สวัสค่ะมีเรื่องเล่าในวัยเด็กมาแชร์กันกับวีรกรรมมึนๆของ3พี่น้อง

เริ่มเรื่องคือดิฉันมีพี่น้องอยู่3 ซึ่งดิฉันเป็นคนโต นามสมมุติ ชื่อ หนึ่ง คนรองผู้หญิง ชื่อ สอง คนเล็กผู้ชาย ชื่อ สาม ในบรรดาพี่น้องจะต้องมีคนแสบที่สุดคือ สอง ค่ะ เป็นคนที่มึนสุดแต่ก็สร้างเสียงหัวเราะที่สุดเหมือนกัน

ตอนเด็กๆเราก็ต้องมีสังคมวัยเด็กคือ เพื่อนบ้านที่มีรุ่นเดียวกันหรือรุ่นไล่ๆกัน ซึ่งตอนนั้นดิฉันจำได้แม่นเลยคะ ดิฉันโดนเพื่อนแถวบ้านแกล้งแล้วได้วิ่งร้องไห้กลับเข้าบ้าน และเจอแม่กับน้องสอง นั่งกันอยู่ สองเห็นดิฉันร้องไห้เท่านั้นแหละลุกขึ้นมาชี้หน้าดิฉันบอกให้หยุดร้อง และวิ่งออกจากบ้านไปสักพักใหญ่ และก็วิ่งกลับเข้ามาบ้านบอกดิฉัน หยุดร้องไปเลยไปจัดกันมาให้แล้ว ซึ่งตอนนั้นแม่ก็ถามไปจัดการใคร สองตอบกับไว้ใจหนูแม่ ดิฉันกับแม่มองหน้ากันงงๆตกลงมันไปจัดการเพราะดิฉันยังไม่ได้บอกว่าใครแกล้ง5555

เรื่องต่อมาเกี่ยวกับน้องชายของดิฉันเองคือตอนวัยเด็กของผู้ชายมันต้องเล่นไพ่ ยูกิ แล้วเรื่องมีอยู่ว่า สามไปซื้อไพ่ยูกิต่อจากรุ่นพี่แถวบ้านแล้วเขาขายต่อ5บาทตอนถือว่าเยอะสำหรับเด็ก3ขวบ ด้วยความที่สามยังเด็กและอยากได้ก็ซื้อต่อเขา พอฉันกับสองกลับมาจากโรงเรียนก็ได้เห็นว่าน้องเอาไพ่ยูกกิมาจากไหนเยอะ สองก็เข้าไปถามว่าทำไมไพ่ยูกิเยอะจังไปเล่นกับเพื่อนมาได้หรอ สามก็ตอบว่าป่าวไปซื้อต่อมาก็เป็นเรื่องสิคะ สองบอกสามเอาไปคืนและเอาตังมาอยากได้เยอะๆทำไมไม่บอกพี่เดียวพี่เล่นให้ สามก็ไม่ยอมทะเลาะกันสักพักสามก็วิ่งมาหาดิฉันด้วยน้ำตาลูกผู้ชายบอกดิฉันว่าพี่สองจะเอาไพ่ยูกิไปคืนแต่สามไม่อยากคืนสามอยากได้ ดิฉันเลยจบเรื่องด้วยการหยิบเงิน5บาทให้สองเรื่องก็จบไปจบแบบงง (คิดไปคิดมายังงงอยู่ทำไมต้องให้ตังสองด้วย555)

เรื่องต่อมาก็วัยเรียนค่ะ ด้วยความที่พ่อแม่อยากจะให้พี่น้องช่วยเหลือกันก็ให้เรียนด้วยกัน ยกเว้นสามเรียนอีกที่อันนี้ก็ยังงงๆอยู่  หนึ่งกับสองจะโรงเรียนเดียวกันคือ แล้วมันจะมีเรียกพบผู้ปก
ครอง ซึ่งดิฉันก็จะได้รับคำชมตลอดว่าเรียบร้อยไม่ค่อยพูด555 แตกต่างจากสองที่อาจารย์จะบอกว่า ซนมาก พูดเยอะเวลาเรียน ชอบแกล้งเพื่อน อันนี้คือพื้นๆตอนประถม พอขึ้นมัธยม อาจารย์ของสองบอกกับแม่ว่า ลูกสาวดูถ้าจะชอบร้องเพลงมากแนะนำให้ไปส่งลูกสาวประกวด แม่ก็ได้แต่ค่ะอาจารย์ แม่หันไปถามทำไมถึงร้องเพลงบ่อยจนอาจารย์แนะนำให้ไปประกวด สองตอบอยากมั่นใจก็เวลาอาจารย์จะบ่นหนูก็จากร้องเพลงให้อาจารย์ฟังแม่ ตรงนี้ดิฉันขำหนักมาก ยังไม่พอค่ะบางวันกลับบ้านมาตัวช้ำๆ พ่อถามไปทำอะไรมาขาช้ำสองบอกว่าตกบันไดเพราะว่าแอบลงไปซื้อขนมที่โรงอาหารกับเพื่อนและเจออาจารย์พอดีเลยวิ่งขึ้นบันไดและลื่นล้ม พ่อได้แต่ขำและบอกว่าอย่าทำอีก
ความมึนของคุณนายสองยังไม่จบ พอเข้ามหาลัย สองก็สร้างวีรกรรมด้วยการกินแก้วน้ำของอาจารย์ คือสองอยู่โรงอาหารและอาจารย์ได้เดินเข้ามาพูดกับกลุ่มของสองซึ่งสองเดินเข้ามาทีหลังเห็นแก้วน้ำว่าอยู่คิดว่าของเพื่อนจึงได้หยิบกิน แล้วอาจารย์ก็บอกว่านี้เธอแก้วน้ำฉันกลุ่มได้แต่หัวเราะ สองรีบวิ่งไปซื้อน้ำคืนแล้วได้ขอโทษอาจารย์ พออาจารย์ได้มาสอนเช็คดิฉันก็ความว่าทำไมนามสกุลเหมือนกันเป็นอะไรกับสอง ดิฉันตอบว่าเป็นพี่น้องกัน อาจารย์ได้แต่ตกใจว่าทำไมนิสัยต่างแล้ก็ได้เล่าวีรกรรมของสองให้ฟังด้วยท่าทางขำๆ