คือเรามีเพื่อนคนนึงค่ะ อยู่ด้วยกันตั้งแต่สองขวบ เป็นผู้หญิงนะคะ นาสมมุติ บี คือบีอ่ะเป็นคนที่เราขาดไม่ได้เลย ตอนแรกไม่ได้สนิทกับบีมาก แต่ มีเพื่อนคนหนึ่ง ชื่อ เอ็น มาแกล้งเราสารพัดเลยค่ะ เราก็ทน ทนไปเรื่อยๆ จนหมดความอดทน เราก็เลยไปคบกับเอ็ม คบไปไม่นาน ก็มีเพื่อนใหม่ แล้วก็ทิ้งเราเลยไปพูดกับมันตรงๆว่า "โอเคกูไปก็ได้ ในเมื่อกูอยู่ก็เหมือนไม่มีตัวตน" มันก็เลิกยุ่งกับเราตั้งแต่นั้นมา เราก็เลยกลับไปคบกลุ่มบี กลุ่มบีก็เพื่อนๆที่คบกันมานานมากค่ะ แต่บีนานสุด ก็คบกันมาก็โอเคนะคะ พอเราจะไปต่อโรงเรียนอื่น เราก็สอบที่เดียวกับบี เลือกสายเดียวกัน แล้วสุดท้ายก็เข้ามาได้อย่างราบรื่นค่ะ แต่เอ็มที่ทิ้งเรา มันมาอ้อนวอนเราขอโทษนู่นนี่นั่นว่า ไม่มีเพื่อน ขออยู่ด้วย เราก็เลยปรึกษากับกลุ่มบีว่า เอาเอ็มเข้ามาดีมั้ย เราก็สงสารนะ แต่ไม่รู้ว่าพวกบีจะคิดยังไง พอได้คำตอบ เรารู้เลยว่าบีรักเรามาก บีบอกเราว่า "มันเคยทิ้งนะ แล้วมันจะมาขออยู่ด้วย กูไม่ให้หรอก เชื่อดิ เดี๋ยวมันก็มีเพื่อนใหม่" เราก็เลยตอบไปว่า "เออก็จริงแต่กูก็สงสารมันนะ" แล้วพอเปิดเทอม เรื่องทุกอย่างเข้าที่หมด รู้นิสัยทุกคนหมด สุดท้าย เอ็มก็ไปคบกับเพื่อนใหม่ เป็นพวกแบบไฮโซอ่ะ แล้วบีก็ไปคบกับเพื่อนใฟม่เราก็โอเค คงต้องแยกทางกันแล้ว ก็ร้องไห้นะตอนนั้น เราก็ไปคบเพื่อนไปทั่วอ่ะ คือเราว่าเราเข้ากับบีมากที่สุด เราว่าบีโอเคมาก เราก็อยู่คนเดียวสัก2เดือน แล้วกลุ่มลีก็แตกแยกทางกันไป พีกับพีพีก็นิสัยดี สองคนนี้สนิทกันดีนิสัยก็ดี บ้านรวยนะแต่ทำตัวไม่อวดรวยอ่ะ คือดี แล้วเจ เพื่อนใหม่บ้านก้มีฐานะ แต่เชาไม่อวดรวยไง แล้วก็วาย นิสัยดีมาก ตัวจริงวายแบบ เช้าได้กับทุกคน ตอนนั้นคบกับพี พีพี บี เจ วายรู้สึกมีความสุขมากเวลาอยู่กับพวกนี้ เวลามำการบ้านไม่ทัน ก้ลอกกันเป็นปกติกอ่ะนะ 555555 แล้วก็แย่งขนมกันกิน จริงๆแล้วเรื่องมีมากกว่านี้แต่วันนี้คงพิมพ์ไม่หมดขอมาต่อวันอื่นนะคะ
เสียน้ำตา และ มีความสุข เพราะเพื่อน