สวัสดีครับ กระทู้นี้ขอระบายอะไรๆที่มันแบบว่า เหงาๆในชีวิตนะครับ ตอนนี้ผมอายุ 28 ปีแล้ว ปีหน้า 29 ตอนนี้เหงามาก ไม่มีแฟนโสดมากๆเลย
มองไปที่เพื่อนๆสมัยเรียนด้วยกัน ตอนนี้เพื่อนมีครอบครัวมีลูก มีเมีย ดูเหมือนชีวิตเค้าจะมีความสุขนะครับ มองกลับมาดูที่ตัวผมละ ไม่มีความสุขเลย

ใครนะ เคยพูดไว้จำไม่ได้แล้ว ---- เกย์ ไม่มีวันสมหวังกับความรัก เกย์โดนสาปให้ไม่มีความรักที่แท้จริง --- เฮ้อตอนแรกผมก็ไม่อยากเชื่อนะครับ
แต่ตอนนี้ อยากยอมรับมันแล้ว มองผ่านชีวิตที่ผ่านมา มีผู้คนเข้ามาในชีวิตมากมาย บางคนก็มองบทเรียนดีดีให้ บางคนก็มอบความเจ็บปวดที่ไม่มีวันลืมให้

ชีวิตทุกวันนี้ บอกตรงๆเลยว่าเหงามาก ชีวิตไม่มีสีสัน ทำงาน กลับห้อง เที่ยวกับเพื่อนบ้างแค่นั้น เหงากับชีวิตจังเลยครับ ไม่รู้ต้องทนแบบนี้ไปนานเท่าไหร่
จะมีแฟนเป็น ญ ก็ไม่ได้เพราะว่าตัวเองเป็นเกย์ จะมีแฟนเป็นผู้ชายก็ไม่ได้ เหมือนพ่อแม่ ครอบครัวสังคม เพื่อนฝูงจะไม่ยอมรับ เหนื่อยจังเลยครับ

ไม่รู้ว่า คนอื่นๆที่เป็นเกย์เหมือนผม จะมีความรู้สึกเหมือนกันหรือเปล่า ผมเองเชื่อในความรักนะครับ ว่าความรักเป็นสิ่งสวยงาม แต่สำหรับผมเองไม่รู้นะ
ว่าความรักที่มั่นคง แท้จริงจะมาวันไหน เหนื่อยจังเลยครับเหงา กับชีวิตที่เป็นอยู่ทุกวันนี้

เฮ้อๆ ขอบคุณที่เข้ามาอ่านสิ่งที่ผมระบายออกมานะครับ
ขอบคุณมากครับ

ใครอยากเป็นเพื่อนกับผม หลังไมค์ฝาก ไอดีไลน์ไว้ได้นะครับ
เพศไทยก็ได้ครับ ไม่จำกัด