สวัสดีทุกท่านนะคะ ก่อนอื่นตามธรรมเนียม กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกของจขกท.ถ้าส่วนไหนขัดหูขัดตาเพื่อนๆแจ้งได้นะคะ แจ้งแบบเบาๆนะเตง เค้าจิตใจหวั่นไหว
          ว่าแล้วก็เริ่มเลยแล้วกันโน๊ะ คือเรื่องมันก็เริ่มจากความรัก อ้าว งงอ่ะดิ จขกท.หมายถึงความรักในฟุตบอลไทย อันนี้คือจะเล่าว่าตอนแรกเริ่มที่มาถึงเป็นยังไง ใครอยากอ่านเมนหลักก็ข้ามไป อ่านตรง ดราม่าบังเกิด   จริงๆแล้วตอนที่มาถึงแถวจขกท.ยังสั้นอยู่[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ถ่ายรูปเสร็จก็นั่งต่อแถวรอ
          ตามกำหนดการ ประตูจะเปิดสี่โมงเย็น ขอบอกว่าแดดร้อนมากถึงมากที่สุด แฟนบอลคนอื่น บางคนยืนบางคนนั่ง สลับกันไป จขกท กระทู้ก็เช่นกัน จะบอกว่าร้อนตูดมากกกก กอไก่แสนตัว และแล้วเมื่อถึงเวลาที่ทุกคนรอคอย คือสี่โมงเย็นเป๊ง(เคาะระฆัง) ปรากฏว่ายังไม่ได้เข้า จะด้วยเหตุผลกลใดไม่อาจทราบได้ รอไปได้สักหนึ่งอึดใจ ปิ๊ง   อ้าวว!! ยังไม่ได้เข้าเริ่มมีเสียงบ่นปนก่นด่าไปพลาง และแล้วในที่สุดจนท.ก็เปิดประตู  วิ่งสิคะ รออะไรอยู่ เรากับแฟนแบ่งงานกันเป็นทีม จากประสบการณ์นัดอิรัก สอนให้รู้ว่ากองทัพต้องเดินด้วยท้อง รีบวิ่งเข้าไปในประตูสนามได้ จขกท.ก็วิ่งไปซื้อนักเก็ตไก่ กล่องละหกชิ้นสองกล่องกับน้ำสามแก้ว   อ๊ะอ๊ะ มาสองคนทำไมซื้อสามแก้ว เพราะแก้วมันเล็กแก้วแรกไว้ดับร้อนคนละแก้ว แก้วที่สามเอาไว้กันนักเก็ตไก่ติดคอ เครป่ะส่วนแฟน จขกท.รับหน้าที่วิ่งๆๆๆ ขึ้นไปหาที่นั่งที่เชื่อว่าดีที่สุด ย้ำตรงนี้ว่าเชื่อว่าดีที่สุดเพราะสุดท้ายไม่ได้เป็นแบบที่คิดยังไง เดี๋ยวรู้ หุหุ พอจขกท.ซื้อเสร็จก็ไปวิ่งหาแฟน แอบกลัวหากันไม่เจอ แต่เชื่อว่าไม่ยากเพราะจากนัดที่แล้วทำให้จขกท รู้ว่าช่วงแรกคนจะยังไม่เยอะ สุดท้ายก็ตามคาด... .....(เพลงขึ้นๆ) แหล่เราก็หากัน...จนเจอ  กลับมาๆ ออกนอกเรื่องละ
          ดราม่าบังเกิด   จะบอกว่าพอมาถึงก็มีพี่ท่านนึงแกมาถึงก่อนแล้ว และก็เอาป้ายมาติดตรงที่นั่งห้าที่ เราก็ไปนั่งติดกับเก้าอี้ที่มีป้ายเพราะไม่อยากให้มีที่เว้นว่างเห็นใจคนอื่นๆจะไม่มีที่นั่ง ใกล้กันนั้นด้านหลังก็มีคนจองแต่ใช้กระเป๋าเสื้อหรือสิ่งของวางจองไว้ แต่พี่เค้าเอาป้ายมาเขียนแปะ เลยเป็นจุดที่สังเกตที่อาจกระทบจิตใจของผู้พบเห็น จขกท.ก็ไม่ได้คิดอะไรถ่ายรูปเล่นไปเรื่อย คนก็เริ่มแวะเวียนมาหาที่นั่งดีๆ ใครมองที่เก้าอี้เห็นป้ายเขียนว่าจอง ก็เริ่มมีเสียงพูดกันระหว่างหมู่คนที่แวะเวียนมา..... เธอๆเค้าจองไว้แล้วอ่าา ใครๆเดินมาก็จะได้ยินเสียงบ่นแต่ขณะนั้นยังมีที่นั่งอีกเยอะแยะมากมาย ความไม่พอใจจึงยังไม่เข้มข้น เพียงแต่อาจจะผิดหวังเพราะคิดว่าตรงนี้เป็นที่ที่ดี (แต่จะบอกว่า มานนนไม่ใช่หรอกไอ้น้องเอ้ย ตอนจบไม่ได้สวยอย่างนั้นเลย โลเคชั่นนี้)
       จุดเปลี่ยน
              จนกระทั่งน่าจะห้าโมงเย็นได้ มีสองสามีภรรยา ก็เช่นกันเดินมาหาที่นั่งก็เริ่มเป็นประเด็นขึ้นมา เพราะที่นั่งฝั่งจขกท.เริ่มจะเต็ม สามีก็เห็นป้ายจองที่ติดตรงเก้าอี้ ก็เลยโวยว่ามาจองได้ยังไง ก็เกิดการโต้เถียง อันนี้อยากขอความเห็นของเพื่อนๆว่า มีความคิดยังไงกับเรื่องนี้บ้าง โดยจะขอข้าม ข้อความขณะโต้เถียงกันออกไปเพื่อไม่ให้เกิด ความเอนเอียง

ปล.อันนี้คือมุมของทั้งสองฝั่ง  (เค้าอาจจะไม่ได้คิดแบบที่จขกท.มโนก็ได้ อันนี้ต้องขออภัย)

ในมุมของคนจอง          : มาตั่งแต่บ่ายสองตากแดดตากลม (แต่ที่จริงลมก็ไม่มี) นานนับชม.เพื่อหวังจะมาหาที่นั่งดีและจองรอเพื่อน
                                  ที่เลิกงานแล้วจะมาตามมาทีหลัง
มุมของสองสามีภรรยา  : ทุกคนมีสิทธิ์นั่งตรงไหนก็ได้ในโซนตามบัตรและบัตรไม่ระบุที่นั่ง ฉะนั้นการจองที่นั่งเป็นสิ่งที่ไม่ถูกต้อง
                                  การมาจองที่นั่งก่อนคือการริดรอนสิทธิ์ของคนอื่นๆ แทนที่จะได้นั่งที่ๆตนเองอยากนั่ง
                                   ปล.ภรรยาก็ได้ห้ามปรามสามีไม่ให้โต้เถียงต่อและให้ไปหาที่นั่งอื่น แต่ไม่เป็นผล

         เรื่องก็ยังหาทางออกไม่ได้ จนท.ที่ดูแลฝั่งที่นั่งตรงนั้นจึงได้เข้ามาถามไถ่ว่าตกลงกันได้หรือไม่ ปรากฎว่าตกลงกันไม่ได้ จนท.จึงทำการตัดสินให้สุดท้ายฝ่ายที่ชนะคือสองสามีภรรยา ได้นั่งตรงนั้นได้โดยละม่อม (เออ สงสัยเนาะ ยายละม่อมชอบมาตอนท้ายตล๊อดๆ)
         โดยเหตุผลของ จนท.คือ ฝ่ายที่พ่ายไปนั้น ไม่มีตั๋วของเพื่อนอีกห้าคนมาแสดงต่อหน้าธารกํานัล (คือถ้ามีนี่คงชนะ แต่ได้แค่ที่นั่งนะเพราะเพื่อนเข้าไม่ได้ 555 อันนี้ขำๆ) เหตุผลของจนท.อีกอันนึงคือ ถ้าจองแค่ที่สองที่ไม่ว่าแต่นี่จองไปห้า พี่ที่มาจองเลยต้องกุลีกุจอไปหาที่นั่งใหม่ซึ่งก็ไม่รู้ว่าจะมีที่ติดกันหกที่รวมพี่แกด้วยหรือเปล่าวนะฮะท่านปู้ชม  
         ดราม่าจขกท.กับภรรยา จริงๆเค้าไม่อยากลงนะเพราะเค้าไม่ติดใจอะไรแล้ว
          จะบอกว่า จขกท.ก็แอบมีเรื่องเคืองกับฝ่ายภรรยาด้วยนิสสนุง เพราะตอนที่ทั้งสองฝ่ายโต้เถียงกันนั้น แฟนจขกท.ก็ยกกล้องไปทางคู่กรณีทั้งคู่ (แอบกลับมาด่าที่บ้าน ว่าจะทำเยี่ยงนั้นเพื่อกระไร คะพี่ขุน) แต่ยืนยันได้ว่ายกเฉยๆไม่ได้ถ่ายเพราะบอกตรงๆ จริงๆแบตหมดแล้วตั้งแต่ตอนรอเข้าแถว เพราะตอนแรกแฟนกะว่าจะไม่เอากล้องใหญ่มา เลยไม่ได้ชาร์ทแบต ถ้าไม่เชื่อใครที่นั่งตรงนั้นหรือฝ่ายภรรยาเองคงสังเกตได้ว่าเราไม่มีการใช้กล้องเราถ่ายในสนามเลยตลอดระยะเวลาที่นั่งอยู่ตรงนั้น สาเหตุคืออยากให้ทั้งคู่หยุดถ้าไม่อยากโดนถ่าย แต่เปล่าเลยจร้า ภรรยาแกหันมาเห็นเลยโกรธที่จะไปถ่ายเค้า อันนี้เข้าใจได้นะคนกำลังโมโหเป็นเราก็ด่า แกเลยหันมาตวาดว่าถ่ายอะไรแล้วก็เอามือมาจับกล้อง เราเลยตวาดกลับแบบ แปดร้อยเดซิเบลว่า  ไม่ได้ถ่ายยยยยยย!!! ตอนนั้นยอมรับว่าโมโหมากกกกที่พี่แกมาจับกล้องทั้งที่ไม่ได้ถ่าย อารมณ์เลยขึ้น แต่ตอนหลังฝ่ายภรรยาก็อารมณ์เย็นขึ้นได้สติก็หันมาพูดกับแฟนเราดีว่า พี่คะ เมื่อกี้พี่ไม่ได้ถ่ายใช่ไหมคะ แฟนขจกท.ก็บอกว่าไม่ได้ถ่าย ภรรยาก็ขอโทษ แฟนเราก็บอกว่าไม่เป็ไร และก็หันมาขอโทษจขกท.ด้วยแต่..ดั้นยังโกรธเลยไม่ตอบกลับว่ากระไร แต่ก็นะประเด็นนี้ที่ต้องเล่าเพราะเกรง จะหาว่าจขกท.หมกเม็ด พูดไม่ครบจบกระบวนความนะแจ๊ะ ถ้าทั้งสองมาอ่านก็จะบอกว่า ปล่อยมันไปค่ะลูก ดั้นให้อภัยไม่ได้ติดใจอะไรแล้วจ่ะ อะเครนะจบๆๆๆ

              ++ เฮ้ออออ.... ว่าจะดูบอลให้สนุกๆแต่ๆๆๆทำไมๆๆเหมือนมีกรรม จะบอกว่าชาตินี้จะไม่นั่งตรงนี้อีกแล้วให้ตายเถ้อออ+++
      

      จุดจบของโลเคชั่นทองคำ มหากาพย์ ของชาวเรา
              ที่ที่คิดว่าดีที่สุด ทำไมถึงคิดแบบนั้น เพราะอยู่ฝั่งหลังคา เป็นแถวแรกของชั้นสอง คือมองลงไปมัน เห็นเกมส์เห็นคน เออคือดีอ่า ไม่มีคนนั่งข้างหน้าเราด้วยเพราะเป็นระเบียง

มีภาพประกอบด้วยนะเออ

คือบับ ภาพประกอบสวยงามมาก คือพยายามจะให้เห็นภาพเข้าใจหน่อยนะฮะ หุหุ  คือเป็นแถวแรกของชั้นที่สองมองลงไปนี่ฟินเลยยยยย ตื่นๆๆๆ
              แต่สิ่งที่ทุกคนแย่งชิงกันมาแทบลากไส้ คนนึงเหนื่อยยากลำบากมาตากแดดรอ อีกคนก็หาความถูกต้องชอบธรรมของสังคมเรียกร้องต่อสู้เพื่อให้สังคมไทยเราเกิดความเปลี่ยนแปลงเอาจริงเอาจังในเรื่องศีลธรรมความยุติธรรม เรื่องการเอารัดเอาเปรียบ สิ่งที่ได้คือ ดากค่ะ ใช่ค่ะ ดากจริงๆคุณอ่านไม่ผิด ดั้นก็ไม่ได้พิมพ์ผิด


คือที่เห็นคือคนมายืนเต็มระเบียงทำให้มองอะไรไม่เห็นเลย จนต้องยืนตาม พอนั่งก็แทบหาบใจไม่ออกเพราะระเบียงแทนที่จะเป็นทางเดิน แต่กลับมีคนมายืน ซ้อนกันสองชั้น  พอเรายืนก็ต้องบังคนข้างหลังอีก เฮ้อออนี่มันวันอัลไล้ คือจะบอกว่าที่นั่งที่ว่างยังมีอีกมากมายฝั่งหลังคา แถวปีกตามลูกศรมีโบ๋เยอะแต่ไม่มีใครไปนั่ง
          
              
            ทุกคนเสียตังค์ทุกคนอยากเชียร์ ทุกคนอยากเห็นชัดๆ อยากอยู่ตรงกลางๆๆๆเพราะได้เห็นเกมส์เห็นโมเม้นนักฟุตบอลออกจากอัฒจรรย์เข้าสนามมาทีหลังแต่กูก็จะดูชัดอ่ะ งื้ออออ บางคนอาจจะคิดว่า มาเชียร์บอลนะยืนสิจะมาห่วงเรื่องการนั่งทำไม ขอโทษค่ะคู้ณณ ตอนก่อนเริ่มเกมส์ ก็จะมีการซ้อมมีการเดินออกจากสนาม ถ่ายรูปตามลำดับ โมเม้นนี้มันนั่งก็ได้นะ แต่จะบอกว่านั่งปุ๊บมองไม่เห็นอะไรเลย  หายใจแทบไม่ออก
             จขกท.เข้าใจอารมณ์อยากดูอยากเชียร์รักมากทีมชาติไทย จนลืมนึกถึงอะไรหลายๆอย่างไป  แล้วสิ่งที่ทำมาทั้งหมดเพื่ออะไร ทุกคนรักทีมชาติกว่าจะซื้อตั๋วก็ยากลำบาก วันมาดูก็ต้องลางาน บางคนทะเลาะกับหัวหน้าเพื่อให้ได้มาดูบอล(แอบได้ยินกลุ่มข้างๆตอนต่อแถวเข้า) มานั่งรอเป็นคนแรกๆเพื่อให้ได้ที่นั่งดีที่สุดแดดร้อนมากถึงมากที่สุด นั่งโง่ๆกลางแดดยังกับโดนทำโทษ(ได้ข่าวว่าตั๋วนี่ตูซื้มานะเออ) บางคนมาครั้งแรก ไม่รู้ว่าต้องเตรียมตัวยังไง น้ำสักแก้วก็ไม่ได้วางแผนซื้อ (ห้ามเอาขวดน้ำเข้าแต่มีน้ำจำหน่ายภายใน) ได้เข้าก็พลางแต่ไปหาที่นั่งพอรู้ตัวว่าหิวก็ลงไปซื้อ ก็ต้องต่อแถวยาวเป็นกิโล ในสนามร้อนก็ร้อนพอเข้าไปได้ก็รอๆๆๆกว่าจะทุ่มนึง สารพัดสิ่งอย่าง ยังดีที่นัดเมื่อวานจองฝั่งหลังคาไปเพราะฝั่งE(ฝั่งไม่มีหลังคา) ที่เคยจองได้ตอนรอบอิรักเต็มก่อน เลยอดนั่ง
            ต้องเล่าก่อนว่าฝั่งE นอกจากตอนซื้อตั๋วต้องใช้สกิลการซื้อขั้นสูงแล้ว ท่านต้องมีความอดทนสูงด้วย เพราะหลังจากได้เข้าสนามแล้วยังต้องมานั่งตากแดดต่อจากตอนรอต่อคิว จนกว่าตะวันจะลาลับ นี่คือหลักๆยังไม่นับเรื่องหยุมหยิมอย่างอื่นอาจจะมีคนที่เจอปัญหามากกว่านี้ และที่สำคัญต้องให้เครดิตให้ทีมสแตนเชียร์ที่มุ่งมั่นตั้งใจหอบทั้งอุปกรณ์กายใจ เสียงเชียร์ที่ไม่เคยย่อท้อของทีมเชียร์แต่ละกลุ่ม เรากราบหัวใจพวกนายจริงๆ
           ทั้งหมดทั้งมวลนี้ ทุกอย่างจะผ่านไปได้ด้วยดี เพียงเพราะน้ำใจและความมีจิตสำนึกของทุกคน ถ้ามีสองสิ่งนี้จขกท.คิดว่าเราคงไม่ต้องมานั่งหาว่าใครถูกผิด แค่เรามีจิตสำนึกใช้เหตุผลและมีน้ำใจต่อกัน ทุกอย่างก็แฮปปี้เพราะมันจะไม่ต้องเกิดปัญหาอะไรใดๆเลยว่าม๊าา  เหนื่อยกันมาขนาดนี้ก็อยากให้ดูบอลชมและเชียร์บอลให้สนุกๆ