สวัสดีครับ นี่เป็นกระทู้แรกของผมผิดพลาดอะไรขอโทษด้วยน่ะครับ

-> มาเข้าเรื่องกันเลยดีกว่าเนอะ ต้องบอกไว้ตรงนี้ก่อนเลยน่ะครับว่าผมไม่ใช่เกย์และเป็นคนที่ไม่ชอบอะไรแบบนี้มานานแล้ว จนกระทั่งวันนึงผมได้รู้จักกับคนคนนึง ใช้นามแฝงเขาว่า P ล่ะกันน่ะ ผมได้รู้จักกับ P เพราะเราเป็นพนักงานพาททามอยู่ที่ร้านสะดวกซื้อแห่งนึง เราสองคนอายุเท่ากัน คือยังเป็นนักศึกษาอยู่ทั้งคู่ คือ P เป็นเกย์ครับ แสดงออกเฉพาะกับคนสนิทเท่านั้น  ถ้าไม่รู้จักก็จะแมนๆใส่เลย ผมก็สนิทกับ P มาได้ 2 ปีกว่าเข้าปีที่ 3 แล้ว ผมไม่รู้ว่าผมไปรู้สึกชอบ P  ตั้งแต่เมื่อไหร่ แต่หึงทุกครั้งที่เขาเล่นกับคนอื่น หวงมาก ไม่อยากให้เขายิ้มให้ใครนอกจากเรา น้อยใจเขาทั้งๆที่เขาไม่รู้ ผมว่าผมรักเขาแล้วล่ะ รักมาก แบบเขาเป็นคนแรกและคนเดียวที่ผมรู้สึกแบบนี้ ซึ่งก่อนหน้านี้ผมมีแฟนเป็นผู้หญิงมานับไม่ถ้วน แต่ก็เลิกไปหมดเพราะเขาเลย เขาทำท่าทีกับเราเหมือนชอบเรา ดูหนังด้วยกันสองคนบ่อยมาก นั่งรถไปมหาลัย กลับบ้านพร้อมกัน เราสนิทกันมากจนผมแยกไม่ออกว่าเขารู้สึกกับผมแค่ไหน แต่ท่าทีเขามันทำให้ผมคิดไปไกล เราสองคนโดนล้อว่าเป็นผัวเมียกันบ่อยมาก ต่อหน้าคนอื่นเขาเลยดูไม่สนใจผม แบบไม่แคร์เลย แต่ในไลน์กลับกลายเป็นคนละคน ง้อผมตลอดเวลาผมไม่คุยด้วย ทั้งๆที่ผมไม่ทันได้โกรธ ผมควรปล่อยให้ทุกอย่างมันเป็นแบบนี้ใช่มั้ยครับ