*****ขอบอกก่อนเลยนะคะว่า แอคเคาท์พันทิปอันนี้ เป็นของเพื่อนเราเองค่ะ เพราะแอคเคาท์ของเราตั้งกระทู้ไม่ได้


สวัสดีค่ะ เรื่องที่จะเล่าเป็นเรื่องจริงของชีวิตเราเองค่ะ
เรื่องมันก็ไม่ได้หวือหวาน่าตื่นเต้นอะไร แต่รู้สึกอยากบอก อยากแก้ไขอะไรบางอย่าง
แต่มันก็นานหลายปีแล้ว
ผิดพลาดอย่างไรก็ขออภัยด้วยนะคะ เรียกนามสมมติเราว่า เจี๊ยบ ละกันนะคะ
พอดีได้เปิดประเด็นกับเพื่อนมหาลัย เล่าเรื่องสมัยมัธยมกัน เรื่องMsn โปรแกรมแชทอันโด่งดังในสมัยประมาณ9-10ปีก่อน(บอกแบบนี้นี่รู้เรื่องเลย จขกท.20อัพ- -)
เราเลยเหมือนได้รื้อความทรงจำเก่าๆ คนที่หลงลืมไป คนที่ทำให้อยากไปโรงเรียน คนที่เคยต้องทำให้รีบกลับบ้านหลังเลิกเรียนเพื่อเปิดคอมเข้าMsnทุกวัน คนที่ทันสมัยนั้นจะรู้55555

ย้อนกลับไปตอนนั้นเราอยู่มอต้น ส่วนคนนั้นเขาอยู่มอปลายล้ะ หน้าตาดีถึงขั้นมาก สูง ผิวขาวอมชมพู(ทำไมงั้นล่ะT^T) เป็นนักกีฬา ทุกคนในรร.ต้องรู้จัก ขอไม่บอกชื่อรร.นะคะ บอกปุ๊ป เพื่อนที่เข้ามาอ่านคงรู้ปั๊ป
เรียกได้ว่าเป็นอารมณ์แบบรุ่นน้องแอบชอบรุ่นพี่ที่ป๊อปๆนั่นแหละ ตอนนั้นพี่น่าจะอยู่มอ5ค่ะ  
ขอเรียกชื่อสมมติพี่คนนั้นว่าพี่หม้อแกงละกัน (คิดชื่อไม่ออก นั่งกินขนมหม้อแกงอยู่ เอาชื่อใกล้ตัวนี่แหละนะา)
และแล้วเราก็ได้เมลล์พี่หม้อแกงมาจากHi5 (จากการส่อง) ไม่รอช้า เราก็แอดเมล์เข้าในเอ็มเลยค่ะ ....ขอเรียกMsnย่อๆว่าเอ็มละกันเนาะ
จากนั้นก็ทำการเปลี่ยนรูปดิสเพล์คัดรูปที่คิดว่าตัวเองดูดีที่สุด แล้วรอพี่หม้อแกงรับแอด55555
แล้วคืนนั้นแหละ รวบรวมสติ ความดี+ความกล้าหาญของเรา ทักไป.....
ได้ผลค่ะ!!!! พี่หม้อแกงตอบเราค่ะ เราก็เป็นฝ่ายชวนคุยซะมากกว่า ถามนู่นถามนี่เกี่ยวกับกีฬาที่พี่เขาเล่นอยู่
คืนนั้นเราก็เลยได้คุยกันซักพัก ก็ตื่นเต้นอยู่นะคะ ได้คุยกะพี่หม้อแกงครั้งแรก
บอกเลยพี่เขาสุภาพมากพอๆกับความหล่อของเขาเลยค่ะ555555 พิมพ์ไปก็เขิน
เราเลยคิดว่าวันพรุ่งนี้หลังเลิกเรียนจะทักพี่หม้อแกงไปใหม่

ตอนนี้เราก็จำไม่ได้แล้วนะคะว่าหลังจากวันแรกที่แชทกัน เราเจอพี่หม้อแกงที่โรงเรียนรึป่าว เพราะก็หลายปีมาแล้ว
แต่ที่รู้ๆคือ ตอนนั้นอยากให้เวลาถึงสี่โมงเย็นไวๆ เพื่อที่จะได้กลับบ้านไปเปิดคอมออนเอ็มรอ ทำไงได้ สมัยนั้นยังไม่มีโซเชียลเล่นง่ายๆเหมือนเล่นในโทรศัพท์มือถือ ฉะนั้น คอมพิวเตอร์ที่บ้านนี่แหละ ฉันจอง!

ช่วงเวลาที่ลุ้นคือ เวลามีคนSign inเมื่อไหร่ มันจะมีแจ้งเตือนเด้งขึ้นมาล่างมุมขวาของหน้าจอ
พอมีชื่อพี่หม้อแกงขึ้นว่าออนไลน์มุมขวาล่างปุ๊ป ตอนนั้นแหละค่ะ ใจเต้นเลย คิดเลยโอกาสมาแล้วโว้ย!!!!
มือไม้เปียกหมด อดใจไม่ไหว ต้องรีบทัก ... ดูเป็นผู้หญิงแรวงๆ ทักผู้ชายก่อน - -


ตั้งใจพิมพ์สดๆ พิมพ์ไปพิมพ์มา เริ่มยาวซะงั้น พิมพ์ไปสักพักตัวหนังสือเริ่มอืด โอเค คืนนี้จะรีบจบให้ได้ค่ะ