[CR] Lost in Sangkhla Buri | กรุงเทพ สังขละ พม่า | 11-13 Sep 2015 | Day 2 'วันเดียวเที่ยวไทย-พม่า'

Lost in Sangkhla Buri | กรุงเทพ สังขละ พม่า | 11-13 Sep 2015


นี่คือบันทึกการเดิน(ระหว่าง)ทาง ของเด็กมหาลัย 3 คน ที่อยากเที่ยวหลังสอบ
มีแผนหลวมๆ อ่านรีวิวผ่านๆ ไม่ได้เตรียมตัวอย่างที่ควรทำ แต่ยืนยันว่าเป็นความทรงจำที่ดีมาก
นั่งรถไฟฟรี | ตกรถเมล์ | เมารถตู้ | นอนโฮมสเตย์ | โบกรถ | ฝากล้องตกสะพาน |  ซื้อทัวร์ | เที่ยวพม่า เดิน เดิน เดิน | เกือบตกเรือ | ฝนตกหนัก | ลื้นล้ม | คนมอญใจดี | และอีกมากมาย


ติดตามเถอะ ตั้งใจเขียน





เริ่มต้นเช้าวันที่ 2 ด้วยการตื่นเช้ากว่าการตื่นไปเรียนที่มหาลัย และตื่นก่อนเจ้าของบ้าน
    คนแถวนี้ไม่ได้ตื่นกันตั้งแต่เช้ามืดเหมือนที่ๆเราเคยไป (คือที่ตื่นมาตอน 6 โมงเช้า เงียบมาก) อากาศรอบๆบ้านก็เย็นๆชื้นๆ (เมื่อคืนฝนตก) ถือว่าดีและสดชื่นมากๆ






   เช้านี้เรามีขนมหน้าตาคล้ายๆข้าวต้มมัดไส้กล้วย โรยหน้าด้วยมะพร้าวขูดและน้ำตาลทราย อร่อยดี กินคู่กับกาแฟและโอวันตินเพลินๆ


  

  แล้วเราก็เห็นเจ้าบ้านเป็นพุดเดิ้ลที่คิดว่าเมื่อก่อนขนน่าจะสีขาว เดินมาด้อมๆมองๆพอเดินเข้าไปเล่นด้วยก็กลายเป็นหมาเฟรนลี่ดีดีอกดีใจเกินเหตุ
  




โฮมสเตย์บ้านวิกานดา เขาจะมีบริการเตรียมชุดทำบุญตักบาตรตอนเช้า และมีชุดมอญให้เช่า มาถึงที่เราก็ต้องทำตัวให้กลมกลืนกับสภาพแวดล้อม จัดการเช่าผ้านุ่งสีสวยงามคนละผืนพร้อมบริการนุ่งให้เสร็จสรรพ ส่วนเราเตรียมพร้อมชุดมาจากบ้าน ได้ชุดชาวเขาที่ฝากน้องซื้อจากเชียงใหม่ พออกลมกลืนไปกับเพื่อนๆ




หลังจากที่เมื่อวานลองคุยกับยายและพี่เจ้าของบ้าน ว่าเราจะไปไหนกันได้บ้าง เราก็ได้แพลนของวันที่ 2 ดังนี้
- สะพานมอญ
- เดินตลาดฝั่งพม่า
- นั่งเรือเที่ยววัดจมน้ำ
- หมูจุ่มพม่าที่ตลาดโต้รุ่ง

  เมื่อเพื่อนๆพร้อมเพรียงกันแล้ว ทั้งสภาพร่างการและเครื่องแต่งกายก็ออกเดินทางสู่จุดหมายแรก
‘สะพานมอญ’ สะพานไม้ที่ยายที่สุดในประเทศไทย จากที่พักฝั่งมอญของเราเดินไปสะพานมอญไม่ไกลมาก ประมาญ 500 เมตร ทางเป็นเนินลง เดินชิวๆ เดินไปถ่ายรูปไป ดูวิถีชีวิตชาวมอญชิวๆ (รู้สึกดี๊ดี) เข้าร้านโน้น ออกร้านนี้ แถวๆนี้จะมีทั้งร้านค้าที่ขายของท้องถิ่นปกติ และร้านค้าที่ขายของฝากนักท่องเที่ยว มีทั้งเสื้อผ้า เครื่องเงิน และของฝาก (แต่ไม่ได้เงินพวกเราสักบาท) บรรยากาศโดยรวม ก็มีแต่นักท่องเที่ยวเดินสวนกันเอง แต่ด้วยความที่เราไปวันธรรมดา ผู้คนก็เลยดูบางตา มีเด็กๆมอญมาเสนอนำเที่ยว ขายของที่ระลึก ดอกไม้ (ก็ยังคงไม่ได้เงินพวกเราอีกเช่นเดิม) หรือเสียงเชิญชวนซื้อทัวร์นั่งเรือชมวัดใต้น้ำ
















ถ่ายรูปกันอย่างเมามันส์จนฝากล้องหลุดมือบนสะพานแล้วก็ค่อยๆไถลตกสะพานไปนอนอยู่ที่พื้นริมน้ำ
ผู้หญิงสามคนจะทำอะไรได้นอกจากร้องเสียงดังและมองฝากล้องไถลตกสะพาน จนเด็กๆแถวนั้นถามว่าเป็นอะไร แล้วอาสาจะลงไปเก็บให้ เราก็เกรงใจ เลยวิ่งลงไปเก็บเอง ให้เพื่อนยืนอยู่บนสะพาน(จะได้รู้ว่าต้องเข้าไปเก็บตรงไหน) เรากับเพื่อนเลยแยกกันเดิน เราเดินย้อนลงมาเดินที่สะพานแพแทน จะได้ไม่ต้องย้อนไปย้อนมา (มิชชั่นแรกก็ไม่ผ่านละ อดเดินสะพานมอญ) เดินลงมาก็แวะถ่ายรูปไปอีก แต่ก็รีบเดิน เดี๋ยวฝากล้องหาย เดินไปถึงที่คาดว่าจะเป็นจุดเกิดเหตุ ก็มีน้องเก็บฝากล้องอยู่ โอ้ยย น่ารัก เราขอบคุณเสียงหวานจ๋อย(พยายามแล้วนะ) น้องก็บอกไม่เป็นไรครับๆ (รู้สึกรักเด็ก 5 วิ)
การเดินบนสะพานไม้หรือสะพานแพ มีความเสี่ยงว่าจะล้มอยู่ตลอดเวลา ตอนเดินบนสะพานแพ พื้นก็ยวบเป็นระยะๆ (รีบเดินรีบถ่าย)











      รีบเดินมาก เดินมาถึงก่อนเพื่อนเลย



  ก่อนไปพม่า เราต้องหาอะไรกินก่อน เราไม่สามารถไว้ใจขนาดกล้าฝากท้องไว้ที่พม่า (เดี๋ยวเกิดไม่มีร้านข้าวนี่ตายเลยนะ) เดินมาถึงฝั่งไทย ทุกอย่างที่ฝั่งไทยดูไม่เหมือนฝั่งมอญ
ทุกอย่างดูสร้างขึ้นมาใหม่ทั้งหมด ทั้งร้านอาหาร และที่พักที่เป็นตึกหลายชั้น (วิวคงสวยน่าดู มองลงมาเป็นสะพานไม้และบ้านฝั่งมอญ) เรากลับชอบฝั่งมอญมากกว่า








เช้านี้เราได้โจ๊ก ไม่ใส่ใข่ ไม่ใส่ผัก ไม่ใส่อะไรเลยนอกจาก ข้าว หมูสับ ซีอิ้ว ราคา 25  บาท




อิ่มแล้ว ไปตลาดพม่ากัน !



ภาพถ่ายทั้งหมด
GoPro HERO4 Silver
Fujifilm X-E2 + XF 35 mm F1.4
ปรับแต่ง
Lightroom
ชื่อสินค้า:   สะพานมอญ
คะแนน:     
**CR - Consumer Review : ผู้เขียนรีวิวนี้เป็นผู้ซื้อสินค้าหรือเสียค่าบริการเอง ไม่มีผู้สนับสนุนให้สินค้าหรือบริการฟรี และผู้เขียนรีวิวไม่ได้รับสิ่งตอบแทนในการเขียนรีวิว
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
อ่านกระทู้อื่นที่พูดคุยเกี่ยวกับ  ภาพถ่าย บันทึกนักเดินทาง เที่ยวไทย สังขละบุรี
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่