รีวิว | Tag | ขาขาว ๆ และคาวเลือด


(เปิดเผยเนื้อหาเท่า promotional material)


ฟรู้ววววววววว...ฟรึ่บ!


เสียงลมมฤตยูลู่พัดเข้าตัดรถบัสนักเรียนขาดเป็นสองท่อน มิซุโกะ (Reina Triendl) รอดฉิวเฉียดเพราะก้มเก็บปากกา เงยหน้ามาเห็นท่อนบนของเพื่อนร่วมชั้นอันตรธานไปทั้งคันรถ เลือดสาดไปบนถนนและใบหน้า เธอวิ่งหนีตายอย่างเสียจริตแต่เหตุการณ์กลับพลิกตาลปัตรเมื่อพบว่าทุกคนที่ตายไปต่อหน้ายังลั้ลลาในโรงเรียนที่กำลังจะเริ่มคลาสในวันใหม่

...นี่มันเกิดเรื่องบ้าอะไรกันวะเนี่ย?


หนังบางเรื่องมองผิวเผินอาจดูกาก ไร้รสนิยม ล่มจมในการเล่าเรื่องแต่ถ้ามองทะลุเปลือกอาจมีอะไรให้คิดตามอีกเยอะ Tag คือความบ้าคลั่งที่แฝงมุมมองต่อบทบาทและการต่อสู้ของผู้หญิงในสังคมญี่ปุ่นที่ผู้ชายเห็นพวกเธอเป็นเพียงของเล่น ผ่านเหตุการณ์สยองขวัญนรกแตก ที่ทั้งแอบฮาและขนหัวลุกในเวลาเดียวกัน มันส์จริ๊ง

มิซุโกะยังหนีหัวซุกหัวซุนต่อเนื่อง เรื่องซับซ้อนเข้าไปอีกเมื่อเธอกลายเป็นว่าที่เจ้าสาวในชุดขาวรอเข้าพิธีวิวาห์กับเจ้าบ่าวหน้าหมู (!) แล้วจู่ ๆ นางก็กลายร่างเป็นนักวิ่งมาราธอนที่ชาวบ้านร้านตลาดเชียร์กันเต็มขอบถนน

...นี่มันหนังบ้าอะไรกันวะเนี่ย?


ผกก. Sion Sono สนุกกับการเปลี่ยนตัวตนของนางเอกตามลำดับชีวิตหญิงงามตามขนบประเพณีญี่ปุ่น เริ่มจากรั้วไฮสคูลใสสดแต่กดดัน เมื่อโตขึ้นแล้วมีเป้าหมายใหญ่ไว้พุ่งชนคือการหาผัวก่อนจะแก่ตัวและไร้ค่า เหมือนคำกล่าวว่าผู้หญิงเมื่อล่วงพ้นวัยแล้วไม่ได้ออกเรือนก็เหมือนเค้กคริสต์มาสที่เลยวันแล้วขายไม่ออกต้องโยนทิ้งนั่นแหละ ‪#‎เจ็บปวดดด

ชอบที่หยิบจับอะไรก็คิดต่อได้หมด เช่น หมอนขนเป็ดฟุ้งกระจายก็อาจแทนได้ถึงความฝัน (ของเหตุการณ์เพี้ยนและอนาคตที่ดีขึ้น) หรือจุดจบของสตรีที่เป็นเพียงเครื่องคลายกำหนัดบนเตียงของบุรุษถ้าไม่ลุกขึ้นมาเปลี่ยนแปลง กระทั่งชื่อหนัง ‘Tag’ ก็แปลได้ทั้ง (1) การเล่นวิ่งไล่จับ ซึ่งวิ่งเตลิดเปิดตูดจริงยิ่งกว่า The Maze Runner หรือ (2) การ Tag team แปะมือเปลี่ยนตัวซึ่งสอดคล้องกับฉากพีคของเรื่องอย่างพอดิบพอดี

การวิ่งคือการต่อสู้เพื่อแหกกรอบความเชื่อเชยสะบัด แม้จะมีเพื่อนหญิงพลังหญิงส่วนหนึ่งช่วยเหลือ แต่ก็มีกลุ่มยายแร้งทึ้งที่คอยขัดขวางทั้งผลักไสให้แต่งงาน จนถึงไล่ล่าเอามีดฟันและกราดยิงไส้แตก เป็นตัวแทนความคิดหัวโบราณที่เหนี่ยวรั้งไม่ให้เข้าเส้นชัยซึ่งคือได้รับการให้เกียรติและความทัดเทียมทางเพศ

ชอบดนตรีประกอบที่เสริมความสะพรึงด้วยเสียงสวดหึ่ง ๆ งานภาพชวนตะลึง สวยสตรอว์ง อาจจะดูสนุกกับการเล่นโดรนไปนิดนึงแต่ก็ทึ่งหลายฉากเลย ชอบการยัดเยียดฉากแฟนเซอร์วิส เช่นลมพัดกระโปรงเปิดโชว์กางเกงใน ซึ่งถ้าใครอ่านการ์ตูนญี่ปุ่นก็จะคุ้นมุขแบบนี้ พอมาจัดวางในบริบทที่ขึงขังขึ้นก็รู้สึกถึงการ Objectify เพศแม่อย่างขัดตา ขีดเส้นใต้สารสำคัญของหนังอย่างฉลาด

Tag สนุกสนานบานตะไทเพี้ยนจิตแตก มีอะไรให้คิดต่อหลังหนังจบซึ่งอาจจะล้ำเกินความตั้งใจของผกก.ด้วยซ้ำ 555 นี่ปวารณาตัวเป็นแฟนหนังของ Sono เลยนะ บ้าบอดี

เกรด | B+

ใครดูมาแล้วคิดเห็นอย่างไร เม้ากันได้
ใครอ่านหรือดูตัวอย่างแล้วอยากดู เชิญสัมผัสความคลั่งของ Tag ได้ที่ลิโด้ เฮาส์และเมเจอร์บางโรงจ้ะ
แบ่งปันรีวิวจากเพจ https://www.facebook.com/jijabanang ยิ้ม
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่