“ลูกของฉันเป็นเด็กที่วิเศษจริงๆ...ฉันรู้ว่าแม่ทุกคนก็คิดแบบนี้... แต่ลูกๆของฉันเป็นเด็กดีกันจริงๆนะ”
คำกล่าวของนาง Janine Cochrane อาจฟังดูยิ่งใหญ่จนน่าหมั่นไส้ แต่เมื่อเราได้เห็น Harrison Craig เด็กหนุ่มหน้าตาธรรมดาที่พออยู่บนเวทีกลับทำให้เราละสายตาไม่ได้ ด้วยบุคลิกอ่อนน้อมถ่อมตน การแต่งกายที่ดูสุภาพและโตกว่าวัย รวมถึงกริยาท่าทางที่ดูเป็นผู้ใหญ่เกินอายุ เราก็รู้ได้ในทันทีว่า นี่ไม่ใช่เด็กวัยรุ่นอายุ 18 ปีทั่วๆไปแน่ๆ
แฮริสัน มีความผิดปกติทางด้านการพูด(พูดติดอ่าง) เมื่ออายุได้ 4-5 ขวบ Janine คิดว่าเขาคงกำลังหัดเรียบเรียงคำพูด ขณะที่เด็กชายแสดงอาการให้เห็นหนักขึ้นพร้อมๆกับการเดินจากไปของพ่อของลูก Janineก็ได้รับข่าวร้ายจากครูที่โรงเรียนซึ่งกล่าวกับเธอว่า เธอสงสัยว่าแฮริสันจะมีอาการผิดปกติ นอกจากแฮริสันแล้ว Janine ยังต้องเลี้ยงลูกวัยแบเบาะอีกคนด้วย แฮริสันในวัยประถมมีปัญหาถูกล้อเลียนและโดนรังแกอยู่เป็นประจำ แต่กระนั้นเขากลับกล่าวถึงชีวิตในโรงเรียนด้วยความสุข โดยเฉพาะกับเพื่อนในกลุ่มชมรมขับร้องประสานเสียง
Janine สอนลูกๆของเธอเสมอว่า “ไม่มีสิ่งใดที่พวกเธอจะทำไม่ได้ ขอเพียงมีความตั้งใจอันแรงกล้า” เรารู้สึกว่าเธอเชื่อในตัวลูกๆและถ่ายทอดความคิดเชิงบวกให้กับเด็กทั้งสองได้จริงๆ... แฮริสันในวันนี้ไม่คิดว่าการพูดของตัวเองเป็นปมด้อย แต่เขาค่อยๆเรียนรู้ที่จะควบคุมมัน และเขาก็ทำได้ดีขึ้นเรื่อยๆ แฮริสันทำหน้าที่พี่ที่ดี เป็นทั้งแบบอย่างและดูแลConner น้องชายผู้เห็นเขาเป็นฮีโร่เสมอมา และไม่ลังเลแม้สักนิดที่จะบอกรักพี่ของเขาออกทีวี
ความสำเร็จบนเวทีเดอะวอยซ์ของแฮริสัน นอกจากช่วยปลุกกระแสตื่นตัวของปัญหาของผู้คนที่มีอาการติดอ่างของในออสเตรเลียแล้ว ยังสร้างแรงบันดาลใจให้กับหลายต่อหลายคนที่ชีวิตไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ ไม่ว่าคุณจะไม่ปกติเหมือนคนอื่นๆ ถูกล้อเลียนและโดนรังแก หรือพ่อของคุณจะทิ้งคุณไป แต่คุณจะยังยืนหยัดอยู่ได้เหมือนดังเช่นเพลง More Than a Dream เพลงออริจินัลที่เขาแต่งและใช้ในการแข่งรอบสุดท้าย ที่ทำให้พ่อเลี้ยงเดี่ยวอย่าง ริกกี้มาร์ติน ถึงกับหลั่งน้ำตา
“พ่อหนุ่ม...หากฉันมีโอกาสได้พบพ่อของเธอ ฉันจะบอกเขาว่า สักวันฉันจะเลี้ยงลูกของฉันให้เติบโตอย่างสง่า เข้มแข็งและงดงามเหมือนอย่างที่เธอเป็น”
The walls were bigger than me, but I tore them down, I tore them down.
... เข้มแข็งและสง่างาม... แฮริสันผู้มีหน้าตาอ่อนโยนและเจือรอยยิ้มเสมอแม้ขณะร้องเพลง พร้อมจะยอมรับหากพ่อของเขาจะกลับมาหา แต่เมื่อถามว่าเขาน้อยใจหรือรู้สึกขาดหรือไม่ เขากล่าวด้วยสีหน้าเรียบเฉยว่า “คุณไม่สามารถรู้สึก ‘ขาด’ในสิ่งที่คุณไม่มีตั้งแต่ต้นได้ พ่อเป็นฝ่ายเลือกที่จะเดินจากไป นั่นเป็นสิ่งที่เขาตัดสินใจ และเป็นเรื่องของเขาที่ต้องรับกับความรู้สึกที่ตามมา
ไม่ว่าสมาชิกในครอบครัวคุณจะมีเท่าไร ครบองค์ประกอบหรือไม่ สิ่งสำคัญคือความรักความเข้าใจและความเชื่อมั่นต่อกัน
ขอเป็นกำลังใจให้ทุกครอบครัว โดยเฉพาะพ่อแม่เลี้ยงเดี่ยวทุกท่านค่ะ
Harrison Craig เด็กหนุ่มติดอ่างแชมป์เดอะวอยส์ผู้สร้างแรงบันดาลใจให้ใครหลายคน ความรักจากครอบครัวชนะทุกสิ่ง
คำกล่าวของนาง Janine Cochrane อาจฟังดูยิ่งใหญ่จนน่าหมั่นไส้ แต่เมื่อเราได้เห็น Harrison Craig เด็กหนุ่มหน้าตาธรรมดาที่พออยู่บนเวทีกลับทำให้เราละสายตาไม่ได้ ด้วยบุคลิกอ่อนน้อมถ่อมตน การแต่งกายที่ดูสุภาพและโตกว่าวัย รวมถึงกริยาท่าทางที่ดูเป็นผู้ใหญ่เกินอายุ เราก็รู้ได้ในทันทีว่า นี่ไม่ใช่เด็กวัยรุ่นอายุ 18 ปีทั่วๆไปแน่ๆ
แฮริสัน มีความผิดปกติทางด้านการพูด(พูดติดอ่าง) เมื่ออายุได้ 4-5 ขวบ Janine คิดว่าเขาคงกำลังหัดเรียบเรียงคำพูด ขณะที่เด็กชายแสดงอาการให้เห็นหนักขึ้นพร้อมๆกับการเดินจากไปของพ่อของลูก Janineก็ได้รับข่าวร้ายจากครูที่โรงเรียนซึ่งกล่าวกับเธอว่า เธอสงสัยว่าแฮริสันจะมีอาการผิดปกติ นอกจากแฮริสันแล้ว Janine ยังต้องเลี้ยงลูกวัยแบเบาะอีกคนด้วย แฮริสันในวัยประถมมีปัญหาถูกล้อเลียนและโดนรังแกอยู่เป็นประจำ แต่กระนั้นเขากลับกล่าวถึงชีวิตในโรงเรียนด้วยความสุข โดยเฉพาะกับเพื่อนในกลุ่มชมรมขับร้องประสานเสียง
Janine สอนลูกๆของเธอเสมอว่า “ไม่มีสิ่งใดที่พวกเธอจะทำไม่ได้ ขอเพียงมีความตั้งใจอันแรงกล้า” เรารู้สึกว่าเธอเชื่อในตัวลูกๆและถ่ายทอดความคิดเชิงบวกให้กับเด็กทั้งสองได้จริงๆ... แฮริสันในวันนี้ไม่คิดว่าการพูดของตัวเองเป็นปมด้อย แต่เขาค่อยๆเรียนรู้ที่จะควบคุมมัน และเขาก็ทำได้ดีขึ้นเรื่อยๆ แฮริสันทำหน้าที่พี่ที่ดี เป็นทั้งแบบอย่างและดูแลConner น้องชายผู้เห็นเขาเป็นฮีโร่เสมอมา และไม่ลังเลแม้สักนิดที่จะบอกรักพี่ของเขาออกทีวี
ความสำเร็จบนเวทีเดอะวอยซ์ของแฮริสัน นอกจากช่วยปลุกกระแสตื่นตัวของปัญหาของผู้คนที่มีอาการติดอ่างของในออสเตรเลียแล้ว ยังสร้างแรงบันดาลใจให้กับหลายต่อหลายคนที่ชีวิตไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ ไม่ว่าคุณจะไม่ปกติเหมือนคนอื่นๆ ถูกล้อเลียนและโดนรังแก หรือพ่อของคุณจะทิ้งคุณไป แต่คุณจะยังยืนหยัดอยู่ได้เหมือนดังเช่นเพลง More Than a Dream เพลงออริจินัลที่เขาแต่งและใช้ในการแข่งรอบสุดท้าย ที่ทำให้พ่อเลี้ยงเดี่ยวอย่าง ริกกี้มาร์ติน ถึงกับหลั่งน้ำตา
“พ่อหนุ่ม...หากฉันมีโอกาสได้พบพ่อของเธอ ฉันจะบอกเขาว่า สักวันฉันจะเลี้ยงลูกของฉันให้เติบโตอย่างสง่า เข้มแข็งและงดงามเหมือนอย่างที่เธอเป็น”
The walls were bigger than me, but I tore them down, I tore them down.
... เข้มแข็งและสง่างาม... แฮริสันผู้มีหน้าตาอ่อนโยนและเจือรอยยิ้มเสมอแม้ขณะร้องเพลง พร้อมจะยอมรับหากพ่อของเขาจะกลับมาหา แต่เมื่อถามว่าเขาน้อยใจหรือรู้สึกขาดหรือไม่ เขากล่าวด้วยสีหน้าเรียบเฉยว่า “คุณไม่สามารถรู้สึก ‘ขาด’ในสิ่งที่คุณไม่มีตั้งแต่ต้นได้ พ่อเป็นฝ่ายเลือกที่จะเดินจากไป นั่นเป็นสิ่งที่เขาตัดสินใจ และเป็นเรื่องของเขาที่ต้องรับกับความรู้สึกที่ตามมา
ไม่ว่าสมาชิกในครอบครัวคุณจะมีเท่าไร ครบองค์ประกอบหรือไม่ สิ่งสำคัญคือความรักความเข้าใจและความเชื่อมั่นต่อกัน
ขอเป็นกำลังใจให้ทุกครอบครัว โดยเฉพาะพ่อแม่เลี้ยงเดี่ยวทุกท่านค่ะ