มันเป็นความจำเป็นต้องตอบสนองความต้องการของผู้ปกครอง
เพราะผู้ปกครองสมัยนี้ มุ่งเน้นเด็กให้เรียนเก่ง  เป็นเร็ว
จะสังเกตุจาก ชอบเอาลูกตัวเองไปเปรียบเทียบกับลูกคนรู้จัก
ว่า ลูกเธอเขียนได้หรือยัง ผสมคำได้หรือยัง ท่องเลขถึงไหน เขียนถึงไหน
ทำไมโรงเรียนลูกถึง ยังไม่สอนอ่านแบบนี้เลย ลูกฉันยังอ่านไม่เป็นเลย
ไปๆมาๆ คิดว่าโรงเรียนไม่ดี พาลจะพาลูกออก หลังเจอแรงยุจากคนรอบข้าง
เป็นงั้นไป  
โรงเรียนก็ต้องทำความอยู่รอด  ต้องอัดความรู้ให้แน่น เร็วแบบเร่งด่วน
สุดท้ายเด็กโตมา ก็ไม่รู้จักคิดสร้างสรร  เก่งแต่ทำข้อสอบ ไม่เหมือนเด็กฝรั่ง กล้าคิดนอกกรอบ

ต้องโทษที่ผู้ปกครองครับ เคยเห็นตามห้างไม๊ มากับพ่อแม่ กินข้าวอยู่ด้วยกันแท้ๆ กินไปสอนไป ทำการบ้านไป
ไปค้นคว้าหาข้อมูลมาแทนลูก กินไปติวไป  เห็นแล้วก็สงสารเด็กจัง
ปากก็ด่าแต่กระทรวงศึกษา  แต่ตัวเองทำซะเอง ทำใจไม่ได้ที่จะไม่แข่งกับคนอื่นๆ
เวลาไปส่งลูกที่โรงเรียน ส่งเสร็จก็นั่งเม้าส์กันแบบนกกระจิบ นกกระจาบ
" ลูกเธอเป็นยังไง  "  
" อ๋อ เหรอ เก่งจังนะคะ  "
" แหม  ขยันจริง "
"  สู้ๆ นะ น้องภูมิ  "
แต่พอกลับบ้าน  ด่าลูก ตะคอกลูก ทำไมไม่เอาอย่างเพื่อน คนนั้น คนนี้ ดูซิ เรียนห้องเดียวกันแท้ๆ
แล้ว ก็อัดๆๆๆ ทุกอย่างที่เป็นวิชาการ  การเรียน แนวข้อสอบ
ในใจก็ร้อนรน ปนอิจฉา เผลอๆมีริษยาเข้าไปอีก
ลูกก็กินข้าวไป ร้องไห้ไป น้ำตาไหลพราก

อยากให้พ่อแม่ เห็นแก่ความสุขในวัยเด็กบ้าง  จะเอาอะไรกับเกรด กับ ความรู้ในโรงเรียน
ชีวิตมันไม่ได้สำเร็จรูป ที่เหมือนแม่พิมพ์ ที่เอาใส่น้ำแล้วแช่ตู้เย็นนะ จะได้ออกมาเป็นรูปตามแม่พิมพ์

ผู้ปกครองต้องเปลี่ยนทัศนคติในการสร้างคนครับ  
ต้องเรียนเพื่อสร้างคนให้ไปต่อสู้กับโลกภายนอก ไม่ใช่เรียนเพื่อไปสมัครงาน
แล้วเราจะรู้ว่า เราควรจะส่งเสริมลูกไปในทางไหน และ ควรจะเรียนรู้อะไร อย่างไร

ระดับเจ้าสัวร้อยล้าน พันล้าน ความคิดความอ่านเฉียบคม อ่านโลกแห่งความเป็นจริงทะลุปรุโปร่ง  
แต่ร้อยทั้งร้อย หารเลขด้วยมือ ไม่เป็น
ไม่ได้ดูถูกนะ แต่ผมพูดให้เป็นข้อคิด


โรงเรียนตอบสนองความต้องการของผู้ปกครอง เพราะผู้ปกครองเป็นคนจ่ายสตางค์
หลักสูตร กระทรวงศึกษาธิการ สร้างหลักสูตรมาเพื่อตอบสนองนายทุน
อย่าเป็นเหยื่อของนายทุน  ด้วยการสอนเด็กๆเราแบบนี้เลย