วันนี้ได้ไปติดต่อหน่วยงานราชการแห่งหนึ่ง (ไม่ขอเอ่ยพาดพิง เดี่ยวโดนฟ้อง)
แบบว่าพี่ๆ เขาทำงานแบบมีความสุขกันมาก ดูเป็นกันเองดี ไม่ค่อยเครียด
ผมไปติดต่อเวลา 10.00 น. พี่ที่รับเรื่องติดต่อพูดจาดีมาก อายุน่าจะ 30 ต้นๆ
คือแบบ เราถามอะไร พี่เค้าก็ตอบ ก็อธิบายละเอียด พูดจาด้วยน้ำเสียงชวนฟัง
ไม่เหมือนบางที่ แบบแทบจะคลานเข่าเข้าไปถาม

เรานั่งคุยธุระกับข้าราชการท่านนั้นประมาณครึ่งชั่วโมง ส่วนข้าราชการท่านอื่นๆ
ในห้อง บางท่านยังนั่งเขี่ยมือถือ ยังไม่มีการเปิดคอมเพื่อเริ่มทำงานใดๆ เลย
บางท่านนั่งคุยกัน (อาจจะเรื่องงานก็ได้ 55) เวลา 10:30 น. เริ่มมีคนเปิดออเดอร์
สั่งอาหารเที่ยง และกาแฟ พูดคุยกันเสียงดังมาก จนข้าราชท่านที่คุยกับเราบอก
ให้เบาๆกันหน่อย จึงเงียบไป

เอาล่ะ 10.30 น. เริ่มมีคนเปิดคอมแล้ว เอิ่ม..เล่นเฟสบุ๊ค ดูยูทูป
อ่าวๆๆๆ บอสเดินเข้ามาแล้ว (ที่รู้เพราะ บอสนั่งหลังสุดเป็นโต๊ะใหญ่) บอสมาถึง
ดูแฟ้ม เซนต์เอกสาร แต่หมอนั่นก็ยังคงดูยูทูป บอสก็ไม่ว่าอะไร บอสใจดีมากกกก

ติดต่อราชการเสร็จ เที่ยง 15 นาที เรารีบขอโทษขอโพย พี่ข้าราชการที่เลยเวลา
พักของเขา เขาบอกไม่ต้องซีเรียส เขาจะพัก จะเริ่มงานตอนไหนก็ได้ โอ้วววววว
แต่เรานี่รีบกลับมารูดบัตรเข้าทำงานตอนบ่าย เพราะลาแค่ครึ่งวัน

เราเข้าใจนะว่าข้าราชกานบางที่ก็ทำงานหนัก บางที่ก็งานสบาย ส่วนงานเอกชน
มีแค่งานหนัก กับงานหนักมากกกกกก

แต่ทำไงได้ต้นทุนชีวิตเรามันต่ำ เรียนจบก็ต้องรีบหางานทำ พ่อแม่ไม่มีเงินให้
เรียนต่อปริญญาโท ไม่มีเงินให้ใช้ช่วงรอสอบข้าราชการ อีกทั้งต้องส่งน้องเรียน
มหาวิทยาลัยอีก และก็ต้องส่งเงินกลับบ้านให้พ่อแม่ใช้อีก จึงตัดสินใจทำงาน
เอกชนไปเลย ตอนนั้น (เมื่อประมาณ 7-8 ปีที่แล้ว)ข้าราชการเงินเดือน 8.000 เอง
ส่วนเราทำเอกชนได้ 20,000 แล้ว ตอนนี้ข้าราชการเป็น 15,000 เราก็ได้มากกว่า
2 เท่า แต่เมื่อเทียบกันในระยะยาว ข้าราชการสบายและมั่นคงกว่ามาก
จะกลับไปเริ่มรับราชการก็ไม่ทันแล้ว ภาระผ่อนรถเดือนละหมื่นกว่าๆ เงินเดือน
ข้าราชการไม่พอแน่


แค่อิจฉาและอยากระบาย