ภูตะวันกับลูกน้องท่านผู้การซึ่งเป็นสารวัตทหารยศจ่าอีก 1 คนซึ่งกำลังจะเข้ามา
เอาบันไดเพื่อที่จะใช้ปีนขึ้นไปแกะเอาสายไฟกลุ่มนึ่งซึ่งกำลังมีปัญหาว่าไฟซ็อตอยู่ลงมา
จากต้นไม้ที่มันแขวนอยู่ก็ถึงกับนิ่งอึ้งจนแทบช็อคไปกับภาพตรงหน้าทันที เพราะแม้ว่า
แสงไฟในห้องจะไม่สว่างนักและทั้งคู่ก็มองเห็นติณภพณ์จากแค่เพียงทางด้านหลังเท่านั้น
แต่ทั้งคู่ก็พอจะมองเห็นว่ายังมีผู้หญิงอีกคนอยู่ในห้องนั้นด้วย และยิ่งจากมุมที่ทั้งคู่ยืนกันอยู่
ก็เลยยิ่งดูเหมือนกับว่าติณภพณ์นั้นกำลังยืนกอดจูบกับหญิงสาวคนนั้นอยู่ภายในห้องเก็บของ

        “ไอ้แม็ค”

       ภูตะวันร้องเรียกชื่อของลูกพี่ลูกน้องของตนออกมาเสียงดังด้วยความตกใจ ส่วน
ชายหนุ่มที่เมื่อสักครู่เพิ่งจะหันหน้ามาเจอกับญาติผู้พี่ของตนเข้าก็ถึงกับรีบผละตัวออกมาจาก
หญิงสาวซึ่งตนจับยึดไว้เมื่อสักครู่ ก่อนที่เขาจะร้องขึ้นด้วยความตกใจเช่นกันว่า

       “ไอ้ภู”


       แต่แล้วก่อนที่ทุกคนจะทันได้พูดหรือทำอะไรกันมากกว่านั้น วินชญาซึ่งเพิ่ง
จะถูกปล่อยตัวให้เป็นอิสระก็ยกมือขึ้นมาตบหน้าของชายหนุ่มอย่างเต็มแรงจนเขา
นั้นถึงกับหน้าหันไปเลย ก่อนที่หญิงสาวจะรีบวิ่งหนีออกไปจากที่ตรงนั้นทันที
ทำให้ทั้งภูตะวันและคุณอาสารวัตทหารที่ยืนอึ้งกันอยู่ก็ถึงกับอ้าปากค้างหนักเข้าไปอีก

       ติณภพณ์ซึ่งรู้สึกชาหน้าข้างซ้ายไปทั้งแถบก็เลยรีบละล่ำละลักกล่าวปฎิเสธขึ้นว่า

       “เห้ย ๆ เดี๋ยวนะไอ้ภู มันไม่ใช่แบบที่แกคิดนะเว่ย”


       เมื่อหญิงสาววิ่งหนีออกจากห้องไป ติณภพณ์ก็เพียงแค่หันมาอธิบายให้ภูตะวันกับ
ลูกน้องของบิดาที่ยืนอึ้งอยู่ตรงนั้นฟังว่าเขาแค่แกล้งวินชญาเล่นเท่านั้นและมันก็ไม่ได้
เป็นอย่างที่ทุกคนกำลังเข้าใจ ก่อนที่เขาจะผลุนผลันวิ่งตามหญิงสาวออกไปโดยที่
ไม่ได้สนใจจะฟังคำที่ภูตะวันเรียกเขาไว้เลยแม้แต่น้อย ส่วนภูตะวันก็เชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง
กับคำพูดของติณภพณ์เพราะเขาก็ยังอดสงสัยไม่ได้ว่าถ้าแกล้งกันเล่น ๆ แล้วทำไม
น้องชายของเขาถึงได้โดนตบซะจนหัวแทบจะหลุดขนาดนั้น