ขอเกริ่นก่อนน่ะคับว่า ผมอยู่ปี1 (เด็กIT) แฟนผมปี2(เด็กพยาบาล) เรียนคนล่ะจังหวัด อายุเท่ากัน แต่ที่เรียนต่างชั้นปีเพราะอะไร ไปอ่านคับผม
เริ่มเลยน่ะคับ ขอพูดตั้งแต่เริ่มคบกันตั้งแต่เปนประเด็น เลยน่ะคับ
ผมอยู่ม.5เทอม2 เปนเด็กที่ติดเล่น ติด(โดดเรียนไปเล่น)เกม เด็กบ้ากิจกรรม เรียกได้ว่าเรียนไม่มา กีฬาไม่ขาดเลยคับ ขึ้นชื่อว่าติดท็อป3 ติด0มากสุดใน รร.
ผมเลยจีบคนนี้ ซึ่ง! เปนเด็กดี คนดี นิสัยดี เรียนดี กลับบ้านเร็ว ไม่เถลไถล แทบจะไม่ออกบ้านตอนกลางคืน และไม่ชอบออกไปไหนด้วย ติดบ้านมาก
พอคบกัน เค้าเลยบอกให้ผมปรับตัวเถอะ ตั้งใจเรียน แก้0ให้หมด แล้วไปเรียนมหาลัยด้วยกัน ผมเลยตั้งใจ แต่ไม่มาก ตามประสาเด็กผู้ชาย
เล่นๆ หยอกๆ ไป จนมารู้ตัวอีกทีก้อจบม.6แล้ว... แต่มีแค่แฟนผม กับเพื่อนๆที่จบน่ะคับ ผมไม่จบ ผมต้องใช้เวรกรรมต่อที่ รร.
เลยเปนสาเหตุที่ทำให้ผมช้ากว่าแฟน 1ปี
ตรงนี้จะขอพูดเกี่ยวกับช่วงที่แก้0 ก่อนน่ะคับ
คือความห่างของผม(ที่บ้าน) กับที่ๆแฟนผมเรียนอยู่ ก้อคนละจังหวัด ทำให้ความเหงาของผมเพิ่มขึ้นอย่างมาก เนื่องจากเพื่อนๆก้อจบกันไปหมดแล้ว
วันๆได้แต่ติดต่อทางโทรศัพท์ แทบนับนาทีได้เลยคับว่าแต่ล่ะวันคุยกันที่นาที เพราะเวลาเทอน้อยมาก มันยุ่งอ่ะคับ คนเรียนพยาบาลน่าจะรู้
และช่วงที่ผมไม่ได้เรียน ใครๆต่างถามแฟนผม ไม่ว่าจะเปน พ่อ แม่ ของแฟน เพื่อนที่มหาลัย คนที่รู้จักแฟนผม ถามแฟนผมว่า
"ผมเนี่ย เรียนที่ไหน คณะไหน" ตอนที่แฟนผมมาพูดให้ฟัง ผมนี่ขอโทดแฟนไม่รู้กี่ครั้ง คืออายอ่ะคับ ผมได้ยิน ผมยังอายเลย แฟนผมก้ออาย
ผมก้อเลยตั้งใจจนมาเรียนมหาลัยได้
พอผมเรียนมหาลัย แฟนผมอยู่ปี2
เรื่องกลับไม่เปนอย่างที่คิด นึกว่าจะมีเวลาให้กันมากกว่านี้ ยิ่งแฟนผมอยู่ชั้นปีที่สูง เทอยิ่งยุ่ง และไม่มีเวลามากกว่าเก่า
แต่นั่นไม่ใช่ประเด็นคับ ประเด็นในกระทู้นี้คือ "ผมกลับไปเ*ี้ยอีกแล้วคับ"
ในที่นี้ไม่ได้หมายความว่าไม่เรียนเลย ก้อเรียน"บ้าง"น่ะคับ ตื่นก้อสาย คงติดนิสัยแม่ปลุก เลยติดไปเรียนสาย บางวันไม่ไปเลยคับ ขี้เกียจ
และพลาดตรงจุดที่ไม่รู้ระบบของมหาลัยเลย เพราะมันยุ่งยากมาก ไม่เหมือนมัธยม เลยกังวลเกี่ยวกับอนาคตตัวเองคับ
ผมเลยอยากจะถามทุกๆคนว่า...
ผมจะเลิกกับแฟนดีมั้ยคับ ผมเปนห่วงอนาคตของแฟนมากเลย เพราะแฟนผมอนาคตมั่นคง เรียนพยาบาล ทางบ้านก้อมีหน้ามีตา
แล้วผมก้อจะเลิกเรียน แล้วไปช่วยงานพ่อแม่ที่บ้าน
คือผมไม่รู้จะอธิบายสถานะของผมยังไงอ่ะคับ แต่คือ เรียนต่ออ่ะไหวน่ะคับ แต่คือพลาดตรงโดดเรียนบ่อยมาก
เพื่อนๆคิดว่ายังไงคับ
ส่วนตัวผมคิดว่าไม่อยากเลิกน่ะ เพราะ"รักกัน"มาก บอกเลยน่ะคับว่ารักกันมาก
แต่ผมเปนห่วงแฟนคับ แล้วยิ่งช่วงที่ใครๆก้อถามแฟนผม ถึงผม ผมยิ่งอายแทนแฟนเลยอ่ะคับ
ปล.ตอนนี้ผมปี1 เทอม1 คิดว่าจะให้ผ่านเทอม1ไปก่อนค่อยแก้ตัวดีไหมคับ??
ที่ถามนี่เพราะผมกลัวว่าจะผ่านเทอม1ไปไม่ได้นี่แหละคับ ยิ่งเปนนักเรียนกู้ยืม ต้องทำเกรดดีๆด้วย
ขอปรึกษาปัญหาความรักของเด็กมหาลัยหน่อยคับ
เริ่มเลยน่ะคับ ขอพูดตั้งแต่เริ่มคบกันตั้งแต่เปนประเด็น เลยน่ะคับ
ผมอยู่ม.5เทอม2 เปนเด็กที่ติดเล่น ติด(โดดเรียนไปเล่น)เกม เด็กบ้ากิจกรรม เรียกได้ว่าเรียนไม่มา กีฬาไม่ขาดเลยคับ ขึ้นชื่อว่าติดท็อป3 ติด0มากสุดใน รร.
ผมเลยจีบคนนี้ ซึ่ง! เปนเด็กดี คนดี นิสัยดี เรียนดี กลับบ้านเร็ว ไม่เถลไถล แทบจะไม่ออกบ้านตอนกลางคืน และไม่ชอบออกไปไหนด้วย ติดบ้านมาก
พอคบกัน เค้าเลยบอกให้ผมปรับตัวเถอะ ตั้งใจเรียน แก้0ให้หมด แล้วไปเรียนมหาลัยด้วยกัน ผมเลยตั้งใจ แต่ไม่มาก ตามประสาเด็กผู้ชาย
เล่นๆ หยอกๆ ไป จนมารู้ตัวอีกทีก้อจบม.6แล้ว... แต่มีแค่แฟนผม กับเพื่อนๆที่จบน่ะคับ ผมไม่จบ ผมต้องใช้เวรกรรมต่อที่ รร.
เลยเปนสาเหตุที่ทำให้ผมช้ากว่าแฟน 1ปี
ตรงนี้จะขอพูดเกี่ยวกับช่วงที่แก้0 ก่อนน่ะคับ
คือความห่างของผม(ที่บ้าน) กับที่ๆแฟนผมเรียนอยู่ ก้อคนละจังหวัด ทำให้ความเหงาของผมเพิ่มขึ้นอย่างมาก เนื่องจากเพื่อนๆก้อจบกันไปหมดแล้ว
วันๆได้แต่ติดต่อทางโทรศัพท์ แทบนับนาทีได้เลยคับว่าแต่ล่ะวันคุยกันที่นาที เพราะเวลาเทอน้อยมาก มันยุ่งอ่ะคับ คนเรียนพยาบาลน่าจะรู้
และช่วงที่ผมไม่ได้เรียน ใครๆต่างถามแฟนผม ไม่ว่าจะเปน พ่อ แม่ ของแฟน เพื่อนที่มหาลัย คนที่รู้จักแฟนผม ถามแฟนผมว่า
"ผมเนี่ย เรียนที่ไหน คณะไหน" ตอนที่แฟนผมมาพูดให้ฟัง ผมนี่ขอโทดแฟนไม่รู้กี่ครั้ง คืออายอ่ะคับ ผมได้ยิน ผมยังอายเลย แฟนผมก้ออาย
ผมก้อเลยตั้งใจจนมาเรียนมหาลัยได้
พอผมเรียนมหาลัย แฟนผมอยู่ปี2
เรื่องกลับไม่เปนอย่างที่คิด นึกว่าจะมีเวลาให้กันมากกว่านี้ ยิ่งแฟนผมอยู่ชั้นปีที่สูง เทอยิ่งยุ่ง และไม่มีเวลามากกว่าเก่า
แต่นั่นไม่ใช่ประเด็นคับ ประเด็นในกระทู้นี้คือ "ผมกลับไปเ*ี้ยอีกแล้วคับ"
ในที่นี้ไม่ได้หมายความว่าไม่เรียนเลย ก้อเรียน"บ้าง"น่ะคับ ตื่นก้อสาย คงติดนิสัยแม่ปลุก เลยติดไปเรียนสาย บางวันไม่ไปเลยคับ ขี้เกียจ
และพลาดตรงจุดที่ไม่รู้ระบบของมหาลัยเลย เพราะมันยุ่งยากมาก ไม่เหมือนมัธยม เลยกังวลเกี่ยวกับอนาคตตัวเองคับ
ผมเลยอยากจะถามทุกๆคนว่า...
ผมจะเลิกกับแฟนดีมั้ยคับ ผมเปนห่วงอนาคตของแฟนมากเลย เพราะแฟนผมอนาคตมั่นคง เรียนพยาบาล ทางบ้านก้อมีหน้ามีตา
แล้วผมก้อจะเลิกเรียน แล้วไปช่วยงานพ่อแม่ที่บ้าน
คือผมไม่รู้จะอธิบายสถานะของผมยังไงอ่ะคับ แต่คือ เรียนต่ออ่ะไหวน่ะคับ แต่คือพลาดตรงโดดเรียนบ่อยมาก
เพื่อนๆคิดว่ายังไงคับ
ส่วนตัวผมคิดว่าไม่อยากเลิกน่ะ เพราะ"รักกัน"มาก บอกเลยน่ะคับว่ารักกันมาก
แต่ผมเปนห่วงแฟนคับ แล้วยิ่งช่วงที่ใครๆก้อถามแฟนผม ถึงผม ผมยิ่งอายแทนแฟนเลยอ่ะคับ
ปล.ตอนนี้ผมปี1 เทอม1 คิดว่าจะให้ผ่านเทอม1ไปก่อนค่อยแก้ตัวดีไหมคับ??
ที่ถามนี่เพราะผมกลัวว่าจะผ่านเทอม1ไปไม่ได้นี่แหละคับ ยิ่งเปนนักเรียนกู้ยืม ต้องทำเกรดดีๆด้วย