ถ้าแฟนเราต้องเลิกเรียนเพราะเรา เราควรจะทำยังไงดีคะ

แฟนเราอยู่ ม.3 คะ เป็นรุ่นน้องเรา คบกันมาได้ใกล้จะ 5 เดือนแล้ว ตลอด 5 เดือนที่ผ่านมา เขาจะมาหาเราที่บ้านทุกวันหยุด หรือบางทีมีงานหรือการบ้านอะไร เราก็จะช่วยสอนหรือช่วยทำคะ (เราอยู่โรงเรียนเดียวกันนะ) เวลามาที่บ้านก็จะช่วยแม่เราทำงานบ้างช่วยเราทำงานบ้านบ้าง เขาไม่เคยบ่นเลยคะ บ้านเราสองคนอยู่ไกลกันพอสมควร ประมาณ 3 4 กิโลได้คะ เวลาเขามาหาเราก็จะปั่นจักรยานมา เราก็ถามว่าเหนื่อยไหม เขาเอาแต่บอกว่าไม่เป็นไร ตลอดเวลาที่เขามา เกือบทุกวันที่เขากลับบ้านไปเขาจะโดนที่บ้านว่า ว่าประมาณว่า มึ_จะไปทำไมบ่อย ๆ ทุกวี่ทุกวัน มึ_ไม่คิดจะอยู่บ้านบ้างหรอ และอีกมากมายเลยคะ บางทีคุยโทรศัพท์ ก็จะโดนว่า คุยอยู่นั่นแหละ คุยแต่โทรสับ (ทั้งที่บางทีพึ่งคุย เพราะเราคุยกันเป็นเวลา ) เวลาโดนว่าเขาก็จะปิดไมค์ไม่ให้เราฟัง เหมือนไม่อยากให้เราเครียดหรือคิดมากกับคำพูดของคนที่บ้านเขา บางทีก็มีได้ยินเลยว่าทะเลาะกันเขาก็จะขอวางสายก่อน เพราะไม่อยากให้เราได้ยินคำพูดที่ไม่ดี เราก็พยายามไม่เครียด ไม่คิดมาก ตลอดระยะเวลา 5 เดือนเราเจออะไรแบบนี้กันมาตลอด เราก็บอกเขานะ อยู่บ้านบ้างก็ได้ถ้ามาบ่อย ๆ แล้วโดนว่า ก็อยู่บ้านบ้างก็ได้เค้าไม่เป็นไร เขาจะตอบเสมอเลยว่า ไม่เป็นไร อยู่บ้านก็เบื่อไม่มีอะไรทำ ( ทุกครั้งก่อนที่เขาจะมาบ้านเราเขาจะทำงานบ้านที่บ้านของเขาให้เสร็จก่อน ก่อนที่จะปั่นจักรยานมา ) อยากเจอด้วย เราก็อยากเจอเขาเหมือนกันเลยไม่อยากห้ามอะไร เพราะเคยห้ามแล้วสุดท้ายเขาก็มาหาอยู่ดี เราสองคนอยู่ในสายตาพ่อและแม่ของเรา พ่อแม่เรารู้ว่าคบกัน เวลาเขามาหา แม่เราก็บอกว่าไม่ได้ว่าอะไรนะ แต่เราต้องรู้ว่าเราทำอะไรกันได้แค่ไหน เราอยู่ในวัยไหนกัน ซึ่งเราทั้งคู่ก็ตกลง ไม่มีอะไรมาก เพราะเราทั้งคู่เป็นคนง่าย ๆ ยังไงก็ได้ แต่มีวันนึง เขามาหาเราปกติ เรากำลังออกไปซื้อข้าวมากินกัน เขาก็ถามเราว่า " ตัวเอง ถ้าคนที่เรียนจบแค่ ม.3 แล้วทำงานเลย มันดูแปลก ๆ ไหม " เราก็งงเลยตอบไปว่า " ฟังเค้านะ เรียนต่อได้คือเรียน อย่าหยุดแค่นี้ " ( เราเป็นรุ่นพี่เขาเราให้คำปรึกษาเขาตลอด ) เราก็ถามอีกว่า " ถามทำไมหรอ มีอะไรรึเปล่า " เขาตอบว่า " อ่อเปล่า ไม่มีอะไร เค้าแค่ถามเฉย ๆ " เราก็ไม่ได้คิดอะไรมาก พอเขากลับบ้านไป เราหลับ มาตื่นอีกทีประมาณ เที่ยงคืนครึ่ง เราเลยลองโทรไปแค่ตื๊ดเดียวแล้วกดวาง เขาโทรกลับมา เราก็ถามว่ายังไม่นอนหรอ นู่นนี่นั่นตามปกติ ซักพักนึงเขาบอกว่า " โดนด่านะเนี้ย ตอนกลับมาอะ " เราเลยบอกว่า " โดนด่าอะไรบ้างอะ ( คือตอนนั้นรู้สึกแย่มากเลย ) " เขาบอกว่า " เขาก็เหมือนเดิมแหละ จะไปทำไมบ่อย ๆ นู่นนี่นั่น แล้วพ่อบอกว่าจะไม่ให้เรียนต่อ เขาบอกว่า จบม.3 ก็ให้ไปทำงานเลย ไม่ต้องเรียนต่อแล้ว " เราก็อึ้งคะ แล้วบอกเขาว่า " เป็นเพราะเค้าอีกแล้วหรอ ตัวเองโดนด่าเพราะเค้าอีกแล้วนะ " เขาก็บอกว่า " ไม่ต้องคิดมากนะ เค้ายังจำไม่ค่อยได้เลยว่าเขาด่าอะไรกันบ้าง " เราก็บอกว่า " เครียดหรือเปล่า "  เขาก็บอก " เครียดสิ กว่าจะนอนได้ก็นานอยู่ " ( คือตอนเขาเล่าเสียงสั่นเหมือนจะร้องไห้แต่ว่าเหมือนกลั้นไว้เลย ) เราเลยบอก " อย่าเครียดนะ บางทีพ่ออาจจะแค่พูดไปเฉย ๆ รึเปล่า " ตอนนั้นเราไม่อยากให้เขาคิดมากเลยต้องพูดไปก่อน เขาก็บอกว่า " อือ ไม่เป็นไรหรอก ตัวเองนั่นแหละอย่าเครียดนะ " เราก็บอกว่า " อื้อ แต่ตัวเองฟังเค้านะ ตัวเองต้องเรียนต่อนะ " เขาก็บอกว่า " อือ เรียนต่อสิ " พอหลังจากนั้นเขาก็ขอตัวไปนอน แล้วบอกเราว่าอย่าเครียดนะ นอนให้หลับนะ เราก็ตอบตกลงไป แต่ในใจคือเครียดมาก เราควรจะทำยังไงดีคะ ถ้าเกิดพ่อแฟนเราพูดจริงขึ้นมา อนาคตแฟนเราจะเป็นยังไง เขาจะต้องลำบากแน่ ๆ เพราะสมัยนี้การแข่งขันสูงมาก ยิ่งถ้าไม่ได้เรียนแฟนเราต้องลำบากตอนทำงานแน่ ๆ เราเป็นห่วง เป็นห่วงเขามาก ๆ เลย  ใครมีความคิดเห็นหรือข้อแนะนำอะไร ช่วยบอกเราหน่อยนะคะ ตอนนี้เราเครียดมาก ๆ จนไม่รู้จะปรึกษาใครแล้วคะ T^T
คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 1
ปัญหาวัยรุ่นค่ะ
น้องอายุราวๆ15อยู่ม.3 คุณน่าจะ16อยู่ม.4ก็ยังเด็กทั้งคู่ค่ะ เขียนแบบเป็นกลาง  บุคคลที่3ที่มองเข้าไปในตัวคุณกับแฟน
เป็นดิฉันเป็นแม่ฝ่ายผช.ดิฉันก็คงไม่พอใจลูกชายค่ะ ที่รักและเอาใจใส่มาช่วยทำงานบ้านที่บ้านผญ.ทุกวัน ในขณะที่บ้านตัวเองก็น่าจะมีงานให้ช่วย
แต่เลือกที่มาช่วยบ้านผญ.และบอกว่าที่บ้านไม่มีอะไรทำเพราะความรักคุณเลยพยายามทำให้คุณและพ่อ-แม่ทางคุณเห็นว่าจริงใจ
และมาให้เห็นตัวที่บ้านไม่ได้แอบไปเจอที่ไหน นี่ถือว่าน้องเขาเป็นคนดี แต่ความรักบังตา เขาทำงานที่บ้านเสร็จก่อนมาจริงหรือ?
งานในบ้านมันมีให้ทำเยอะนะ ถ้าพูดกันจริงๆแค่ทำงานไม่เท่าไร! คนเป็นพ่อแม่ก็อยากนั่งพูดคุยส่วนตัวของครอบครัว!!เรียกหากัน
บางครั้งบางคราว ไม่ใช่แค่ทำงานเสร็จหาตัวไม่เจอ

ในทางกลับกันถ้าคุณทำแบบเขาไปช่วยงานบ้านเขาเสมอ. ไปทานข้าว ช่วยงานบ้าน ผู้ใหญ่ทางโน้นจะรับรู้และดูอยู่ห่างๆ
ว่าเด็กรักกัน  ให้คบกันไปรอเวลาเหมาะสม เด็กนิสัยดีทั้งคู่ แต่ควรแบ่งเวลาให้ถูก ให้ความสำคัญลำดับก่อนหลัง

นี่ทางพ่อ-แม่ผซ. อาจมองเห็นแล้วว่าส่งเรียนไปก็ไม่มีประโยช์เพราะคงเอานิสัยทุ่มสุดตัวไปดูแลผญ.และครอบครัวเป็นแน่
แล้วจะส่งเรียนไปทำไม ก็หางานทำซะเลยไงๆก็ส่อแววออกมาแล้วว่า ลูกไม่ได้มีใจให้ทางบ้าน ช่วยเหลืองานบ้าน มีแต่ไปทำให้บ้านผญ.
ดิฉันก็ว่าพ่อ-แม่เขาคิดถูกนะ เพราะเป็นการแก้ให้รู้จักคิดวิธีหนึ่ง  เชื่อว่าเขาพูดให้ลูกคิดว่าตรองดูสิ...เอ็งทำอะไรอยู่  คิดทบทวนดู

ถ้าคุณสองคนเป็นคนดี รักกันจริง คุณไปบ้านเขาสิคะไปด้วยความยิ้มแย้มไปช่วยงานบ้านเขา ไปถามพ่อ-แม่เขาว่ามีอะไรให้หนูช่วย
ได้เรียนรู้นิสัยคนในครอบครัวเขาด้วย หรือไม่คุณแม่คุณต้องเป็นฝ่ายอธิบายให้แฟนคุณฟังว่าอะไรควรอะไรไม่ควร

ถ้าลูกดิฉันเป็นแบบนี้ นอกจากดิฉันจะไม่ให้เรียนต่อแล้วยังจะเชิญออกไปหาบ้านเช่าเองค่ะ
เพราะการจะช่วยเหลือผู้อื่นหรือรักใครโดยไม่เห็นความสำคัญคนในครอบครัวนี่...ไม่ควรทำค่ะ

แนะนำ
ให้เขาไปขอโทษทางบ้านและให้เขามาอาทิตย์ละ2วันพอค่ะ  ความหลงไหลในความรักคิดถึงไม่รู้เวลาที่ควร มันเดือดร้อนคนอื่น
บอกเขาว่าคุณรักเขาและไม่มีใคร ไม่ต้องกลัว ไม่ฝึกหักห้ามใจ อดทน รอคอย  อนาคตเขาจะรับกับความผิดหวังลำบากค่ะ

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่