เรามาเรียนที่ต่างประเทศค่ะ มาเรียนได้ 8 เดือนแล้ว เป็นประเทศที่ใช้ภาษาอังกฤษเป็นภาษาหลัก
เรามาเจอเพื่อนคนนึงเป็นเอเชี่ยนแบบเรา เรารู้จักเค้านานพอๆกับระยะเวลาที่เรามาอยู่ที่นี่
เราชอบเค้าได้ 6 เดือนแล้วค่ะ

เค้าเป็นเพื่อนที่ดีมากๆของเรา ตลอดเวลาเราพยายามทำใจไม่ให้ชอบเค้า เพราะเรากลัวว่ามันจะอึดอัดเพราะเราก็เป็นเพื่อนกัน

หลายๆครั้ง เค้าก็เหมือนมีท่าทีว่าคิดแบบเดียวกับเรา มันเลยทำให้เราเผลอชอบเค้าไปแล้วเต็มๆค่ะ

วันนี้เป็นวันสุดท้ายที่จะเจอกัน สำหรับเทอมนี้ อีกสองอาทิตย์เค้าจะเดินทางกลับไปประเทศของเค้าแล้ว
เราเลยตัดสินใจรวบรวมความกล้าเพื่อจะไปบอกความรู้สึกที่เก็บมาไว้ตลอด 6 เดือน
อีกอย่างปิดเทอมไปสามเดือนกว่าๆ เปิดมาคงไม่ค่อยเจอกันเพราะเรียนกันคนละคณะ

เลยตัดสินใจทักเค้าไปในเฟสบุค
เรา: เทอ
เค้า: ว่าไง
เรา: กลับจีนวันไหน
เค้า: อีกสองอาทิตย์
เรา: ทำไรอยู่ ว่างมั๊ย
เค้า: ว่าง มีไรอ่า
เรา: มีไรจะบอกอ่ะ
เค้า: บอกมาดิ
เรา: ไม่บอกผ่านทางนี้ จะบอกตัวเป็นๆ มาหาที่ ม.หน่อย
เค้า: มีไรบอกมาเลย เร็ว
เรา: ไม่เอา ถ้ามาจะบอก ถ้าไม่มาไม่บอก
เค้า: มึน
เรา: มาได้มั๊ย
เค้า: ได้ แต่แปป กินข้าวอยู่ กินเสร็จละเดี๋ยวบอก
เรา: เค

--------------------
สักพักเค้าโทรมา
เค้า: อยู่ไหนเนี่ย
เรา: หอ ละนั่นอยู่ไหน
เค้า: ในม. แล้ว ไหนมาเร็วๆเลย
เรา: อือ 5 นาทีนะ
เค้า: ไม่เอากลับละ นานเกิน
เรา: เออ 2 นาที
เค้า: เร็วๆ
เรา: เออจะถึงแล้ว
เค้า:ไหน โกหก กลับละ ไหนอ่า
เรา: เออจะถึงแล้ว
เค้า: โม้อ่า ไหนบอก 2 นาที อยู่ไหนแล้ว นี่เลย 2 แล้วอ่ะ
เรา: โอ้ยเหนื่อยนะเว่ย วิ่งมาไม่เห็นหรอ
---------------------

สักพักก็เจอกัน
เค้า: ไหน จะบอกไรบอกเร็วดิ
เรา: เออ แปป เหนื่อย ……………. เขินอ่ะ
เค้า: ไหนอ่ะ
เรา: เขิน อย่ามองหน้าดิ๊
เค้า: (ยิ้มๆ ปน หัวเราะ)
เรา: (มองพื้น) จริงๆเคยสัญญากับตัวเองไว้ว่า ถ้ายังรู้สึกอยู่จะพูด เคยพยายามหยุดรู้สึกหลายรอบแล้ว แต่มันยังรู้สึกอยู่ แต่ไม่อยากรู้สึกแบบนี้เลย เพราะเป็นเพื่อนกันอยู่
เค้า: (ยิ้ม อารมณ์แบบถือไพ่เหนือกว่า กูชนะ) แล้วไงต่อ?
เรา: รู้มั๊ยว่าจะพูดไร ..
เค้า: (ยิ้ม) ……….
เรา: ชั้นว่าเธอรู้นะว่า ชั้นกำลังจะบอกอะไร
เค้า: เร็วๆ เพื่อนตามแล้วเนี่ย บอกดิ
เรา: เขินเว้ย แค่นี้ไม่รู้อ่ะ ชั้นว่าเธอรู้นะว่าชั้นจะพูดอะไร
เค้า: โอเค เข้าใจหมดทุกอย่างละ (หัวเราะ)
เรา: เออแค่นั้นแหละ
เค้า: ไปละ บั๊ยบ่าย ซียูนะ
เรา: ตกลงว่าเข้าใจว่าไงเล๊า
เค้า: เออ เข้าใจทุกอย่างที่ต้องการจะบอกอ่ะ เข้าใจทุกอย่างเลย ไปแล้วเพื่อนตามแล้วเนี่ย กลับบ้านได้แล้วไป
เรา: เฮ้ย นี่ไม่อยากรู้มั่งหรอว่าจะบอกไร ฮืออออออ อิบ้า
เค้า: งั้นบอกมาเร็ว แต่เข้าใจแล้วว่าจะพูดไร
เรา: เขิน
เค้า: เฮ้ยเร็วๆ เพื่อนตามอีกแล้วเนี่ย
เรา: ฮืออออ เออ “ชอบ”
เค้า: (หัวเราะ) ไปแล้วๆๆๆๆๆๆ


คืออะไรคะ นี่คืออกหักใช่มั๊ย T^T
นี่คือการปฏิเสธแบบสุภาพเพื่อรักษาไมตรีอันดีงามใช่มั๊ย
เราควรทำไงต่อดี เราไม่กล้าบากหน้าไปคุยกับมันแล้วค่ะ

ผู้ชายคนนี้เป็นคนจีนค่ะ บ้านอยู่เมืองใกล้ๆกับเซี่ยงไฮ้
ใจนึงรู้สึกโล่งนะที่ได้บอก อีกใจนึงก็แบบเสียเซ้ลมากเลย อุส่าไปบอกชอบ เค้าหัวเราะตลอดงี้ โอ้ย อายค่ะ

เราควรทำไงต่อไปดีคะ  
ขอแท็กประเทศจีน และคนไทยในจีนนะคะ ปกติหนุ่มจีนนี่ซับซ้อนมากมั๊ยคะ?

เค้าเคยถามเราเหมือนกันว่า ว่าเรามีแฟนยัง เราบอกยัง เราเลยถามกลับ เค้าก็บอกยัง
แต่หน้าตาเค้าค่อนข้างดี เลยคิดว่าไม่น่าจะเหลือ อาจจะมีซ่อนไว้อยู่ที่จีนก็เป็นได้