สวัสดีคะเริ่มเลยนะคะ ขอระบายเลยละกัน
เราอยู่ที่เกาะๆนึงทางภาคใต้ เราย้ายที่อยู่ก็หลายที่ด้วยเหตุผลต่างๆ จนมาลงตัวที่พักนี้ ที่ที่เราพักเป็นโรงแรมขนาดสองดาว
เราพักที่ชั้นสี่โรงแรมนี้
ขาดพนักงานรีเซฟชั่นกะกลางวัน แล้วเรากำลังว่างงานพอดี พี่ผู้จัดการเค้าชวนเราก็เลยตกลงทำ พนักงานทั้งหมดมีสามคนคือ เราทำกะกลางวัน
พี่ผู้หญิงกะกลางคืนเราขอเรียกเค้าว่าเอนะ พี่เออายุประมาณ 45 หน้าตาบึ้งตึง แล้วก็พี่ผู้ชาย ผจก.อายุไล่เรี่ยกับเรา งานก็ไม่มีอะไรมาก เช็คอิน เช็คเอาท์ เอกสารทัวร์ ติดต่อเอเจ่น เราเรียนรู้เร็วเพราะเราเคยทำโรงแรมหลายที่มาก่อนประกอบกับพอ ผจก. เห็นเราเป็นงานแล้วบวกกับความขี้เกียจอยู่แล้ว
หลังๆเลยดยนงานให้เราทำแทบทั้งหมด อันนี้ไม่เป็นไร เราถือว่ายิ่งทำงานยิ่งรู้มาก แต่ทีนี้ตัวปัญหามันอยู่ที่พี่เอ พี่เอเข้ากลางคืนสี่ทุ่มถึงแปดโมงเช้า
พี่เอทำงานก่อนเราประมาณสองเดือน พี่เอไม่รู้อะไรเลยแม้กระทั่งตารางเที่ยวเรือไปต่างเกาะ เวลาลูกค้ามาซื้อตั๋วก็บอกผิด บางครั้งเรากำลังจะนอน
ดึกๆดื่นๆก็โทรขึ้นไปถามงาน แล้วพอแกทำอะไรผิดแกก้อไม่เคยยอมรับ ชอบใช้เสียงกลบเกลื่อน จนเรากับ ผจก. เอือม จนตอนนี้ไม่มีใครอยากพูดกับแกแล้ว ยิ่งหลังๆแกยิ่งอาการหนัก บ่นทุกอย่างให้กับทุกคน ไม่เว้นแม้แต่เจ้าของโรงแรมแกก้อบ่นว่าจะมาทำไมกันนักหนารำคาญ! แล้วล่าสุดเมื่อเช้าเราเดินลงมาจากห้องมาทำงาน เราเห็นแกยืนจ้องหน้าทีวีอยู่ เราเลยถามออกไปว่า "พี่เอดูข่าวอะไรตั้งใจเชียว" แต่แกกลับตะคอกมาว่า "เออ ก็คนชอบข่าวก้ต้องตั้งใจดูข่าวสิ ที่คนชอบละครยังจ้องดูละครเลย" เราแบบเหวอเลยเราถามไปกะว่าจะทำแบบทั่วๆไป ไม่ได้จะไปเ*ือก เรื่องของแก แล้วหลังจากนั้นแกก็
เดินกลับเข้ามาที่เคาท์เตอร์คุยกับเราเรื่องแฟนเรื่องหมาของแก เหมือนไม่มีไรเกิดขึ้น เรานั่งฟังเฉยๆ ไม่ตอบรับหรือยินดียินร้ายอะไรทั้งนั้น แล้วเมื่อก่อน
ตอนที่แกไม่รู้อะไรเกี่ยวกับงานเราก็บอกก็สอนนะ พอเราบอกไปแกทำผิดแล้วไม่ยอมรับผิดไม่เคยขอโทษ มีหนำซ้ำยังมาเสียงดังกลบเกลื่อนความผิดอีก
มีอยู่ครั้งนึงเรานอนอยู่ประมาณเจ็ดโมงเช้า โทรขึ้นไปปลุกเราให้ลงมาช่วยสอนรูดบัตรเครติดหน่อยเพราะแกทำไม่เป็น เราลงมาถึงเราก็ทำๆๆ ให้ดูแต่มีปัญหากว่านั้นคือพี่เอไม่ได้บอกลูกค้าว่าชาร์ตเพิ่ม 3 % จากราคาค่าห้อง ทีนี้เราต้องมานั่งแก้อีก พอเราเคลียแขกเสร็จเราจะขั้นไปอาบน้ำเราก็ยังไม่ได้ยินคำขอโทษหรือขอบคุณเลยสักนิดเฮ้อ
ปล.นี่แค่เศษส่วนน้อยนะคะที่เล่ามา ขอโทษที่ทำให้เสียเวลาอ่านขอบคุณคะ
ปล.2 ที่เราทนทำที่นี่คือลางานง่ายกฎไม่เยอะเพราะว่าตอนนี้เรากำลังยุ่งๆเรื่องเอกสารที่กำลังจะตามแฟนเราไปอยู่ต่างประเทศคะ ก็เลยทนๆเอา
เหนื่อยใจกับเพื่อนร่วมงาน
เราอยู่ที่เกาะๆนึงทางภาคใต้ เราย้ายที่อยู่ก็หลายที่ด้วยเหตุผลต่างๆ จนมาลงตัวที่พักนี้ ที่ที่เราพักเป็นโรงแรมขนาดสองดาว
เราพักที่ชั้นสี่โรงแรมนี้
ขาดพนักงานรีเซฟชั่นกะกลางวัน แล้วเรากำลังว่างงานพอดี พี่ผู้จัดการเค้าชวนเราก็เลยตกลงทำ พนักงานทั้งหมดมีสามคนคือ เราทำกะกลางวัน
พี่ผู้หญิงกะกลางคืนเราขอเรียกเค้าว่าเอนะ พี่เออายุประมาณ 45 หน้าตาบึ้งตึง แล้วก็พี่ผู้ชาย ผจก.อายุไล่เรี่ยกับเรา งานก็ไม่มีอะไรมาก เช็คอิน เช็คเอาท์ เอกสารทัวร์ ติดต่อเอเจ่น เราเรียนรู้เร็วเพราะเราเคยทำโรงแรมหลายที่มาก่อนประกอบกับพอ ผจก. เห็นเราเป็นงานแล้วบวกกับความขี้เกียจอยู่แล้ว
หลังๆเลยดยนงานให้เราทำแทบทั้งหมด อันนี้ไม่เป็นไร เราถือว่ายิ่งทำงานยิ่งรู้มาก แต่ทีนี้ตัวปัญหามันอยู่ที่พี่เอ พี่เอเข้ากลางคืนสี่ทุ่มถึงแปดโมงเช้า
พี่เอทำงานก่อนเราประมาณสองเดือน พี่เอไม่รู้อะไรเลยแม้กระทั่งตารางเที่ยวเรือไปต่างเกาะ เวลาลูกค้ามาซื้อตั๋วก็บอกผิด บางครั้งเรากำลังจะนอน
ดึกๆดื่นๆก็โทรขึ้นไปถามงาน แล้วพอแกทำอะไรผิดแกก้อไม่เคยยอมรับ ชอบใช้เสียงกลบเกลื่อน จนเรากับ ผจก. เอือม จนตอนนี้ไม่มีใครอยากพูดกับแกแล้ว ยิ่งหลังๆแกยิ่งอาการหนัก บ่นทุกอย่างให้กับทุกคน ไม่เว้นแม้แต่เจ้าของโรงแรมแกก้อบ่นว่าจะมาทำไมกันนักหนารำคาญ! แล้วล่าสุดเมื่อเช้าเราเดินลงมาจากห้องมาทำงาน เราเห็นแกยืนจ้องหน้าทีวีอยู่ เราเลยถามออกไปว่า "พี่เอดูข่าวอะไรตั้งใจเชียว" แต่แกกลับตะคอกมาว่า "เออ ก็คนชอบข่าวก้ต้องตั้งใจดูข่าวสิ ที่คนชอบละครยังจ้องดูละครเลย" เราแบบเหวอเลยเราถามไปกะว่าจะทำแบบทั่วๆไป ไม่ได้จะไปเ*ือก เรื่องของแก แล้วหลังจากนั้นแกก็
เดินกลับเข้ามาที่เคาท์เตอร์คุยกับเราเรื่องแฟนเรื่องหมาของแก เหมือนไม่มีไรเกิดขึ้น เรานั่งฟังเฉยๆ ไม่ตอบรับหรือยินดียินร้ายอะไรทั้งนั้น แล้วเมื่อก่อน
ตอนที่แกไม่รู้อะไรเกี่ยวกับงานเราก็บอกก็สอนนะ พอเราบอกไปแกทำผิดแล้วไม่ยอมรับผิดไม่เคยขอโทษ มีหนำซ้ำยังมาเสียงดังกลบเกลื่อนความผิดอีก
มีอยู่ครั้งนึงเรานอนอยู่ประมาณเจ็ดโมงเช้า โทรขึ้นไปปลุกเราให้ลงมาช่วยสอนรูดบัตรเครติดหน่อยเพราะแกทำไม่เป็น เราลงมาถึงเราก็ทำๆๆ ให้ดูแต่มีปัญหากว่านั้นคือพี่เอไม่ได้บอกลูกค้าว่าชาร์ตเพิ่ม 3 % จากราคาค่าห้อง ทีนี้เราต้องมานั่งแก้อีก พอเราเคลียแขกเสร็จเราจะขั้นไปอาบน้ำเราก็ยังไม่ได้ยินคำขอโทษหรือขอบคุณเลยสักนิดเฮ้อ
ปล.นี่แค่เศษส่วนน้อยนะคะที่เล่ามา ขอโทษที่ทำให้เสียเวลาอ่านขอบคุณคะ
ปล.2 ที่เราทนทำที่นี่คือลางานง่ายกฎไม่เยอะเพราะว่าตอนนี้เรากำลังยุ่งๆเรื่องเอกสารที่กำลังจะตามแฟนเราไปอยู่ต่างประเทศคะ ก็เลยทนๆเอา