สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 13
เราก็เรียนไปทำงานไปด้วย 3 ปีจบ เรียนไหวนะ ไม่ตายด้วย เราเรียนแผน ก คือทำวิจัยทำปริญญานิพนธ์ เรียนมหาวิทยาลัยแห่งนึงที่มีชื่อเสียงด้านวิชาการศึกษา เรียนเสาร์-อาทิตย์ บางเทอมมีวันธรรมดาด้วย แถมเดินทางไกลอีก บ้านเราอยู่พระราม2 ม.อยู่แยกอโศก ไม่มีรถส่วนตัว เดินทางด้วยรถโดยสารกับรถไฟฟ้า
ชีวิตการเรียนไปทำงานไปด้วยก็ว่ายากลำบากแล้ว ยังเจออุปสรรคมากมายหลายอย่าง
ปี2554 เดือนตุลาคม สิ้นเทอมแรกของการเรียนก็เจอน้ำท่วมใหญ่ ทำให้ม.ตัองเปิดเทอมช้า เปิดแล้วเวลาเรียนเหลือน้อยโดนอัดตารางเรียนตั้งแต่ 8 โมง ยิงยาวถึง 6 โมงเย็นชีวิตช่วงนั้นไม่เคยสัมผัสคำว่า "วันหยุด"
ปี2555 ขณะที่การเรียนดำเนินต่อไป ได้ทราบจากทางบัณฑิตวิทยาลัยว่าหลักสูตรมีปัญหา วิชาที่ลงเรียนในปี 54 ต้องเป็นโมฆะ 2 ตัว เจ็บตรงที่ 2 วิชานั้นได้ A หนึ่งในนั้นเป็นวิชาวิจัยที่อ่านหนังสือกันแทบตาย นอกจากนี้ยังเสียอารมณ์ บั่นทอนกำลังใจ
ปี2556 ในขณะที่ปริญญานิพนธ์เสร็จสิ้นไปแล้ว 3 บท สร้างเครื่องมือไปแล้ว 3 ใน 5 ชิ้น และได้ทดลองใช้แล้ว external HHD เจ้ากรรมดันมีปัญหาเปิดไม่ได้ ส่งให้แล็ป IDR ศูนย์กู้ข้อมูลที่บางนา ตีราคา 8,000 บาท ไม่สู้เลยส่งซ่อมพันทิพย์ก็ไม่สามารถมีร้านไหนทำได้ ร้องไห้เป็นวรรคเป็นเวร สุดท้ายต้องเอา Print out มาพิมพ์ใหม่หมด แต่เครื่องมือต้องสร้างใหม่โดยใช้โปรแกรม illustrator ซึ่งมันไม่ง่ายเลย
ปี2557 ขณะที่การทำปริญญานิพนธ์ดำเนินการเก็บข้อมูลเสร็จสิ้น เหลือแค่การวิเคราะห์ การจัดทำเอกสารและเตรียมสอบ ช่วงนั้นฟิตมาก อยากจบเต็มที แต่แล้ววันที่ 28 ก.พ. ได้รับข่าวจากทางบ้านว่า พ่อเสียชีวิตแล้ว หลังจากเข้าโรงพยาบาลมาสักพัก แล้วเราก็เพิ่งไปเยี่ยมมาเมื่อวานซืน ไม่ต้องถามว่าใจสลายแค่ไหน หมดเรี่ยวแรงสำหรับทุกสิ่งทุกอย่าง แต่ก็ฮึดขึ้นสู้ทำจนสำเร็จและจบการศึกษาในที่สุด
ตลอด 3 ปี เรานอนเที่ยงคืน ตื่นตี 4 เกือบทุกวัน ตื่นมาทำการบ้าน มีวันหยุดน้อยมาก เรี่องเที่ยวยิ่งไม่ต้องพูดถึง
ที่เล่ามาไม่ใช่อยากอวดนะคะ แต่จะบอกว่าเราพ้นจุดนั้นมาแล้วเรารู้สึกได้เลยว่า เรามีศักยภาพมากกว่าที่คิด คือมีหลายครั้งที่เราคิดจะทิ้งอะไรสักอย่าง ทิ้งเรียนไม่เรียนแล้ว หรือลาออกมาเรียนอย่างเดียว แต่ใครจะส่งเรียนละ ค่าเทอมแม่เราออกให้ แต่ค่ากิน ค่าอยู่ ค่าทำงาน ค่ารถค่าเรือเก็บข้อมูล เราต้องดูแลเอง เราเลยเลือกที่จะกัดฟันทำมันทั้ง 2 อย่าง สุดท้ายอุปสรรคทั้งหลายมันจะหลอมเราเราแกร่งขึ้น
พอจบแล้วมันโคตรภูมิใจอ่ะ
ชีวิตการเรียนไปทำงานไปด้วยก็ว่ายากลำบากแล้ว ยังเจออุปสรรคมากมายหลายอย่าง
ปี2554 เดือนตุลาคม สิ้นเทอมแรกของการเรียนก็เจอน้ำท่วมใหญ่ ทำให้ม.ตัองเปิดเทอมช้า เปิดแล้วเวลาเรียนเหลือน้อยโดนอัดตารางเรียนตั้งแต่ 8 โมง ยิงยาวถึง 6 โมงเย็นชีวิตช่วงนั้นไม่เคยสัมผัสคำว่า "วันหยุด"
ปี2555 ขณะที่การเรียนดำเนินต่อไป ได้ทราบจากทางบัณฑิตวิทยาลัยว่าหลักสูตรมีปัญหา วิชาที่ลงเรียนในปี 54 ต้องเป็นโมฆะ 2 ตัว เจ็บตรงที่ 2 วิชานั้นได้ A หนึ่งในนั้นเป็นวิชาวิจัยที่อ่านหนังสือกันแทบตาย นอกจากนี้ยังเสียอารมณ์ บั่นทอนกำลังใจ
ปี2556 ในขณะที่ปริญญานิพนธ์เสร็จสิ้นไปแล้ว 3 บท สร้างเครื่องมือไปแล้ว 3 ใน 5 ชิ้น และได้ทดลองใช้แล้ว external HHD เจ้ากรรมดันมีปัญหาเปิดไม่ได้ ส่งให้แล็ป IDR ศูนย์กู้ข้อมูลที่บางนา ตีราคา 8,000 บาท ไม่สู้เลยส่งซ่อมพันทิพย์ก็ไม่สามารถมีร้านไหนทำได้ ร้องไห้เป็นวรรคเป็นเวร สุดท้ายต้องเอา Print out มาพิมพ์ใหม่หมด แต่เครื่องมือต้องสร้างใหม่โดยใช้โปรแกรม illustrator ซึ่งมันไม่ง่ายเลย
ปี2557 ขณะที่การทำปริญญานิพนธ์ดำเนินการเก็บข้อมูลเสร็จสิ้น เหลือแค่การวิเคราะห์ การจัดทำเอกสารและเตรียมสอบ ช่วงนั้นฟิตมาก อยากจบเต็มที แต่แล้ววันที่ 28 ก.พ. ได้รับข่าวจากทางบ้านว่า พ่อเสียชีวิตแล้ว หลังจากเข้าโรงพยาบาลมาสักพัก แล้วเราก็เพิ่งไปเยี่ยมมาเมื่อวานซืน ไม่ต้องถามว่าใจสลายแค่ไหน หมดเรี่ยวแรงสำหรับทุกสิ่งทุกอย่าง แต่ก็ฮึดขึ้นสู้ทำจนสำเร็จและจบการศึกษาในที่สุด
ตลอด 3 ปี เรานอนเที่ยงคืน ตื่นตี 4 เกือบทุกวัน ตื่นมาทำการบ้าน มีวันหยุดน้อยมาก เรี่องเที่ยวยิ่งไม่ต้องพูดถึง
ที่เล่ามาไม่ใช่อยากอวดนะคะ แต่จะบอกว่าเราพ้นจุดนั้นมาแล้วเรารู้สึกได้เลยว่า เรามีศักยภาพมากกว่าที่คิด คือมีหลายครั้งที่เราคิดจะทิ้งอะไรสักอย่าง ทิ้งเรียนไม่เรียนแล้ว หรือลาออกมาเรียนอย่างเดียว แต่ใครจะส่งเรียนละ ค่าเทอมแม่เราออกให้ แต่ค่ากิน ค่าอยู่ ค่าทำงาน ค่ารถค่าเรือเก็บข้อมูล เราต้องดูแลเอง เราเลยเลือกที่จะกัดฟันทำมันทั้ง 2 อย่าง สุดท้ายอุปสรรคทั้งหลายมันจะหลอมเราเราแกร่งขึ้น
พอจบแล้วมันโคตรภูมิใจอ่ะ
สมาชิกหมายเลข 3262927 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 2792993 ถูกใจ, nanatsu ถูกใจ, เม่าขายหมู ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 728571 ถูกใจ, zipperkim ถูกใจ, iaumvcn ถูกใจ, TS26 ถูกใจ, หญิงโก๊ะจอมเปิ่น ถูกใจ, รักเด็ก555 ถูกใจรวมถึงอีก 37 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
แสดงความคิดเห็น
เรียน ป.โท และทำงานไปด้วยมันจะไหวไม่ครับ
2. หรือถ้าทำงาน แล้วต้องเรียนแบบ part time อังคาร พฤหัสหลังเลิกงาน 6.00 และอาทิตย์เรียนเต็มวัน
แบบไหนจะ work กว่าแต่ละคนมีประสบการณ์ยังไงบ้างครับ ใจหนึ่งผมก็คิดอยากออกมาทดลองทำธุรกิจเล็กๆๆ เผื่อมัน work จบ โทจะได้ไปต่อได้ หรือถ้าไม่ work ก็กลับไปทำงานต๊อกต๋อยเหมือนเดิม