ขอให้อ่านจนจบ แล้วช่วยกันเม้นหรือแชร์ กราบเลยครับทุกท่านนี่ คือที่พึ่งทางเดียวของผมที่พอจะเห็นทางออกว่าถ้าเป็นกระแส เมืองไทยน่าจะดีขึ้น ผมสาบานว่านี่คือเรื่องที่เกิดขึ้นจริง ก่อนอื่นต้องบอกก่อนนะครับว่า โดยส่วนตัวเป็นคนที่ไม่ค่อยชอบตำรวจอยู่แล้ว แต่พยายามมากที่จะมองตำรวจในแง่ดี เพราะตำรวจดีๆมีเยอะ คนที่รู้จัก ญาติผมก็ตำรวจ แต่เหตุการณ์หลายเหตุการณ์ที่เจอมามันทำให้ผมทนไม่ได้จริงๆที่ผู้พิทักษ์สันติราฎร์ ที่ประชาชนหวังพึ่งพาในยามมีทุกข์กลับทำตัว "น่ารังเกียจ" และ "ถ่อย" ได้ขนาดนี้ เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อวันที่ 8 ตุลาคม 2558 ต่อเช้าเที่ยงคืนวันที่ 9 ตุลาคม ขณะที่ผมขับรถอยู่บนถนนมิตรภาพ บริเวณรอยต่อสระบุรี โคราช มุ่งหน้าไปอีสาน  รถยนต์บนท้องถนนขณะนั้นยังมากอยู่พอสมควร มีรถพ่วงสิบล้อคันหนึ่ง ขับปาดซ้ายขวา เน้นนะครับว่า"รถพ่วง" ขับปาดซ้ายขวา โดยส่วนใหญ่จะขับแช่อยู่เลนขวาคราวละหลายๆกิโล ขวางอยู่เลนขวาแบบนั้น ขณะที่ เลนซ้ายก็มีรถขับอยู่ช้าๆต่อแถวกัน ไม่สามารถแซงออกซ้ายได้ เมื่อขับต่อท้ายรถพ่วงดังกล่าว ผมตีไฟเลี้ยวขวา แสดงสัญลักษณ์เพื่อขอแซง  แต่เค้าเฉยครับ ขับแช่ขวาเหมือนเดิม ผมจึงเปิดไฟสูงขอทาง เฉยครับเป็นแบบนี้อยู่ประมาณสิบกิโล ไม่สามารถแซงได้ครับ สุดท้ายบีบแตร ก็ยังเฉยครับ เร่งเครื่องเร็วขึ้น เป็นรถพ่วงที่ขับเร็วมาก ไม่ต่ำกว่าร้อยถึงร้อยยี่สิบแน่ๆขับเหมือนต้องการจะกวนให้เราโมโหเล่นๆซะงั้นแหละ ที่สำคัญ ท้ายรถมีสติ๊กเกอร์แปะเชิงท้าทายว่า "กลัวซะที่ไหน" โอ้โห ประมาณว่า เป็นเจ้าของถนน จะขับไงก็ได้ ไม่มีใครทำไรข้าได้ ว่างั้น (รถยิ่งคันใหญ่ จิตสำนึกทำไมยิ่งต่ำ) ผมเลยชะลอรถลงเพื่อโทรแจ้งตำรวจทางหลวง (ใช้บลูธูทออกลำโพงรถนะครับ) โทรไป 1586 กรมทางหลวงก่อนเค้าบอกให้โทร 1193 ปรากฎว่ามีเสียงคนรับ เป็นเสียงคล้ายผู้หญิง แต่ใช้หางเสียงว่าครับ ซึ่งฟังดีๆน่าจะเป็นผู้ชายที่ตุ้งติ้งหน่อย ผมบอกว่าอยากให้สกัดเพื่อตักเตือนรถพ่วงคันหนึ่งซึ่งขับรถหวาดเสียว ชิดขวาตลอดและเร็วมากครับ  ปลายสายตอบว่า "ครับ จะจัดการให้ครับ"  ผมถามคืน "อ้าว ไม่เอาทะเบียนรถเหรอครับ แล้วจะรู้ได้ไงว่าคันไหน" ปลายสายถามทะเบียน ผมพยายามมอง แต่ป้ายทะเบียนมีแต่โคลนบังเกือบหมด เห็นคร่าวๆ ชัดประมาณ70-80%จึงบอกว่า ไม่แน่ใจเลยนะ แต่น่าจะประมาณนี้ครับ  ก็บอกทะเบียนไป ปลายสายบอก ไม่รู้ทะเบียนทำไรไม่ได้ครับ. อ้าว ยิ่งทะเบียนมองไม่เห็นยิ่งผิดนะครับ ขับรถที่มองทะเบียนไม่ชัดก็ผิดแล้วนะครับ แล้วถ้าเค้าไปทำอะไรผิดร้ายแรงกว่านี้จะทำยังไง อีกอย่างรถเค้าเด่นชัดมากครับ มีไฟนีออนสีเขียวและม่วงหลายดวงหน้ารถสว่างมาก ไม่เหมือนคันอื่นเลย และกำลังวิ่งอยู่บนถนนเส้นนี้ๆกิโลเมตรที่นี้ ผมขับตามอยู่ครับ (ไม่คลาดสายตากะว่างถ้ามีการสกัดจับเราจะลงไปเป็นพยานด้วย) แต่ปลายสายตอบว่า "อ๋อ ไม่เป็นไรหรอกครับ แถวนั้นมีกล้องตรวจจับเยอะเดี๋ยวก็มีใบสั่งไปที่บ้านเค้าเอง" เอ่อ ยิ่งตอบยิ่งแถครับ ตั้งแต่ไม่ถามทะเบียนรถแล้ว นี่มาบอกอีกว่ามีกล้อง บนถนนที่มืดสนิท ถนนระหว่างจังหวัด สองข้างทางส่วนใหญ่เป็นทุ่งนา กล้องฝังอยู่ส่วนไหนมิทราบ แล้วทะเบียนขนาดผมจับรถต่อตูดจ่อมองใกล้ๆยังไม่ชัดจะหวังพึ่งกล้องเนี่ยนะ ผมเลยเริ่มอารมณ์ขึ้น บอกไปว่า "แล้วผมจะรู้ได้ยังไงครับว่ามีการดำเนินการอย่างไรบ้าง ในฐานะผู้แจ้งผมอยากทราบ " ปลายสายตอบกลับ "งั้นรอสักครู่ครับ" แล้วได้ยินเสียงอุทานเหมือนถอนหายใจแบบเชิงรำคาญว่า "วุ้ย!!" ผมเลยบอกไปว่า คุณไม่ต้องมาวุ้ยเลยนะ ถ้ามีสายด่วนตำรวจทางหลวงแล้วทำอะไรไม่ได้ก็ไม่ต้องมีดีกว่ามั้ย ประชนหวังพึ่งพาทำแบบนี้เหรอ ไม่รู้ได้ยินมั้ยแต่เค้าก็ไปตามอีกคนมาคุย เป็นผู้ชายเสียงดูมีอายุหน่อย แต่เสียงแข็งมาก ฟังดูกระโชกไม่พอใจและกร่างมากถามว่า "ต้องการให้ทำอะไรให้!" ผมตอบกลับ "ต้องการให้ตรวจสอบตักเตือนรถบรรทุกที่ขับหวาดเสียวแช่ขวาตลอดและขับเร็วครับ" ปลายสายตอบด้วย น้ำเสียงประชดมาก "คร้าบ เดี๋ยวจะจัดการให้จะสกัดจับด้วยเลย"  ผมถามกลับ "แล้วช่วยแจ้งให้ผมทราบด้วยนะครับ อะไรยังไงในฐานะผู้แจ้งอยากรู้" ปลายสาย "คร้าบบบบบบบ จะแจ้งให้ทราบ" ผมก็กล่าวขอบคุณอาจน้ำเสียงไม่ดีเท่าไหร่เพราะยอมรับว่าเริ่มไม่พอใจกับการรับโทรศัพท์แบบขอไปทีรับปากส่งๆของทั้งสอง แต่ยังไม่ได้วางสายเพราะต่อสายผ่านบลูธูทรถยนต์ กำลังจะกดวาง ทันใดนั้นครับ ได้ยินเสียงปลายสายคุยกัน คงคิดว่าเราวางสายไปแล้ว คุยกันว่ายังไงรู้มั้ยครับ นี่คือคำพูดจริงที่ได้ยินเต็มสองรูหูครับ เสียงผู้ชายแก่กว่า "ไอ้...(น้องจระเข้) มันคิดว่ามันเป็นใครวะ มาสั่งเรา" เสียงชายคล้ายหญิงเสริม "เออ หนูก็ยังว่าอยู่พี่ มันบอกว่าถ้าจัดการไม่ได้ก็ไม่ต้องมีสายด่วนตำรวจ" ผู้ชายแก่กว่าพูดต่อ "ไม่ต้องไปสนใจมัน!!!! ถ้าเบอร์มันโทรมาอีกก็ไม่ต้องไปรับมัน ไม่ต้องทำอะไรทั้งนั้น มันไม่ใช่พ่อเรา!!!!"   พูดจบสายตัดไป  ผมอยากจะถามทุกคนที่อ่านกระทู้นี้นะครับ ถ้าเป็นคุณ คุณจะรู้สึกยังไง  สำหรับผม ผมปี๊ดมากครับ มือไม้สั่นไปหมด หัวใจเต้นแรงมาก ผมจอดรถข้างทาง เปลี่ยนซิมอีกเบอร์ใส่มือถือที่ต่อพ่วงบลูธูทกับรถทันที เพราะรู้ว่าถ้าเบอร์เก่าโทรไปไม่รับแน่ โทรไป ครั้งแรกไม่รับครับ ลองโทรอีกครั้งคราวนี้รับ เสียงชายกระตุ้งกระติ้งคนเดิม "สวัสดีคร้าบตำรวจทางหลวงครับ" ผมใส่เลย "เมื่อกี้ด่ากูทำไม ด่าประชาชนทำไมครับ" ปลายสายถาม "พูดถึงเรื่องอะไร เคสไหนเหรอครับ" ผมตอบ "ก็เมื่อกี้ไง วางสายไม่สนิทแล้วด่ากันใหญ่เลย มันไม่ใช่พ่อบ้างล่ะ ไม่ต้องไปสนใจมันบ้างล่ะ ผมนะใช้คำว่าผมคุณและพูดครับกับพวกคุณทุกคำ. แต่คุณเรียกผมว่า มันเนี่ยนะ ประชาชนโทรมาหวังพึ่งพาแต่คุณทำแบบนี้เหรอ ผมไม่ใช่พ่อพวกคุณหรอกนะ แต่ผมก็เอาเรื่องคุณได้เหมือนกัน ผมก็ข้าราชการคนหนึ่ง(ไม่ให้เกียรติกันเลย)" อึ้งครับ ปลายสายเงียบกริบ ก็ไม่รู้ว่าฟังอยู่หรือวางสายไปแล้ว ผมโมโหมากๆ ในใจคิดทำไมไม่ปฏิบัติหน้าที่ทำตามคำร้องเรียนประชาชน ผมทิ้งข้อความสุดท้ายไว้ว่า "ยังมีหน้ามาด่ากูอีกนะ เดี๋ยวกูจะเล่นให้หมดเลย" แล้ววางสายใส่เลยครับ โมโหจริงๆ ทำไรไม่ถูก โทรกลับไป1586 เค้าแนะนำว่าให้ร้องเรียน1111 จัดเลยครับไม่รอช้า น้องที่รับเรื่องดีมาก รับฟังและประสานงาน น้องบอกว่าสองสัปดาห์โทรมาตามผล นี่ผ่านมาเดือนนึงแล้ว ล่าสุดที่โทรไปบอกว่า. แจ้งเรื่องไปยังตำรวจทางหลวงให้ตรวจสอบแล้ว ผมคิดว่าก็คงเท่านั้น ตรวจสอบกันเองอาจปกป้องกันเองอีกตามเคย ผมโดนบ่อยมากครับ ไม่เข้าใจว่า คำที่ตำรวจตอบกลับมาเสมอว่า ทำอะไรไม่ได้หรอก เหตุยังไม่เกิด รถใหญ่ก็ขับแบบนี้แหละ เอ่อ...นี่คือต้องรอให้เกิดเหตุ รอให้สูญเสียก่อนเหรอ รถบรรทุก รถทัวร์ ขับแย่ๆ ทำไรไม่ได้เลยเหรอ แม้แต่จะตักเตือน ผมไม่เข้าใจ ผมอยากให้ประเทศนี้เปลี่ยนแปลงในทางที่ดีกว่านี้นะครับ ทุกวันนี้รถเล็กโดยเฉพาะ  มอเตอร์ไซด์จักรยานไม่มีที่ยืนในสังคม ไม่มีพื้นที่บนถนนแล้วนะครับ รถบรรทุกรถทัวร์ขับกันไม่สนใจ เฉี่ยวล้มถอยกลับมาเหยียบซ้ำให้ตายแล้วหนีเยอะแยะ น่ากลัวจริงๆ ตำรวจก็ไม่ทำอะไร เฮ้อ  ขอบคุณทุกคนที่อ่านจนจบและถ้าจะแชร์ข้อความนี้ไปให้มากที่สุด เพื่อให้เป็นบทเรียนของคนที่ละเลยการปฏิบัติหน้าที่ผมจะขอบคุณทุกคนมากๆ เพราะผมไม่ค่อยเชื่อในกฏหมายมากเท่ากฏหมู่ครับ นี่คือที่พึ่งที่ผมคิดได้