จขกท.เป็นผู้หญิงค่ะ อยู่ม.3 (แนะตัวแพ็พพ) เราอ่ะนะชอบพี่ม.6และตอนเนี่ยไกลจะจบกันทั้งคู่แล้วอ่ะ เราจากกันอีก3เดือน เราจะมาสาธยายให้ฟังนะ
   เรื่องมีอยู่ว่า  ตอนที่1.......เมื่อตอนเรายุม.1 ช่วงกีฬาจะมีการซ้อมตามหน้าที่ของแต่ละมอ เราอ่ะเดินพาเลดพี่สตาฟเป็นพี่ม.4 ตอนแรกก้อเบื่อมากกกกกกกไม่อยากซ้อม และมีวันหนึ่งก้อมีพวกรุ่นพี่สตาฟอ่ะเดินแต่ไม่ค่อยเห็นหน้าเพราะพวกพี่เค้ายุฝ่ายอาร์ต เดิมมาเป็นกลุ่มเล้ยยย ตัวเราอ่ะสภาพแบบเด็กเกรียนใส่แว่นอ่ะนะ (น่าเกลียดมากกกกก) ก้อดันไปสดุดกะพี่คนหนึ่ง ตัวเล็กๆแห้งๆเดิมตามอยู่ในกลุ่มเนี๊ยและ เราก้อเกิดพี่พลังมากกกกก ซ้อมร้องเพลงนี่ดังมากกกก เขินด้วยนะแต่ยังไม่เคยมีความรักเลยไม่รุต้องทำงัยอ่ะ บอกตามตรงเราชอบผช.มาเยอะมากกก แต่ก้อไม่เคยมีใครทำเราใจเต้นแบบนี่เลยนะ พี่เค้าทำให้เราคิดถึง เพ้อ ละเมอหามาตั้งแต่วันนั้นอ่ะ เราก้อไม่คิดหรอกว่านี่คือความรักคิดว่าแค่ชอบๆไปงั้น แต่ดมื่อเวลาผ่านไปเราก้อ...สงสารสายตาพี่เค้าอ่ะเลยคิดหาวิธีทำให้ดูดีขึ้น ช่วงม.1ไม่เท่าไร หลังจบม.1เราก้อขึ้นม.2 หัวใจเริ่มหนักข้อขึ้นเรื่อยๆ อยากเจอมากกกกกกกกกกก และมีเวลาเดียวเท่านั้นที่จะเจอพี่เค้า คือตอนพัก15นาทีหลังคาบ2ของวัน เออ..เราจะบอกว่าเราเริ่มหัดถอดแว่นเดินเพื่อให้ดูดีต่อหน้าพี่เค้า เมื่อพักสิบเราก้อจะลงมาแลกชิพ ก้อจะเจอพี่เค้าตลอดแต่บางวันก้อไม่เจอ แต่แค่นี่ก้อดีใจมากแล้ววววว เวลาพี่เค้ามองมาเราอ่ะดื้อมาชอบทำเก๊กหน้าเข้ม และเราก้อหน้าโหดยุและด้วย จนเวลาผ่านไป ๆ ๆ ๆ เราก้อจะจบม.2เราอ่ะมีรูปพี่เค้าเต็มโทรศัพท์เลย ไว้ดูเวลาคิดถึง อ่อๆเราชอบแอบดูพี่เค้าเล่นตะกร้อด้วยและที่สนามข้างตึกเรา ชอบแอบสุ่มดูอยู่บนตึกเวลาพี่เค้าวิ่งไปตรฃที่ต้นไม้บังนะ แหม่...แม่อยากจะถอนบัดเดี๋ยวนั้น^^ เวลาของน้อง ม.3ก้อได้เริ่มขึ้น ส่วนพี่เค้าม.6แย้วววว เราอ่ะรอพี่เค้ามาตลอด2ปีที่ผ่านเข้าปีที่3และ เราก้อเริ่มหาวิธีที่จะบอกความในใจให้พี่เค้าฟัง 1. เริ่มจากวันเกิดพี่เค้า เราแอบไปส่องดูโต๊ะพี่เต้าจนรุจุดว่าพี่เค้านั่งโต๊ะไหน(บ้าไปแล้วววววฉันกล้ามาก5555ถ้าของเค้าหายแน่ตู) พอถึงวันเราก้อเอาลูกอมแนบจดหมาไปด้วย เนื้อความจดหมายก้อประมาณบอกความรุ้สึกอ่ะ แล้วปล.ว่า ลูกอมในนั้นเป็นรูปอะไรนั้นและแทนคำรุ้สึกของหนูทั้งหมด(ในนั้นเป็นรูปหัวใจ จะอ้วกเนอะ)  2. เรากับเพื่อทำแบบสอบถามเล่นเอาคำถามที่เราต้องการใส่ลงไปในนั้น ตอนแรกก้อไม่กล้าเลยเดินหาพี่เค้าก่อนตามหนามบอลที่เพื่อนพี่เค้าชอบมาเล่ยก้อไม่เจอ เลย เลย เลย บุกขึ้นไปถึงห้องอ่ะชั้น4 มานะมากกก ตอยไม่กล้สขาสั่นมือสั่น ใจเต้นเร็วไปหมด เพื่อนก้อดึงไปด้วยกันเราก้อเดินไปแจกเกือลทุกคนในห้องและไม่ลืมที่จะเก็บไว้ให้พี่เค้า เพราะเห็นพี่เค้าแล้วว่ายุ เราก้อตรงเข้าไปเลย พี่ค่ะๆ ช่วยทำแบบสอบถามหน่อยค่ะ ตอนแรกพี่เค้านอนยุเป็นเพื่อนพี่เค้าที่รับใบแรก และพี่เค้าก้อลุกขึ้นจากการนอนฟุบโต๊ะ และมองหน้าเราเราก้อเลยยื่นแบบสอบถามให้และพี่เค้าทำแบบ..หาปากกาอ่ะเราเลยยื่นให้พี่เค้าก้อรับไปและทำอย่างตั้งใจ(จะบอกว่าปากกานั้นเราเอามาจากพี่กลุ่มแรกที่เราเจอมา ไม่คืนหรอกแท่งเนี๊ยขอเล้ยยยยย) เวลาผ่านไปแปปนึงพี่เค้าทำเส็ดก็ทำเส็ด เราก้อไม่ลืมถ่ายรูป ให้เพื่อนถ่สยให้และก้อรีบออกมาเลยเพราะใกล้หมดเวลาคาบกิจกรรมแล้ว ลงมาถึงห้องและดันลืมปากกาแท่งนั้นอ่ะกะพี่เค้าเราก้อรีบขึ้นไปเอา พอถึงก้อตะโกนไปว่า พี่ค่ะปากกาค่ะ เพื่อนพี่เค้าก้อยิ้มๆกันและพี่เค้าลุกเอามาให้ทั้งๆที่พี่เค้านั่งในสุดอ่ะก้อแอบปลื้มนิดๆ พี่เค้าส่งปากกาให้เราก้อเลือกจับแบบเร็วๆแต่ใกล้มือพี่เค้าสุกอ๊ากกกก><เขินนนน เขินกว่าตอนแรกอีก และพี่ก้อยิ้มให้ด้วยและ.      ต่อตอนที่2นะ จขกท.ไม่ไหวแล้ววววเขินส_ดดดดดดดดด