ประเด็นเลยนะคะ ตามจีบอยู่ค่ะ เค้าเป็นผู้ชายที่ขี้เล่น ชอบแซว ชอบแกล้งคนอื่น รวมถึงเราด้วยนะคะในตอนแรกที่เพิ่งเจอกันและเรายังไม่ได้รู้สึกอะไร
แล้วจุดเปลี่ยนมันอยู่ที่ว่า เรากับเค้าไปเที่ยวด้วยกันมาค่ะ ก็เลยได้ใช้เวลาอยู่ด้วยกันค่ะ 3คืน4วัน NYC เป็นอะไรที่โรแมนติคนะคะ ฟิวประมานว่าเป็นเพื่อนกัน แต่เราไม่รู้สึกกับเค้าแค่เพื่อนค่ะ เราพยายามแสดงออกว่าชอบแต่ไม่ได้พูดอะไรออกไปนะคะ เพราะกลัวใจอยู่เหมือนกันค่ะ ช่วงเวลาที่ไปเที่ยวกันก็ดีค่ะ จนทุกอย่างกลับมาหลังจากไปเที่ยวกัน เค้าเปลี่ยนไปค่ะ จากในห้องที่เรียนกัน เราเรียนห้องเดียวกันค่ะ เจอกันทุกวัน เมื่อก่อนเค้าจะชอบแหย่ ชอบแกล้ง ชอบล้อสำเนียงการพูดอักฤษเรา หยอกๆเราตลอด แต่พอกลับมาเค้าตีตัวออกห่างจากเราเลยค่ะ ไม่เล่น ไม่นั่งใกล้ ไม่แม้กระทั่งคุยอะค่ะ กลายเป็นว่าเค้าเย็นชากับเราแค่คนเดียว คนเดียวจริงๆค่ะ เราก้พยายามชวนเค้าคุย ให้ขนมเค้า ทักแชท นู้นนี่ คือแชทก็นานมากกว่าจะตอบเราทีนึง จนเรารู้สึกท้อมากๆๆ หลายๆอาทิตย์เราพยายามแต่ก็ไม่มีอะไรดีขึ้น ก้เลยตัดใจเลยค่ะ ไม่คุย พยายามไม่มองหน้า ออกห่าง ไม่สน ถึงแม้ว่าจะแวบๆแอบมองบ้าง แต่ก้พยายามลดลงๆๆ จน2-3อาทิตย์เราไม่คุยกะเค้าเลยแม้แต่ทางไหนก้ตามค่ะ เลิกทุกอย่าง จู่เค้าก้ทักมาว่าพาไปกินข้างหน่อยเพราะ Dining Hall หอในปิดแล้ว เค้านอนตื่นมาค่ำพอดี คือตอนนั้นยอมรับว่างงมากกคืออะไร เราก็เลยบอกแค่ว่า ก็ไปหาไรกินแล้วกันแถวนั้นอะ นั่งรดบัสไปมอลใกล้ๆก็ได้ เค้าก้ตอบกลับมาว่าโอเครไปหากินเองก็ได้ ถัดมาอีกวัน เป็นเราเองที่พลาดค่ะ ปกติเรากับเค้าจะไปยิมกันเพื่อออกกำลังกายกันค่ะหลังเลิกเรียน เราก็เลยทักเค้าไปว่าวันนี้ได้ไปรึเปล่า นางบอกไม่แน่ใจเพราะนางอยากไปดูหนังมากกว่า แล้วก็เป็นเพราะความใจอ่อนของเราเองค่ะ ไปดูหนังกับเค้า แล้วเค้าก้บอกว่าช่วยเดินดูของ ช่วยเลือกกระเป๋าให้แม่เค้าหน่อย ก็เลยเดินช้อปปิ้งฆ่าเวลาไปก่อนดูหนังค่ะ แล้วอยู่ๆนางก็พูดขึ้นว่ามาเดี๋ยวดูหนังเสร็จแล้วไปหาร้านอาหารดีๆกินกันนะ เราก็เอ๊ะแปลกกกก แปลกกกมากกกก ปกติไม่ใช่แบบนี้ เราก็ทำตัวปกติค่ะ
แต่พอมาถึงช่วงเวลาดูหนัง เรายอมรับค่ะว่าเราก็เป็นผญ ที่พุ่งจู่โจมผช.พอตัว เราซบเค้าตอนดูหนังทั้งเรื่องเลยค่ะ เค้าก้ปกตินะคะ นิ่งๆเฉยๆ เราซบไม่ถนัดก็ยกแขนเค้าขยับปรับให้เข้ากับท่าที่เราจะซบ เค้าก็ทำตามไม่ขัดอะไรสักอย่าง คือนิ่งมากกก นิ่งมากๆ คือเรารู้สึกว่าเวลาอยู่ในห้องเรียนกับคนอื่นเค้าจะเย็นชาใส่เรามากค่ะไม่คุย ห่าง ไม่แม้แต่จะอยู่ใกล้ แต่เวลาเราไปไหนกันสองคนเค้าก็จะเป็นอีกแบบนึงที่ยังคงนิ่งๆอยู่แต่ก้ไม่เหมือนเดิมที่ทำกับเราตอนอยู่ในห้องเรียน ชวนคุย หยอกล้อ มุ้งมิ้งอะคะ แค่ตอนอยู่กันสองคนนะคะ ซึ้งเรางงกับพฤติกรรมเค้ามากค่ะ เราชอบเวลาอยู่ด้วยกันสองคนมากค่ะ แต่ก้หาเวลาไปไหนด้วยกันยากค่ะ ตารางเค้าแน่นตลอด เราจะไปไหนกับเค้าได้จิงๆคือเค้าว่างจริงๆ หรือเค้าอยากไปนั่นแหละค่ะ เราเหมือนเป็นตัวเลือกสุดท้ายของเค้าที่รอเค้าไม่มีเพื่อนแล้วค่อยชวนเราไปนุ้นนี่อะคะ อันนี้เราแค่เดานะค่ะ ไม่แน่ใจเหมือนกัน เพราะเท่าที่สังเกตุเค้าจะคบก้แต่เพื่อนผช ที่ไม่ค่อยสนิทกันเท่าไหร่เพราะทุกคนก้เพิ่งมารู้จักกันที่เมกา แล้วเทอมนี้ก็เป็นเทอมแรกด้วย คือเรางงว่าสรุปแล้วที่เย็นชาใส่เราคนเดียวนี่คือชอบไหม ถ้าไม่ชอบแล้วนี่ทำไมต้องชวนเราไปไหนมาไหนด้วย เพื่อนๆว่าไงคะ
งงมากกก ชอบเพื่อน ที่เย็นชาใส่เราค่ะ
แล้วจุดเปลี่ยนมันอยู่ที่ว่า เรากับเค้าไปเที่ยวด้วยกันมาค่ะ ก็เลยได้ใช้เวลาอยู่ด้วยกันค่ะ 3คืน4วัน NYC เป็นอะไรที่โรแมนติคนะคะ ฟิวประมานว่าเป็นเพื่อนกัน แต่เราไม่รู้สึกกับเค้าแค่เพื่อนค่ะ เราพยายามแสดงออกว่าชอบแต่ไม่ได้พูดอะไรออกไปนะคะ เพราะกลัวใจอยู่เหมือนกันค่ะ ช่วงเวลาที่ไปเที่ยวกันก็ดีค่ะ จนทุกอย่างกลับมาหลังจากไปเที่ยวกัน เค้าเปลี่ยนไปค่ะ จากในห้องที่เรียนกัน เราเรียนห้องเดียวกันค่ะ เจอกันทุกวัน เมื่อก่อนเค้าจะชอบแหย่ ชอบแกล้ง ชอบล้อสำเนียงการพูดอักฤษเรา หยอกๆเราตลอด แต่พอกลับมาเค้าตีตัวออกห่างจากเราเลยค่ะ ไม่เล่น ไม่นั่งใกล้ ไม่แม้กระทั่งคุยอะค่ะ กลายเป็นว่าเค้าเย็นชากับเราแค่คนเดียว คนเดียวจริงๆค่ะ เราก้พยายามชวนเค้าคุย ให้ขนมเค้า ทักแชท นู้นนี่ คือแชทก็นานมากกว่าจะตอบเราทีนึง จนเรารู้สึกท้อมากๆๆ หลายๆอาทิตย์เราพยายามแต่ก็ไม่มีอะไรดีขึ้น ก้เลยตัดใจเลยค่ะ ไม่คุย พยายามไม่มองหน้า ออกห่าง ไม่สน ถึงแม้ว่าจะแวบๆแอบมองบ้าง แต่ก้พยายามลดลงๆๆ จน2-3อาทิตย์เราไม่คุยกะเค้าเลยแม้แต่ทางไหนก้ตามค่ะ เลิกทุกอย่าง จู่เค้าก้ทักมาว่าพาไปกินข้างหน่อยเพราะ Dining Hall หอในปิดแล้ว เค้านอนตื่นมาค่ำพอดี คือตอนนั้นยอมรับว่างงมากกคืออะไร เราก็เลยบอกแค่ว่า ก็ไปหาไรกินแล้วกันแถวนั้นอะ นั่งรดบัสไปมอลใกล้ๆก็ได้ เค้าก้ตอบกลับมาว่าโอเครไปหากินเองก็ได้ ถัดมาอีกวัน เป็นเราเองที่พลาดค่ะ ปกติเรากับเค้าจะไปยิมกันเพื่อออกกำลังกายกันค่ะหลังเลิกเรียน เราก็เลยทักเค้าไปว่าวันนี้ได้ไปรึเปล่า นางบอกไม่แน่ใจเพราะนางอยากไปดูหนังมากกว่า แล้วก็เป็นเพราะความใจอ่อนของเราเองค่ะ ไปดูหนังกับเค้า แล้วเค้าก้บอกว่าช่วยเดินดูของ ช่วยเลือกกระเป๋าให้แม่เค้าหน่อย ก็เลยเดินช้อปปิ้งฆ่าเวลาไปก่อนดูหนังค่ะ แล้วอยู่ๆนางก็พูดขึ้นว่ามาเดี๋ยวดูหนังเสร็จแล้วไปหาร้านอาหารดีๆกินกันนะ เราก็เอ๊ะแปลกกกก แปลกกกมากกกก ปกติไม่ใช่แบบนี้ เราก็ทำตัวปกติค่ะ
แต่พอมาถึงช่วงเวลาดูหนัง เรายอมรับค่ะว่าเราก็เป็นผญ ที่พุ่งจู่โจมผช.พอตัว เราซบเค้าตอนดูหนังทั้งเรื่องเลยค่ะ เค้าก้ปกตินะคะ นิ่งๆเฉยๆ เราซบไม่ถนัดก็ยกแขนเค้าขยับปรับให้เข้ากับท่าที่เราจะซบ เค้าก็ทำตามไม่ขัดอะไรสักอย่าง คือนิ่งมากกก นิ่งมากๆ คือเรารู้สึกว่าเวลาอยู่ในห้องเรียนกับคนอื่นเค้าจะเย็นชาใส่เรามากค่ะไม่คุย ห่าง ไม่แม้แต่จะอยู่ใกล้ แต่เวลาเราไปไหนกันสองคนเค้าก็จะเป็นอีกแบบนึงที่ยังคงนิ่งๆอยู่แต่ก้ไม่เหมือนเดิมที่ทำกับเราตอนอยู่ในห้องเรียน ชวนคุย หยอกล้อ มุ้งมิ้งอะคะ แค่ตอนอยู่กันสองคนนะคะ ซึ้งเรางงกับพฤติกรรมเค้ามากค่ะ เราชอบเวลาอยู่ด้วยกันสองคนมากค่ะ แต่ก้หาเวลาไปไหนด้วยกันยากค่ะ ตารางเค้าแน่นตลอด เราจะไปไหนกับเค้าได้จิงๆคือเค้าว่างจริงๆ หรือเค้าอยากไปนั่นแหละค่ะ เราเหมือนเป็นตัวเลือกสุดท้ายของเค้าที่รอเค้าไม่มีเพื่อนแล้วค่อยชวนเราไปนุ้นนี่อะคะ อันนี้เราแค่เดานะค่ะ ไม่แน่ใจเหมือนกัน เพราะเท่าที่สังเกตุเค้าจะคบก้แต่เพื่อนผช ที่ไม่ค่อยสนิทกันเท่าไหร่เพราะทุกคนก้เพิ่งมารู้จักกันที่เมกา แล้วเทอมนี้ก็เป็นเทอมแรกด้วย คือเรางงว่าสรุปแล้วที่เย็นชาใส่เราคนเดียวนี่คือชอบไหม ถ้าไม่ชอบแล้วนี่ทำไมต้องชวนเราไปไหนมาไหนด้วย เพื่อนๆว่าไงคะ