ตี 5 ของเช้าวันศุกร์ที่ 30 ต.ค 58 ...ผมตื่นขึ้นมายื่นเหม่อลอย ยืนมองท้องฟ้าบนระเบียงห้องใน กทม.
เพราะเรามีปัญหากัน ผมเงียบไป...เธอก็เงียบไป เราขาดการติดต่อกันสองสามวันหลังจากที่โทรศัพท์หากันครั้งสุดท้าย...
ทำให้นอนไม่ค่อยหลับเลยครับ...

และสิ่งที่ผมทำเป็นประจำเสมอๆ เมื่อเกิดปัญหาเครียดๆ ในชีวิตก็คือ...ออกเดินทาง ออกฝึกถ่ายรูป เพื่อให้สมาธิจดจ่ออยู่กับการถ่ายรูป
เพื่อที่จะได้ไม่ต้อง "คิดฟุ้งซ่าน"...

ปกติผมจะใช้กล้อง DSLR หรือไม่ก็โทรศัพท์มือถือถ่ายรูป แต่ในครั้งนี้ สิ่งใหม่ๆ ได้เกิดกับผม
ผมหยิบกล้อง Mirrorless Lumix GX8 ตัวจิ๋ว โยนใส่กระเป๋าสะพาย แล้วขับรถมุ่งหน้าออกจากกรุงเทพฯ...โดยไร้จุดหมาย...