อยากออกไปจากชีวิตใครซักคนเพียงเพราะ
เรากับเเฟนคบกันมา 3 ปี ตั้งเเต่ก่อนเราเรียนมหาลัยปี 1. จนตอนนี้อยู่มหาลัยปี 3 เราอายุ 20 ปี ส่วนเเฟน 25 ปี
เขาเจ้าชู้นอกใจเราบ่อยมากเเต่เป็นการคุยในเฟสในไลน์พอเราจับได้ว่าคุยเขาก้อโอเคยอมรับผิดรับปากจะไม่ทำอีก เเต่ไม่สัญญา
ล่าสุดที่เราจับได้. ..เขาพาผู้หญิงขึ้นห้อง..เราเจอถุงยางอนามัยที่ใช่เเล้ว. 3 ชิ้น ห่อกระดาษทิชชูไว้. เราแทบช๊อค. เราไม่เคยกินแอกอฮอร์ทุกชนิด. วันนั้น คือทึ่เจอคิดอะไรไม่ออก ซื้อเบียร์มานั่งกินคนเดียวเมาอย่างหมา. หมดสภาพ. พอเขากลับมา. เขาไม่แก้ตัวอะไร. เขายอมรับผิดเเต่ไม่ยอมเลิกกับเรา. เเต่เขายังคุยกับผู้หญิงคนนั้น. ..คืออะไร. ตอนนั้นเเทบบ้า ...พอเรื่องผ่านไปเดือน 1 โอเคเราให้อภัยเขา. กลับมาคบกันใหม่ เขาบอกว่าเขาเลิกคุยกับผู้หญิงคนนั้นเเล้ว .. โอเค. เเต่ไม่ให้เช็คโทรสัพท์เขาคืออะไร. เราก้อย่อมโง่คบเนาะ. เขาทำร้ายเราบ่อยมากตบตีสาระพัดเวลาเขาโมโหเราเรื่องไม่เป็นเรื่องเพราะเราโว้ยวายใส่เขา. โอเคสรุปเราผิด. ..ตั้งเเต่คบกันมา เขาไม่เคยทำหน้าที่เเฟนที่ดีเรยสักครั้ง. ..หรือเคยทำเราจำไม่ได้. ..เรื่องกินข้าวเมื่อก่อนนั้นเราเคยไปซื้อมาให้กิน เพราะเขาไม่พาเราไปกินข้าวข้างนอกเรย..เพราะเขาบอกว่าเขาเล่นเกมส์แพ้เขาโมโหเขาก้อจะไม่พาไป. พอเราซื้อมาเราอยากจะกินพร้อมเขา. เขาก้อบอกว่า กินไปก่อนๆเถอะเดียวไปกินเอง. (เสียงตะคอก) อืมโอเค เราก้อกินต่อไป..เราก้อเเบ่งไว้..พอเขาจะมากินเขาบอกไม่อร่อยไปซื้อมาใหม่. คือมืดค่ำเเค่ไหนเราตั้งออกไปซื้อให้ ..
หลังๆมาเราเริ่มไม่สนใจเรื่องการกิน. คือเราหิวเราก้อไปหากินเอง ..เราก้อถามนะว่าจะให้ซื้ออะไรมาให้ เขาบอกว่าเเล้วเเต่. สุดท้ายเราซื้อมาไม่ถูกใจไม่กินไปซื้อมาใหม่คืออะไร โอเค. ขอโทดเราผิดเอง. อืมยอมๆไป. งงตัวเองเหมือนกัน ทนได้ไง.
เรื่องงานบ้าน ..คือเมื่อก่อนเราอยู่บ้าน. เราไม่ค่อยเก่งเรื่องงานบ้าน เราบอกตั้งเเต่คบกันเเรกๆโอเคเขาบอกเขารับได้. เเต่พอมาคบกันจริงๆ. มันไม่ใช่. เราพยายามทำงานบ้านให้ดีเเต่เขาบอกว่าเราทำไม่สะอาด สุดท้ายโดดด่า หาว่าเราพ่อเเม่ไม่สั่งสอนหรือไง. เราก้อเงียบนะ. เพราะถ้าเถียงเจ็บตัวเเน่ๆ. ได้เเต่เงียบไว้ไม่ว่าเราจะถูกหรือผิดก้อห้ามเถียง. ไม่งั้นคือเราเจ็บตัว. โอเค
เขาทำงานจันทร์- ศุกร์ เราก้อจะเเวะมาหาเเค่เสาอาทิตย์ เพราะไม่ได้อยู่ด้วยกัน เเต่กลับมาไม่มีอะไร. นอนเเล้วก้อเล่นเกมส์คือไร้สาระมาก. พอเรานอนบ้างหาว่าเราขี้เกลียด. คือเราก็งง จะให้เราทำอะไร..ในเมื่อเขาก็เล่นเกมส์. ..เราเรียนมันก้อเหนื่อยมากไงเรยอยากพักผ่อนเเต่ไม่ใช่. พอไม่มาหาก้อว่าเราไปมีคนอื่น. ..เราซื่อสัตย์ตลอดมีเเต่เขาเเหล่ะที่ไม่เคยซื่อสัตย์กับเรา. จนตอนนี้เราปล่อยวาง. อยากเลิกมากเเต่เพราะความผูกพันไงมั้ง. เราเลิกยากหน่อย. เราควรทำไงดี. ตอนนี้ก้อพยายามตีตัวออกห่างมา ..นิดๆ
อีกเรื่อง. เรื่องเงิน. เงินเขาไม่พอใช้. เขาก้อจะเอาเงินเราไปใช่ก่อน. พอเราถามถึงก้อจะทะเลาะกันหาว่าเราห่วงเงิน. เป็นเเฟนกันทำไมต้องท่วงตังกัน. เราก้อบอกเหตุผลไปเราขอตัง พ่อเเม่ใช้เเต่เขาก้อไม่ฟังทะเลาะกัน เราเบื่อมากทำไงดี. อยากเลิกเเต่ทำไม่ได้ซักที.
อยากออกไปจากชีวิตใครซักคนเพียงเพราะ
เรากับเเฟนคบกันมา 3 ปี ตั้งเเต่ก่อนเราเรียนมหาลัยปี 1. จนตอนนี้อยู่มหาลัยปี 3 เราอายุ 20 ปี ส่วนเเฟน 25 ปี
เขาเจ้าชู้นอกใจเราบ่อยมากเเต่เป็นการคุยในเฟสในไลน์พอเราจับได้ว่าคุยเขาก้อโอเคยอมรับผิดรับปากจะไม่ทำอีก เเต่ไม่สัญญา
ล่าสุดที่เราจับได้. ..เขาพาผู้หญิงขึ้นห้อง..เราเจอถุงยางอนามัยที่ใช่เเล้ว. 3 ชิ้น ห่อกระดาษทิชชูไว้. เราแทบช๊อค. เราไม่เคยกินแอกอฮอร์ทุกชนิด. วันนั้น คือทึ่เจอคิดอะไรไม่ออก ซื้อเบียร์มานั่งกินคนเดียวเมาอย่างหมา. หมดสภาพ. พอเขากลับมา. เขาไม่แก้ตัวอะไร. เขายอมรับผิดเเต่ไม่ยอมเลิกกับเรา. เเต่เขายังคุยกับผู้หญิงคนนั้น. ..คืออะไร. ตอนนั้นเเทบบ้า ...พอเรื่องผ่านไปเดือน 1 โอเคเราให้อภัยเขา. กลับมาคบกันใหม่ เขาบอกว่าเขาเลิกคุยกับผู้หญิงคนนั้นเเล้ว .. โอเค. เเต่ไม่ให้เช็คโทรสัพท์เขาคืออะไร. เราก้อย่อมโง่คบเนาะ. เขาทำร้ายเราบ่อยมากตบตีสาระพัดเวลาเขาโมโหเราเรื่องไม่เป็นเรื่องเพราะเราโว้ยวายใส่เขา. โอเคสรุปเราผิด. ..ตั้งเเต่คบกันมา เขาไม่เคยทำหน้าที่เเฟนที่ดีเรยสักครั้ง. ..หรือเคยทำเราจำไม่ได้. ..เรื่องกินข้าวเมื่อก่อนนั้นเราเคยไปซื้อมาให้กิน เพราะเขาไม่พาเราไปกินข้าวข้างนอกเรย..เพราะเขาบอกว่าเขาเล่นเกมส์แพ้เขาโมโหเขาก้อจะไม่พาไป. พอเราซื้อมาเราอยากจะกินพร้อมเขา. เขาก้อบอกว่า กินไปก่อนๆเถอะเดียวไปกินเอง. (เสียงตะคอก) อืมโอเค เราก้อกินต่อไป..เราก้อเเบ่งไว้..พอเขาจะมากินเขาบอกไม่อร่อยไปซื้อมาใหม่. คือมืดค่ำเเค่ไหนเราตั้งออกไปซื้อให้ ..
หลังๆมาเราเริ่มไม่สนใจเรื่องการกิน. คือเราหิวเราก้อไปหากินเอง ..เราก้อถามนะว่าจะให้ซื้ออะไรมาให้ เขาบอกว่าเเล้วเเต่. สุดท้ายเราซื้อมาไม่ถูกใจไม่กินไปซื้อมาใหม่คืออะไร โอเค. ขอโทดเราผิดเอง. อืมยอมๆไป. งงตัวเองเหมือนกัน ทนได้ไง.
เรื่องงานบ้าน ..คือเมื่อก่อนเราอยู่บ้าน. เราไม่ค่อยเก่งเรื่องงานบ้าน เราบอกตั้งเเต่คบกันเเรกๆโอเคเขาบอกเขารับได้. เเต่พอมาคบกันจริงๆ. มันไม่ใช่. เราพยายามทำงานบ้านให้ดีเเต่เขาบอกว่าเราทำไม่สะอาด สุดท้ายโดดด่า หาว่าเราพ่อเเม่ไม่สั่งสอนหรือไง. เราก้อเงียบนะ. เพราะถ้าเถียงเจ็บตัวเเน่ๆ. ได้เเต่เงียบไว้ไม่ว่าเราจะถูกหรือผิดก้อห้ามเถียง. ไม่งั้นคือเราเจ็บตัว. โอเค
เขาทำงานจันทร์- ศุกร์ เราก้อจะเเวะมาหาเเค่เสาอาทิตย์ เพราะไม่ได้อยู่ด้วยกัน เเต่กลับมาไม่มีอะไร. นอนเเล้วก้อเล่นเกมส์คือไร้สาระมาก. พอเรานอนบ้างหาว่าเราขี้เกลียด. คือเราก็งง จะให้เราทำอะไร..ในเมื่อเขาก็เล่นเกมส์. ..เราเรียนมันก้อเหนื่อยมากไงเรยอยากพักผ่อนเเต่ไม่ใช่. พอไม่มาหาก้อว่าเราไปมีคนอื่น. ..เราซื่อสัตย์ตลอดมีเเต่เขาเเหล่ะที่ไม่เคยซื่อสัตย์กับเรา. จนตอนนี้เราปล่อยวาง. อยากเลิกมากเเต่เพราะความผูกพันไงมั้ง. เราเลิกยากหน่อย. เราควรทำไงดี. ตอนนี้ก้อพยายามตีตัวออกห่างมา ..นิดๆ
อีกเรื่อง. เรื่องเงิน. เงินเขาไม่พอใช้. เขาก้อจะเอาเงินเราไปใช่ก่อน. พอเราถามถึงก้อจะทะเลาะกันหาว่าเราห่วงเงิน. เป็นเเฟนกันทำไมต้องท่วงตังกัน. เราก้อบอกเหตุผลไปเราขอตัง พ่อเเม่ใช้เเต่เขาก้อไม่ฟังทะเลาะกัน เราเบื่อมากทำไงดี. อยากเลิกเเต่ทำไม่ได้ซักที.