลีก็ใช่เรื่อง
“ไหนๆ ก็ไปอินโดแล้ว ปีหน้าเราแพลนว่าเราจะไป Bromo ยังไม่มีใครไปเป็นเพื่อนอีกต่างหาก งั้นเธอไปกับเราเลยแล้วกัน… เธอไปบาหลีมาแล้ว เธอแพลนส่วนนี้ ส่วน Bromo กับ Ijien เราจัดการเอง!”
เป็นอันตกลง มีเวลาสองสัปดาห์ในการแพลนทริปนี้ ก็หาข้อมูลเรื่อยมา ตามพันทิพบ้าง ตามบล๊อคเมืองนอกบ้าง เพราะเราไม่อยากพึ่งเอเจ้นท์ ด้วยความที่ Patricia ณ Pink House ตีราคามาให้อย่างโหด จบ! ไปสู้เอาดาบหน้ากันเถอะ!
แต่ใช่ว่าจะไม่มีข้อมูลอะไรในมือเลย ยังไงก็ขอขอบคุณชาวอินโดนีเซียในแอพ Couchsurfing สำหรับข้อมูลเล็กๆ น้อยๆ และเราโชคดีตรงที่ได้เจอพี่คนหนึ่ง เค้าตั้งกระทู้นึงในพันทิพเนี่ยแหละ ซึ่งมีรายละเอียด…ละเอียดยิบ ในส่วนของสถานที่ต่างๆ คล้ายแพลนเรามาก แอดเฟชบุ๊คไปคุยดิ รอไร ฮ่าๆ… พี่ชายใจดีตอบแทบทุกอย่าง เป็นประโยชน์กับเราอย่างมาก และตอนนี้พี่เค้าทำ Project ใหญ่ เที่ยวทั่วไทยไปกับมอเตอร์ไซค์ 1 คัน พี่เค้าเป็นเจ้าของเพจ
https://www.facebook.com/backpackerball/ ช่วยโปรโมทให้เป็นค่าตอบแทนกับน้ำใจงามๆ ที่ช่วยเหลือคนแปลกหน้าอย่างเรานะคะ ฮ่า
ตอนนี้แพลนทุกอย่างมีอยู่ในหัวแล้ว ไปไหนก่อน ไปยังไง ตั๋วเครื่องบินและโรงแรมบางส่วนจองเรียบร้อย หลังจากเปลี่ยนแล้วเปลี่ยนอีกอยู่นั่นแหละ แต่เราบอกเธอไว้ก่อนนะ “ Bromo กะ Ijien อ่ะ หนาวมาก!”
หมายเหตุ อย่าคาดหวังอะไรจากรูป ทั้งหมดมาจากกล้องมือถือค่ะ
Day 1
เปิดทริปมาปุ๊บ! ไฟล์ทดีเลย์จ้า โถ่ววว เราใช้บริการของ อช ซึ่งดีเลย์ไม่บ่อยนักหรอกมั้งตามคำโฆษณาเค้า แล้วแถมโดนทักเป็นภาษาอินโดตั้งแต่เครื่องยังไม่ขึ้นโดยคุณป้าที่นั่งข้างๆ เราเอง แกน่ารักนะ สอนภาษาอินโดเบื้องต้นให้ด้วย ถึงแกจะพูดอังกฤษไม่ค่อยได้ แต่แกก็ยังพยายามจะสอน ฮ่าๆ
เอาเท่าที่จำได้ ใช้ได้จริง Telemar Kasir แปลว่า ขอบคุณ กับ Prapa แปลว่า เท่าไร? แล้วก็ Bagus แปลว่า ดีหรือดีมาก ทั้งทริป ได้ใช้อยู่สามคำ ฮ่าๆ ส่วน Salam ข้างบนนั้นเป็นว่า สวัสดี แต่คนที่นี่เค้าใช้ Halo นะ ใช้ได้เหมือนกัน
แถมโลกกลม น้องที่นั่งด้านหลังยังรู้จักเธอเฉยเลย น้องๆ กลุ่มนี้บอกว่า น้องวางแผนไว้ 6 วัน เริ่มจาก Ijien ไป Bromo จองทัวร์ไว้เรียบร้อยแล้ว ประมาณคนละ 7,000 รวมทุกอย่างตามสูตรทัวร์ Bromo ยันโรงแรมและอาหารเช้า แต่ไม่รวมค่าอาหารมื้ออื่นๆ และจิปาถะ เราแบบ เฮ้ย! ทำไมน้องได้ราคาถูกนะ 6 วันแน่ะ! แต่น้องบอกไม่ได้จองตามเอเจนซี่ดัง มีคนรู้จักแนะนำมาอีกที
เราไปถึงเมือง Surabaya สองทุ่มครึ่งได้มั้ง จริงๆ ตามกำหนดคือ 19:45 อ่ะ ก็เดินออกมาหาแท๊กซี่ข้างนอกกัน กรี๊ดดด ไหนอ่ะแท๊กซี่มิเตอร์ T^T ไม่มีจ้า
ก็จะมีพี่ๆ แท๊กซี่เสื้อฟ้ายืนเรียกพวกเรา ซึ่งแน่นอน ต้องอาศัยการต่อราคาเท่านั้น เราพักที่ PopHotel อยู่ที่ Gubeng แรกๆ พวกนางก็บอก 180,000 อ่ะ ลดลง 150,000 อ่ะ มาเรื่อยๆ 130,000 ตกลง ไปก็ได้… ระหว่างที่รอเฮียแท๊กแกไปเอารถมารับ มีพี่ผู้หญิงผมบลอนด์คนนึงที่ยืนต่อคิว ตม. ต่อหลังพวกเรามาถาม “พวกยูวจะไปไหนกันอ่ะ?” เราก็ตอบเค้าไปว่า “ไป Gubeng” ชีก็รัวภาษาอินโดกับแท๊กซี่ที่ชีจะขึ้น ประมาณว่า “ไป Gubeng เท่าไร” พี่แท๊กคนนั้นตอบคงกลับมาว่า 120,000 แล้วชีก็เลยบอกพวกเรา เอิ่มมม ช้าไปนิดนุงเอง จำไว้นะคะ จากสนามบิน Surabaya ไป Gubeng จ่ายเพียง 120,000 เท่านั้น… พี่สาวบลอนด์คนนั้นไปอีกทาง ซึ่งไกลมาก ไม่งั้นนางและสามีจะให้พวกเราติดรถไปด้วย ใจดีอ่ะ แต่เอาเถอะ ตกลงไว้ 130,000 ก็ 130,000…
ถึง PopHotel อีกประมาณ 40 นาทีถัดมา เราเลือกโรงแรมนี้เพราะใกล้สถานีรถไฟ เพื่อจะได้เดินไปขึ้นรถไฟไป Probolinggo ในตอนเช้า โรงแรมนี้น่าจะ Pop ในหมู่ชาวอินโดนีเซียค่ะ ค่อนข้างถูกแต่บริการดีนะ ห้องสะอาดสะอ้าน ตั้ลล๊าคคค…
ล๊อบบี้ค่ะ ก็กินข้าวเช้ากันตรงนี้แหละ บางทีเราก็รู้สึกเหมือนอยู่ในเนอสเซอรี่ ฮ่าๆ
ส่วนภายในห้อง เป็นแบบนี้
สามทุ่มครึ่ง ทำทุกอย่างเรียบร้อย ไปกินข้าวกันเถอะ
เดินรอบเล่นรอบๆ โรงแรมเนี่ย แลดูมีแต่ร้านแพงๆ อ่ะแก… สุดท้าย ตกลงใจกันข้ามถนน เหมือนจะเป็น 6 เลนส์ ไม่มีทางม้าลาย ไม่มีสัญญาณไฟ เอิ่มมม… ก็พยายามข้ามกันไปจนได้ แต่ถนนที่นี่ เวลาข้าม คือ น่ากลัวจริงจังค่ะ
มื้อแรกที่อินโดนีเซีย ณ Bon Café สเต๊กปลาดอลลี่มีซอสเทอริยากิราดมาแล้ว อยากเพิ่มรสชาติอีกหน่อย ก็เอาน้ำสะเต๊ะราดไปได้เลย (เฮ้ย! มันเข้ากันป่ะน่ะ! แต่สรุป ก็ใช้ได้อยู่นะ) อีกจานคือ เหมือนๆ ข้าวผัดไส้กรอก เธอบอก ไม่เวิร์คอ่ะ
จบวันแรกไป นอน… ฝัน เห็นนีตนหนึ่ง ตามองบนเห็นแต่ตาขาวอยู่ปลายเตียงช่วงใกล้รุ่ง แก… แกว่าเราจะหลับสบายป่ะ! ฮ่าๆ
รายจ่ายสำหรับวันนี้ค่ะ
[CR] Salam Indonesia! 20,000฿ in 10 Days : Mt.Bromo – Kawah Ijien – Ubud – Kuta Beach
จุดเริ่มต้นของทริปนี้ มันเริ่มที่ “อีกหน่อย เราอาจไม่ได้เจอกันแล้ว ไปเที่ยวกันอีกทีมั้ย?” อย่างน้อย จะได้เหลืออะไรไว้บ้างในวันที่เราไม่ได้เจอกันแล้วจริงๆ…
ตั้งงบกันไว้คนละไม่เกินสองหมื่นห้า มีเวลาทั้งหมด 10 วัน เอิ่ม… เงินกับเวลามันช่างไม่บาลานซ์กันซะจริงๆ
“เกาหลีมั้ย?” – “ไม่เอาอ่ะ เราไปมาแล้ว” ล่ม!
“ญี่ปุ่นมั้ย?” – ฟังดูดี อ่ะ หาข้อมูลนู่นนี่…
“งั้น ใกล้ๆ ฟิลิปปินส์มั้ย?” – อ่ะ ก็น่าจะได้ อย่างน้อยมี Taal Volcano มี Palawan มี Boracay และแล้ว ไต้ฝุ่นก็เข้าฟิลิปปินส์… ล่มดิ!
“เหยยย งั้นเอางี้ เอาให้ทั่วแถบบอร์เนียวมั้ย สุมาตรา ไปจบที่ กูชิง มาเลเซีย!” – อันนี้ยังไม่ทันได้เริ่มแพลนอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน ควันไฟป่าอินโดเข้ามาปกคลุมพื้นที่ตรงนี้ไปซะก่อน บายยยย… ล่มอีกรอบ
“ไปบาหลีกันมั้ย” … สิบวันเชียวนะ!!! จะหมกมุ่นอยู่ที่บาหลีก็ใช่เรื่อง
“ไหนๆ ก็ไปอินโดแล้ว ปีหน้าเราแพลนว่าเราจะไป Bromo ยังไม่มีใครไปเป็นเพื่อนอีกต่างหาก งั้นเธอไปกับเราเลยแล้วกัน… เธอไปบาหลีมาแล้ว เธอแพลนส่วนนี้ ส่วน Bromo กับ Ijien เราจัดการเอง!”
เป็นอันตกลง มีเวลาสองสัปดาห์ในการแพลนทริปนี้ ก็หาข้อมูลเรื่อยมา ตามพันทิพบ้าง ตามบล๊อคเมืองนอกบ้าง เพราะเราไม่อยากพึ่งเอเจ้นท์ ด้วยความที่ Patricia ณ Pink House ตีราคามาให้อย่างโหด จบ! ไปสู้เอาดาบหน้ากันเถอะ!
แต่ใช่ว่าจะไม่มีข้อมูลอะไรในมือเลย ยังไงก็ขอขอบคุณชาวอินโดนีเซียในแอพ Couchsurfing สำหรับข้อมูลเล็กๆ น้อยๆ และเราโชคดีตรงที่ได้เจอพี่คนหนึ่ง เค้าตั้งกระทู้นึงในพันทิพเนี่ยแหละ ซึ่งมีรายละเอียด…ละเอียดยิบ ในส่วนของสถานที่ต่างๆ คล้ายแพลนเรามาก แอดเฟชบุ๊คไปคุยดิ รอไร ฮ่าๆ… พี่ชายใจดีตอบแทบทุกอย่าง เป็นประโยชน์กับเราอย่างมาก และตอนนี้พี่เค้าทำ Project ใหญ่ เที่ยวทั่วไทยไปกับมอเตอร์ไซค์ 1 คัน พี่เค้าเป็นเจ้าของเพจ https://www.facebook.com/backpackerball/ ช่วยโปรโมทให้เป็นค่าตอบแทนกับน้ำใจงามๆ ที่ช่วยเหลือคนแปลกหน้าอย่างเรานะคะ ฮ่า
ตอนนี้แพลนทุกอย่างมีอยู่ในหัวแล้ว ไปไหนก่อน ไปยังไง ตั๋วเครื่องบินและโรงแรมบางส่วนจองเรียบร้อย หลังจากเปลี่ยนแล้วเปลี่ยนอีกอยู่นั่นแหละ แต่เราบอกเธอไว้ก่อนนะ “ Bromo กะ Ijien อ่ะ หนาวมาก!”
หมายเหตุ อย่าคาดหวังอะไรจากรูป ทั้งหมดมาจากกล้องมือถือค่ะ
Day 1
เปิดทริปมาปุ๊บ! ไฟล์ทดีเลย์จ้า โถ่ววว เราใช้บริการของ อช ซึ่งดีเลย์ไม่บ่อยนักหรอกมั้งตามคำโฆษณาเค้า แล้วแถมโดนทักเป็นภาษาอินโดตั้งแต่เครื่องยังไม่ขึ้นโดยคุณป้าที่นั่งข้างๆ เราเอง แกน่ารักนะ สอนภาษาอินโดเบื้องต้นให้ด้วย ถึงแกจะพูดอังกฤษไม่ค่อยได้ แต่แกก็ยังพยายามจะสอน ฮ่าๆ
เอาเท่าที่จำได้ ใช้ได้จริง Telemar Kasir แปลว่า ขอบคุณ กับ Prapa แปลว่า เท่าไร? แล้วก็ Bagus แปลว่า ดีหรือดีมาก ทั้งทริป ได้ใช้อยู่สามคำ ฮ่าๆ ส่วน Salam ข้างบนนั้นเป็นว่า สวัสดี แต่คนที่นี่เค้าใช้ Halo นะ ใช้ได้เหมือนกัน
แถมโลกกลม น้องที่นั่งด้านหลังยังรู้จักเธอเฉยเลย น้องๆ กลุ่มนี้บอกว่า น้องวางแผนไว้ 6 วัน เริ่มจาก Ijien ไป Bromo จองทัวร์ไว้เรียบร้อยแล้ว ประมาณคนละ 7,000 รวมทุกอย่างตามสูตรทัวร์ Bromo ยันโรงแรมและอาหารเช้า แต่ไม่รวมค่าอาหารมื้ออื่นๆ และจิปาถะ เราแบบ เฮ้ย! ทำไมน้องได้ราคาถูกนะ 6 วันแน่ะ! แต่น้องบอกไม่ได้จองตามเอเจนซี่ดัง มีคนรู้จักแนะนำมาอีกที
เราไปถึงเมือง Surabaya สองทุ่มครึ่งได้มั้ง จริงๆ ตามกำหนดคือ 19:45 อ่ะ ก็เดินออกมาหาแท๊กซี่ข้างนอกกัน กรี๊ดดด ไหนอ่ะแท๊กซี่มิเตอร์ T^T ไม่มีจ้า
ก็จะมีพี่ๆ แท๊กซี่เสื้อฟ้ายืนเรียกพวกเรา ซึ่งแน่นอน ต้องอาศัยการต่อราคาเท่านั้น เราพักที่ PopHotel อยู่ที่ Gubeng แรกๆ พวกนางก็บอก 180,000 อ่ะ ลดลง 150,000 อ่ะ มาเรื่อยๆ 130,000 ตกลง ไปก็ได้… ระหว่างที่รอเฮียแท๊กแกไปเอารถมารับ มีพี่ผู้หญิงผมบลอนด์คนนึงที่ยืนต่อคิว ตม. ต่อหลังพวกเรามาถาม “พวกยูวจะไปไหนกันอ่ะ?” เราก็ตอบเค้าไปว่า “ไป Gubeng” ชีก็รัวภาษาอินโดกับแท๊กซี่ที่ชีจะขึ้น ประมาณว่า “ไป Gubeng เท่าไร” พี่แท๊กคนนั้นตอบคงกลับมาว่า 120,000 แล้วชีก็เลยบอกพวกเรา เอิ่มมม ช้าไปนิดนุงเอง จำไว้นะคะ จากสนามบิน Surabaya ไป Gubeng จ่ายเพียง 120,000 เท่านั้น… พี่สาวบลอนด์คนนั้นไปอีกทาง ซึ่งไกลมาก ไม่งั้นนางและสามีจะให้พวกเราติดรถไปด้วย ใจดีอ่ะ แต่เอาเถอะ ตกลงไว้ 130,000 ก็ 130,000…
ถึง PopHotel อีกประมาณ 40 นาทีถัดมา เราเลือกโรงแรมนี้เพราะใกล้สถานีรถไฟ เพื่อจะได้เดินไปขึ้นรถไฟไป Probolinggo ในตอนเช้า โรงแรมนี้น่าจะ Pop ในหมู่ชาวอินโดนีเซียค่ะ ค่อนข้างถูกแต่บริการดีนะ ห้องสะอาดสะอ้าน ตั้ลล๊าคคค…
ล๊อบบี้ค่ะ ก็กินข้าวเช้ากันตรงนี้แหละ บางทีเราก็รู้สึกเหมือนอยู่ในเนอสเซอรี่ ฮ่าๆ
ส่วนภายในห้อง เป็นแบบนี้
สามทุ่มครึ่ง ทำทุกอย่างเรียบร้อย ไปกินข้าวกันเถอะ
เดินรอบเล่นรอบๆ โรงแรมเนี่ย แลดูมีแต่ร้านแพงๆ อ่ะแก… สุดท้าย ตกลงใจกันข้ามถนน เหมือนจะเป็น 6 เลนส์ ไม่มีทางม้าลาย ไม่มีสัญญาณไฟ เอิ่มมม… ก็พยายามข้ามกันไปจนได้ แต่ถนนที่นี่ เวลาข้าม คือ น่ากลัวจริงจังค่ะ
มื้อแรกที่อินโดนีเซีย ณ Bon Café สเต๊กปลาดอลลี่มีซอสเทอริยากิราดมาแล้ว อยากเพิ่มรสชาติอีกหน่อย ก็เอาน้ำสะเต๊ะราดไปได้เลย (เฮ้ย! มันเข้ากันป่ะน่ะ! แต่สรุป ก็ใช้ได้อยู่นะ) อีกจานคือ เหมือนๆ ข้าวผัดไส้กรอก เธอบอก ไม่เวิร์คอ่ะ
จบวันแรกไป นอน… ฝัน เห็นนีตนหนึ่ง ตามองบนเห็นแต่ตาขาวอยู่ปลายเตียงช่วงใกล้รุ่ง แก… แกว่าเราจะหลับสบายป่ะ! ฮ่าๆ
รายจ่ายสำหรับวันนี้ค่ะ