ก่อนอื่นผมอยากจะเล่าชีวิตผม ผมคับกับแฟนมาได้ 7 ปีตั้งแต่สมัยเรียนมหาวิทยาลัย 6 ปีที่ผ่านมาเรารักกันปกติพักที่เดียวกัน ผมเป็นคนไม่หวาน ไม่เจ้าชู้ทำให้แฟนทุกอย่างรีดผ้า ซักผ้า ซื้อข้าว งานบ้านแทบทุกอย่าง แต่บางครั้งแฟนก็ทำ แต่แล้วเมื่อเข้าปีที่ 7 เค้าก็เริ่มเปลี่ยนไป เริ่มคุยไลน์บ่อยขึ้น ให้ผมกลับบ้านต่างจังหวัดบ่อยได้ จนผมรู้สึกสงสัย และก็แอบดูไลน์เค้าจนรู้ความจริงบางอย่าง

     รู้ว่าเค้ามีทอมที่ทำงานมาจีบและตกลงคุยกับทอมโดยที่ผมไม่รู้ พอผมจับได้ เค้าก้อยอมรับกับว่าเคยมีอะไรกับทอมคนนั้นแล้วสองครั้ง ซึ่งในครั้งนี้ผมยอมให้อภัยเค้าเพราะทราบว่าช่วงปีนี้เค้ามีปัญหาที่บ้านกับที่ทำงาน ซึ่งภายหลังเค้าก้อเลิกคุยกับทอมคนนั้นในแบบแฟน และเลิกติดต่อกัน ติดต่อเฉพาะเพื่อนร่วมงาน
      แต่แล้วหลังจากนั้น เดือนสองเดือน เค้าก้อมายอมรับกับผมอีกว่า เค้าไปมีอะไรกับผู้ชายที่เจอที่ร้านเหล้า ซึ่งเป็นวันเดียวกับที่เค้าไปกินกับพี่ๆ ที่ทำงาน และสาเหตุเกิดจากทอมคนนั้นไปด้วย เค้าต้องการประชดทอมพอมีคนมาจีบ เรยไปกับชายคนนั้น ผมเสียใจมากที่เค้าทำอย่างนี้กับผม แต่ด้วยความรักที่ผมรักเค้า หรือตาบอดไม่รู้ ผมก้อยอมให้อภัยเค้าเป็นครั้งที่สอง
     เวลาผ่านไปอีกเดือนกว่า ๆ ผมทราบว่าเค้าติดต่อกับชายคนนั้นอยู่ และ ไปมีอะไรกันอีก ทำให้ผมรู้สึกว่าตัวเองเหมือนควายมาก ผมเลยคุยกับชายคนนั้นและถามว่ารักแฟนผมไหมถ้ารัก ผมก้อจะไป เค้าบอกไม่รักให้ได้แค่เพื่อน คำพูดนี้ยิ่งทำให้ผมเจ็บขึ้นไปอีก ผมจึงให้แฟนผมเลือกว่าจะเอาผู้ชายคนนั้น หรือผม เค้าเลือกผม และคบกับผมโดยไม่มีใครเข้ามาอีกหลังจากนั้น (หรือผมไม่รู้) ตอนนี้ผ่านมาได้ 2-3 เดือนแล้วครับ ถ้ามีอีกผมคงไปจริง ๆแล้วทีนี้ คนอื่นคงมองว่าผมโง่มากใช่ไหมคับ