คือเราอาจจะผิดเองนะคะที่เวลามีปัญหาคนที่จะปรึกษาได้ก็มีแค่แม่กับเพื่อนๆเรา
เรากับแฟนเคยมีปัญหาเรื่องเขานอกใจมาประมาณ4-5ครั้งค่ะแม่เรารับรู้ตลอดและก็ไม่ชอบแฟนของเราซึ่งไม่แปลกค่ะ
แต่ทุกครั้งที่มีปัญหาเราก็จะกลับมาคืนดีกับเขาตลอด จนมาถึงครั้งนี้เราเลือกเดินออกมาจากชีวิตของเขา
ตอนนี้ก็สองเดือนแล้วเราใช้เวลาส่วนใหญ่อยู่กับแม่และเพื่อนและบอกพวกเขาเสมอว่าเราคงไม่กลับไปเสียใจอีกแล้ว
เหตุผลที่ออกมาครั้งนี้เพราะเขาโกหกเรื่องโทรศัพท์ค่ะ แอบมีโทรศัพท์อีกเครื่องอาจจะไว้คุยกับอีกคนรึป่าวเราก็ไม่แน่ใจ
แล้วพอมาวันนี้หลังจาก2เดือนที่เราตัดขาดการติดต่อกับเขาหมดทุกทาง
อยู่ๆวันนี้เขาก็เข้ามาบ้านเราพร้อมพวงมาลัยมาไหว้เราแล้วขอโทษเรากับสิ่งที่ทำไปทั้งหมดมาสารภาพกับเราว่า
ที่ผ่านมาเป็นเพราะเราให้อภัยเขาไวจนเขาไม่ทันได้สำนึกเขาถึงคิดว่าเราจะให้อภัยเขาได้เรื่อยๆอีก
จนวันที่เราเลือกเดินออกมาบล็อคทุกทางที่จะติดต่อได้ เขาถึงรู้ว่าขาดเราแล้วจริงๆมันเป็นยังไง
เขาบอกว่าเขาขอโอกาสอีกครั้งให้เขาได้พิสูจน์ให้เขาได้แก้ไขในสิ่งที่ทำพลาดในอดีต
ให้เขาได้ดูแลเราอีกครั้งจากที่เมื่อก่อนเคยละเลย เขาบอกเขายอมรับหมดทุกอย่างว่าเขาเ_ี้ยเอง
แต่มาถึงวันนี้เขาเข้าใจหมดแล้วว่าการสูญเสียคนดีๆไปมันเป็นยังไง

เขาจะเอาพวงมาลัยมาไหว้แม่เราเหมือนกันค่ะมาขอขมากับสิ่งที่ทำกับเรา
แต่แม่เราเดินหนีค่ะและไม่พูดกับเราอีกตั้งแต่วันนั้น
เรารู้สึกสับสนค่ะถามว่ารักเขามั้ย รักค่ะรักมากถึงคบมาแค่4ปีก็เถอะ
ถามว่าอยากให้โอกาสมั้ยก็อยากให้ค่ะ แต่ใจนึงก็กลัวว่าจะจบแบบเดิมๆอีก
เพื่อนๆก็ด่าว่าโง่ค่ะถ้ากลับไปอีก แต่เพื่อนก็บอกว่าเอาที่เราตัดสินใจยังไงมันก็อยู่ข้างๆเรา

เราอึดอัดจริงๆค่ะไม่รู้จะไประบายหรือถามใครที่ไหน
เพราะเวลาจะถามใครทุกคนเขาก็ตอบเป็นเสียงเดียวกันว่า เราโง่
เราจะผิดมากมั้ยคะถ้าเราอยากให้อภัยเขา แต่ใจนึงก็อยากเริ่มต้นชีวิตใหม่
แล้วถ้าเราอยากกลับไปคบเขา แม่กับเพื่อนเราจะต้องรู้สึกแย่เราควรทำไงดีคะ
หรือเราควรอยู่คนเดียวและใช้เวลาลืมเขาต่อไป...